Σύμφωνο συμβίωσης με την υποκρισία

Το πολιτικό μας σύστημα αλλά και η κοινωνία μας εν γένει ποδηγετείται δυστυχώς από ένα συνονθύλευμα αριστερής υποκουλτούρας, εχθρικής σε οτιδήποτε έχει σχέση με Έθνος, Θρησκεία, Παραδόσεις, η οποία τελεί σε αγαστή συνύπαρξη με τους θλιβερούς θιασώτες μιας κακώς νοούμενης «πολιτικής ορθότητας».

Η αρρωστημένη αυτή νοοτροπία, η οποία δηλητηριάζει την πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας μας, απαντάται σε όλο το φάσμα του πολιτικού σκηνικού, πλην, βεβαίως, του Εθνικιστικού Κινήματος της Χρυσής Αυγής και στο σύνολο σχεδόν των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης.
Ο διακομματικός αυτός εσμός των υπέρμαχων της «πολιτικής ορθότητας», σε συνεργασία με τα δημοσιογραφικά φερέφωνά τους, διακρίνεται για τον απόλυτο τρόπο με τον οποίο προσπαθεί να επηρεάσει και να ποδηγετήσει την κοινή γνώμη σε καίρια θέματα που άπτονται τόσο των εθνικών μας δικαίων, όσο και της κοινωνικής συνοχής, καθώς και για την ανηλεή εκστρατεία λάσπης και κατασυκοφάντησης, κατά οποιουδήποτε φορέα ή προσώπου επιχειρεί να αρθρώσει διαφορετικό λόγο.
Ευτυχώς όμως, το πάθος τους ή το άγχος τους για την επίτευξη των σκοπών τους, λόγω των αντιστάσεων που ακόμη επιδεικνύει η ελληνική κοινωνία, τους οδηγεί να αποκαλύπτουν μόνοι τους το μέγεθος της υποκρισίας τους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα των ως άνω διαπιστώσεων αποτελεί η ψήφιση και η επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια. Η συγκεκριμένη ενέργεια αφενός μεν επικροτήθηκε με πάθος από το σύνολο του πολιτικού και δημοσιογραφικού κατεστημένου και φυσικά από άπαντες τους εν Ελλάδι ανώμαλους, αφετέρου δε επικρίθηκε σφοδρά από τις εναπομείνασες υγιείς πολιτικές και πνευματικές δυνάμεις του τόπου μας – ήτοι από την Χρυσή Αυγή σε πολιτικό επίπεδο και από κάποιους φωτισμένους Ιεράρχες, οι οποίοι προσπάθησαν με την φωνή τους να αντισταθμίσουν την εκκωφαντική σιωπή και την εξοργιστική απάθεια της επίσημης Ελλαδικής Εκκλησίας, στην επιχειρούμενη αποδόμηση του θεσμού της οικογένειας.
Εις εκ των ως άνω Ιεραρχών οι οποίοι τίμησαν με την στάση τους την Ιεροσύνη τους και το ποίμνιό τους, ήταν και ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Κορινθίας κ.κ. Διονύσιος, ο οποίος δήλωσε επί λέξει τα εξής:
«Εκφράζω πικρό παράπονο… Είναι δυνατόν να ακούς ολόκληρο πρωθυπουργό να λέει «ζητώ συγγνώμη γιατί καθυστερήσαμε;» (στη θέσπιση του συμφώνου συμβίωσης). Να το λέει επίσημα ο πρωθυπουργός της χώρας μας; Αν του έδινα ως ευχή και του έλεγα ‘να σε αξιώσει ο Θεός να παραστείς και στα συμβόλαια των παιδιών σου’ τι θα μού έλεγε τότε; «με ειρωνεύεσαι; με κατηγορείς; τι μού λες;» Πρέπει να σεβόμαστε ορισμένα παραδείγματα και να δίνουμε καλά παραδείγματα, δεν είναι αυτά καλά παραδείγματα. Εκτραχύνουν τον άνθρωπο τέτοιες καταστάσεις».
