Tα λείψανα νέων δεινοσαύρων που έμοιαζαν με στρουθοκάμηλου
και είχαν εξαιρετικά μακριά χέρια στο Μεξικό έχουν καταπλήξει τους παλαιοντολόγους.
Συγκεκριμένα, πρόκειται για τον νέο ορνιθομιμόσαυρο, με την επίσημη ονομασία Mexidracon longimanus που αντιπροσωπεύει ένα ολοκαίνουργιο γένος και είδος εντός των Ornithomimidae, μιας εξαφανισμένης οικογένειας θερόποδων δεινοσαύρων. Ανακαλύφθηκε από τον Ανώτερο Κρητιδικό Σχηματισμό Cerro del Pueblo (CdP) της Coahuila του Μεξικού. Η νέα ομάδα διαφοροποιείται από ένα άτομο που διατηρεί αξονικά και σκωληκοειδή στοιχεία. Πληροφορίες για τον Mexidracon Longimanus, δημοσιεύθηκαν στο Cretaceous Research και υποδεικνύουν μεγαλύτερη ποικιλομορφία των ορνιθομιμόσαυρων στη νότια Λαραμιδία.
Το μοναχικό δείγμα του Mexidracon προέρχεται από ιζήματα που είχαν αποτεθεί σε εκβολές ποταμών όπου υπήρχαν άφθονα στρείδια και άλλα θαλάσσια μαλάκια. Αυτό θα μπορούσε να δείξει ότι αναζητούσε τροφή σε παράκτιες περιοχές, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Το Mexidracon προέρχεται από το τμήμα Campanian της Ύστερης Κρητιδικής περιόδου, και είναι ηλικίας περίπου 73 εκατομμυρίων ετών. Εντάσσεται σε έναν εντυπωσιακό, αυξανόμενο κατάλογο δεινοσαύρων από τη μεξικανική πολιτεία Κοαχουίλα, σχεδόν όλοι τους είναι ανακαλύψεις του 21ου αιώνα, ανέφερε το Discover Wildlife.
Επιμήκυνση των μετακαρπίων
Οι παλαιοντολόγοι υποστηρίζουν ότι το Mexidracon Longimanus χαρακτηρίζεται από ακραία επιμήκυνση των μετακαρπίων που είναι μακρύτερα από τα μεταταρσάλια, το εγγύς άκρο του μετακαρπίου ΙΙ με στενό υποτριγωνικό περίγραμμα, ένα ηβικό στέλεχος του λαγονίου με ένα διευρυμένο, τεθλασμένο αρθρικό περιθώριο που είναι ευρύτερο μπροστά από ό,τι πίσω και ένα ισχιακό στέλεχος που είναι παρόμοιο σε μέγεθος με το ηβικό στέλεχος.
«Η εύρεση του M. longimanus έρχεται να προστεθεί στην αυξανόμενη ποικιλομορφία και παλαιοβιογεωγραφική κατανομή της ομάδας κατά τη διάρκεια του Καμπανίου της νότιας Λαραμιδίας. Η καταγραφή των ορνιθομιμόσαυρων του Cerro del Pueblo (CdP) αντιπροσωπεύει ακόμη μία περίπτωση συνύπαρξης ορνιθομιμιδών και deinocheirids που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα σωματικών μεγεθών μέσα σε αυτή την κλάση των δεινοσαύρων της «στρουθοκαμήλου»», ανέφεραν οι ερευνητές στη μελέτη.
Μόνο η παλάμη ήταν μακρύτερη από το άνω μέρος του βραχίονα. Αυτό που κάνει το Mexidracon να εκπλήσσει είναι το μήκος των μετακαρπίων του, των οστών που σχηματίζουν την παλάμη. Δείχνουν ότι τα χέρια του ήταν εξαιρετικά μακριά και λεπτά, με την παλάμη από μόνη της να είναι μακρύτερη από τον βραχίονα. Τα μακριά και λεπτά μπροστινά άκρα των ορνιθομιμιδών έχουν συγκριθεί με εκείνα των βραδύποδων και μια ιδέα είναι ότι αυτοί οι δεινόσαυροι έφταναν μέσα σε δέντρα, θάμνους και φρύγανα για να τραβήξουν κλαδιά και κλαδιά προς το στόμα.