Μακροβιοτική διατροφή: μύθοι και πραγματικότητα

Μακροβιοτική διατροφή ή φιλοσοφία;

Η λέξη μακροβιοτική έχει χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει μια φιλοσοφία, ένα πολιτιστικό κίνημα και ένα πρότυπο διατροφής. Πολλές πτυχές των δημοφιλών σήμερα διατροφικών συστάσεων, όπως το να τρώει κανείς τοπικά , εκεί όπου παράγεται κάτι, στην εποχή τους, φρέσκα, βιολογικά τρόφιμα, είναι κληρονομιές του μακροβιοτικού τρόπου διατροφής και ζωής. Η λέξη αυτή χρησιμοποιήθηκε τον 18ο αιώνα από το Γερμανό γιατρό Christoph Hufeland για να περιγράψει ένα πρόγραμμα για την καλή υγεία και την παράταση της ζωής. Μετέπειτα χρησιμοποιήθηκε από τον Βρετανό σινολόγο Joseph Needham για να περιγράψει τη φιλοσοφία που διέπει το μεγαλύτερο μέρος της κινέζικης οπτικής για την επιστήμη και την ιατρική. Το συγκεκριμένο πλαίσιο, στο οποίο μακροβιοτική έχει έρθει να θεωρηθεί ως μια προσέγγιση για τον καρκίνο, διαδόθηκε αρχικά από τον Ιάπωνα φιλόσοφο George Ohsawa και τους μαθητές του, ιδίως τον Michio Kushi.

Πώς διαδόθηκε;

Δημοσιεύθηκε το 1982 η ιστορία της ανάκαμψης από καρκίνο που αφηγείται την αυτοβιογραφική ιστορία ενός γιατρού, του Δρ Anthony Sattilaro , ο οποίος είχε διαγνωστεί σε ηλικία 49 ετών με καρκίνο του προστάτη με πολλαπλές οστικές μεταστάσεις. Λαμβάνοντας υπόψη μια κακή πρόγνωση και την αίσθηση ότι δεν είχε τίποτα να χάσει, ο Δρ Sattilaro υιοθέτησε τη μακροβιοτική, κυρίως τα τρόφιμα ολικής, αμέσως μετά τη διάγνωση. Οι εξετάσεις (follow-up) στον 1 και 4 χρόνο μετά τη διάγνωση αποκάλυψαν την πλήρη λύση των μεταστατικών αλλοιώσεων των οστών . Από τη δημοσίευση της ιστορίας του Δρ Sattilaro είχε προηγηθεί το 1979 άλλο αυτοβιογραφικό βιβλίο, το οποίο περιέγραφε την ανάρρωση ενός καθηγητή μουσικής, του Δρ Ζαν Kohler , από καρκίνο του παγκρέατος, και ακολούθησε το 1983 με τη δημοσίευση του Michio Kushi «Η διατροφική πρόληψη του καρκίνου».

clickatlife.gr

Μακροβιοτική διατροφή: μύθοι και πραγματικότητα