Η ως άνω ρητορική ερώτηση προκάλεσε έναν ορυμαγδό επικριτικών δηλώσεων στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα οποία εν χορώ αναφέρονται σε «παραλήρημα», «κηρύγματα μίσους» και λοιπά εμετικά και επικριτικά σχόλια σε βάρος του Σεβασμιοτάτου. Στη σπουδή τους όμως να επιτεθούν και να ασχημονήσουν κατά του ως άνω ιερωμένου, ο οποίος με πράο ύφος απηύθυνε ένα λογικό ερώτημα στον Πρωθυπουργό, αποκάλυψαν στον Ελληνικό λαό το μέγεθος της υποκρισίας τους. Δράττομαι λοιπόν της ευκαιρίας και απευθύνω σε όλους τους άνω πρωταθλητές του ψέματος και της υποκρισίας, τα εξής απλά ερωτήματα:
Εφόσον, κύριοι, είστε υπέρμαχοι του θεσμού του συμφώνου συμβίωσης, τον οποίο πανηγυρικά νομοθετήσατε και επιχαίρετε για αυτό με κάθε τρόπο, τότε για ποιον λόγο, θεωρείτε προσβλητικό το να σας απευθύνει κάποιος την ευχή «να αξιωθείτε να βρεθείτε στα συμβόλαια των παιδιών σας»;
Δεν θα έπρεπε κανονικά να ευχαριστήσετε τον όποιον σας απευθύνει την ως άνω ευχή για τα καλά του λόγια, εφόσον το περιεχόμενό της συνάδει απόλυτα με τις πεποιθήσεις σας περί της αναγκαιότητας και της υπεροχής του συμφώνου συμβίωσης;
Μήπως το να προσβάλλεστε στο άκουσμα της ευχής «άντε, και στα συμβόλαια των παιδιών σας» ενέχει τον κίνδυνο να χαρακτηριστεί ρατσιστική και ομοφοβική η συμπεριφορά σας, με βάση τους αντιρατσιστικούς νόμους που εσείς οι ίδιοι έχετε υποστηρίξει μετά μανίας;
Το λογικό και αναμενόμενο θα ήταν να προσβάλλονταν βάναυσα στην ευχή «να βρεθείς στα συμβόλαια των παιδιών σου», κάποιος υπέρμαχος των παραδοσιακών αρχών και αξιών του Γάμου και της Οικογένειας, κάποιος που έχει γαλουχηθεί με τα πατροπαράδοτα ήθη και έθιμα της Ελληνικής κοινωνίας, κάποιος … «συντηρητικός», «οπισθοδρομικός» ή ακόμη και «φασίστας», κατά τα λεγόμενα και γραφόμενά σας.
Μήπως λοιπόν, κάποιες Αρχές και Αξίες της Φυλής μας είναι τόσο βαθιά ταυτισμένες με την ίδια την ύπαρξή μας ως Ελλήνων, ώστε ψήγματα αυτών να επιβιώνουν ακόμα και στις πιο διαστρεβλωμένες και διεφθαρμένες από τα σύγχρονα αρρωστημένα «πρότυπα» συνειδήσεις;
Ίσως λοιπόν, ακόμη να υπάρχει ελπίδα να αποτύχετε παταγωδώς στην προσπάθειά σας να αποδομήσετε τα θεμέλια της πατροπαράδοτης Ελληνικής κοινωνίας, λόγω ακριβώς αυτής της απρόβλεπτης αντίδρασης και αντίστασης του Έλληνα, η οποία σε πολλές περιπτώσεις της ιστορίας όπου όλα «τα ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» οδήγησε το Γένος μας στην Νίκη.
Έχετε λοιπόν κάτι για να ανησυχείτε, κύριοι… (και κυρίες και εκπρόσωποι του τρίτου φύλου, για να είμαστε και στο κλίμα της εποχής μας…).
Γιώργος Χασιώτης, Δικηγόρος

Σύμφωνο συμβίωσης με την υποκρισία