Τεράστια είναι, όπως αναφέρει η Ελληνική Ορνιθολόγικη Εταιρεία, η οικολογική καταστροφή στο δάσος της Δαδιάς στον Έβρο
όπου τις τελευταίες ημέρες μαίνεται καταστροφική φωτιά, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους δεκαοχτώ άνθρωποι.
Υπενθυμίζεται πως στη συγκεκριμένη περιοχή, πέρσι, είχε ξεσπάσει ανάλογη μεγάλη πυρκαγιά η οποία είχε απειλήσει αρκετά είδη. Μεταξύ αυτών, ήταν και τα αρπακτικά της Ευρώπης, όπου το δάσος φιλοξενεί 36 από τα 38 πτηνά. Μάλιστα, η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία υποηραμμίζει πως «οι φλόγες καταπίνουν μία από τις σημαντικότερες προστατευόμενες περιοχές για τα αρπακτικά πουλιά της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης, ενώ πλέον καίγεται και η θέση όπου βρίσκεται η αποικία του απειλούμενου με εξαφάνιση Μαυρόγυπα».
Η ανάρτηση της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας:
«Ασύλληπτη οικολογική καταστροφή! Το Εθνικό Πάρκο Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου, το διαμάντι της Θράκης, στις φλόγες για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά!
Η φωτιά που ξέσπασε χθες στη θέση Γκίμπραινα έρχεται να αποτελειώσει το έργο της περσινής καθώς είναι πολύ χειρότερη και καταστροφικότερη τόσο ως προς τις περιβαλλοντικές της επιπτώσεις όσο και σε κόστος σε ανθρώπινες ζωές.
Οι μέχρι στιγμής πληροφορίες αναφέρουν τεράστιες καταστροφές στον πυρήνα του Εθνικού Πάρκου καθώς οι φλόγες καταπίνουν μία από τις σημαντικότερες προστατευόμενες περιοχές για τα αρπακτικά πουλιά της Ελλάδας αλλα και της Ευρώπης ενώ πλέον καίγεται και η θέση όπου βρίσκεται η αποικία του απειλούμενου με εξαφάνιση Μαυρόγυπα!
Το δάσος της Δαδιάς φιλοξενεί 36 από τα 38 είδη αρπακτικών της Ευρώπης, μεταξύ αυτών και 3 από τα 4 είδη γυπών. Τα τελευταία 4 ζευγάρια Ασπροπάρη βρίσκονται εκεί ενώ ο πληθυσμός Μαυρόγυπα της περιοχής είναι ο μοναδικός αναπαραγόμενος στα Βαλκάνια!
Αντίστοιχα, εξαιρετικά σοβαρή είναι η καταστροφή που έχει συντελεστεί στο Νότιο Δασικό Σύμπλεγμα Έβρου, μια μεγάλη προστατευόμενη περιοχή που εκτείνεται από την Αισύμη μέχρι την Τραϊανούπολη ενώ άκρως ανησυχητικές είναι οι πληροφορίες που μιλούν για ολοκληρωτική καταστροφή και σε άλλα σημεία.
Αν και είναι νωρίς για αποτίμηση της καταστροφής, θεωρούμε ως ένα ελάχιστο μέτρο για την προστασία της ορνιθοπανίδας την άμεση απαγόρευση του κυνηγιού στην ευρύτερη περιοχή ώστε να δοθεί η δυνατότητα στα καταπονημένα πουλιά να βρουν έστω ένα καταφύγιο στις άκαυτες περιοχές. Δεν έχουμε την πολυτέλεια ούτε τον χρόνο να χάνουμε κάθε καλοκαίρι το ανεκτίμητο φυσικό κεφάλαιο της χώρας μας. Στον απόηχο των πυρκαγιών πρέπει επιτέλους να υπάρξει και να εφαρμοσθεί ένας αποτελεσματικός αντιπυρικός σχεδιασμός που να διαπερνά κάθε πτυχή διαχείρισης του αστικού και φυσικού περιβάλλοντος της χώρας».