Η Ελλάδα παραμένει συγκλονισμένη από την τραγωδία με τη σύγκρουση τρένων στα Τέμπη και οι εικόνες από το δυστύχημα συνεχίζουν να προκαλούν έντονα συναισθήματα σε όλους τους Έλληνες.
Η φωτογραφία ενός ήρωα της Ειδικής Μονάδας Αντιμετώπισης Καταστροφών (ΕΜΑΚ), που λυγίζει μπροστά σε όσα αντίκρισε στο σημείο, έγινε έτσι viral και απεικόνισε με τον καλύτερο τρόπο όσα αισθάνονται όλοι όσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις με τους δεκάδες νεκρούς και το δράμα των οικογενειών που έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους.
Η εικόνα του διασώστη και προπονητή του εφηβικού τμήματος πόλο του ΠΑΟΚ, Ιωάννη Παπαγιαννάκη να «λυγίζει» πάνω από τα συντρίμμια έκανε τον γύρο του διαδικτύου με τον ίδιο να μιλά στο SDNA για τις συγκλονιστικές στιγμές που βίωσε όταν πρώτο έφτασε στον τόπο του μοιραίου δυστυχήματος στα Τέμπη. Οι ιστορίες που έρχονται στο φως όλες αυτές τις ημέρες συγκλονίζουν. Λυγίζουν και τον πιο δυνατό. Ο ανθρώπινος πόνος είναι αβάσταχτος. Ανυπόφορος. Ανάμεσα στις πολλές ιστορίες ξετυλίγονται και αυτές των διασωστών που για πολλοστή φορά βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στο πεδίο των Τεμπών και δίνουν τη δίκη τους μάχη υπό αντίξοες συνθήκες.
Ένας από τους δεκάδες αυτούς ήρωες είναι ο Ιωάννης Παπαγιαννάκης. Προ ημερών κυκλοφόρησε μια φωτογραφία του που συγκλόνισε. Αυτή έδειχνε τον ίδιο να έχει κυριολεκτικά λυγίσει από κούραση και συναίσθημα και να κοιτάει με απλανές βλέμμα τα συντρίμμια της φονικής αμαξοστοιχίας.
Στις (2/3), ο ΑΣ ΠΑΟΚ αποκάλυψε την ταυτότητά του, αλλά και την ιδιότητά του. Ο προπονητής του εφηβικού τμήματος πόλο του Δικεφάλου μίλησε στο SDNA και τα όσα εξιστορεί είναι ανατριχιαστικά. «Όταν έφτασα στο σημείο του δυστυχήματος αντίκρισα μια πολύ δύσκολη κατάσταση με συντρίμμια από σίδερα, καμένα βαγόνια, πτώματα δεξιά και αριστερά, και γενικώς εικόνες… πολεμικές», είπε και πρόσθεσε: «Στα 23 χρόνια που υπηρετώ την ΕΜΑΚ αυτό ήταν το πιο δύσκολο συμβάν που έχω συναντήσει. Ένας ατελείωτος πόνος. Φρίκη».
Το έργο τους από την αρχή δύσκολο…
«Εμείς αυτό που προσπαθούμε πάντα είναι να φέρνουμε εις πέρας αυτό που υπηρετούμε τόσα χρόνια, να σώσουμε όσους περισσότερους μπορούμε. Για εμάς, όσο και για την οικογένεια, ακόμη και η ανάσυρση ενός νεκρού είναι κάτι πολύ σημαντικό. Και αυτό θέλαμε να κάνουμε να δώσουμε πίσω σε κάθε οικογένεια το παιδί τους, ακόμα και αν η κατάληξη δεν ήταν η επιθυμητή»…
Ο 49χρονος άνδρας μίλησε για τις υπεράνθρωπες προσπάθειες να βρουν και τον τελευταίο αγνοούμενο. «Εξ’ αρχής ήταν παρά πολύ δύσκολη αποστολή. Δουλεύαμε μεθοδικά σε συνεργασία και με τους γερανούς που σήκωναν συνεχώς τα συντρίμμια ώστε να προσπαθήσουμε να βρουμε κάτι κάτω από αυτά»… δείτε εδώ όλη τη συνέντευξη