Ενεργειακά ποτά του άφησαν τρύπα στο κεφάλι!

Την περίοδο που η Μπριάννα ήταν έγκυος στο πρώτο της παιδί συνέβη κάτι τραγικό. Ο σύζυγός της, ο Ώστιν, έπαθε μια αιμορραγία στον εγκέφαλο

Βέβαια, η αιτία πίσω από αυτό το γεγονός είναι τελείως αναπάντεχη. Ο Ώστιν άρχισε να πίνει ενεργειακά ποτά, όταν ξεκίνησε να κάνει περισσότερες υπερωρίες στην δουλειά του. Σύντομα, αυτό του έγινε συνήθεια. Οι γιατροί υποστηρίζουν ότι τα ενεργειακά ποτά ήταν που προκάλεσαν την εγκεφαλική αιμορραγία. «Μετά από 2 εβδομάδες στο νοσοκομείο, γεμάτες αγωνίας για το αν θα κατάφερνε να επιβιώσει ή όχι, μπορέσαμε να γυρίσουμε στο σπίτι. Τώρα, ήρθε η ώρα μου να γεννήσω», έγραψε η Μπριάννα στο Facebook. Οι φωτογραφίες που θα δείτε παρακάτω τραβήχτηκαν από την Σάρα Εκρές, μια φωτογράφο από το Σακραμέντο, η οποία περιγράφει τις φωτογραφίες ως «πολύ αληθινές και συγκινητικές. Το όνομά μου είναι Μπριάννα και αυτή είναι η ιστορία μου. Αγάπη δεν είναι τα μικρά πράγματα. Δεν είναι τα τηλεφωνήματα, τα ραντεβού ή ακόμα και οι αναμνήσεις. Αγάπη είναι να ξέρεις ότι θα μπορούσες να θυσιάσεις πράγματα που δεν ήξερες καν ότι μπορούσες να θυσιάσεις. Η αγάπη είναι ανιδιοτελής. Έχετε νιώσει ποτέ ότι η ζωή σας καταστρέφεται; Έχετε νιώσει ότι η συναισθηματική αναστάτωση που βιώνετε είναι τόσο μεγάλη που όλα σας φαίνονται θολά και ασαφή; Ότι δεν μπορείτε να κουνηθείτε ή να πάρετε ανάσα; Εγώ ναι. Βίωσα κάτι που δεν πίστευα ποτέ ότι θα ζήσω..και όλα αυτά ενώ ήμουν 9 μηνών έγκυος», έγραψε η Μπριάννα. Υποτίθεται ότι η εγκυμοσύνη πρέπει να είναι από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές στην ζωή μιας γυναίκας, αφού δημιουργεί μια καινούργια ζωή και ετοιμάζεται να αγαπήσει ανιδιοτελώς ένα πλασματάκι που δεν έχει συναντήσει ακόμα. Ο Ώστιν και εγώ είμαστε πολύ ευτυχισμένοι για το μικρό μας αγοράκι. Μπορέσαμε να τον φέρουμε σπίτι και να γίνουμε οικογένεια. Εκείνο το βράδυ που πήγα να ξαπλώσω δεν μπορούσα σε μια καμία περίπτωση να φανταστώ ότι σε λίγες ώρες η ζωή μου θα κινδύνευε να καταστραφεί.

Ακόμα θυμάμαι την φωνή της πεθεράς μου, που με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι ο άντρας μου είχε ένα ατύχημα. Το μόνο που ήξερα ήταν ότι ο άντρας μου ήταν στο νοσοκομείο. Το χειρότερο; Δεν ήξερα γιατί. Όταν έφτασα στο νοσοκομείο, έμαθα ότι ο άντρας μου, ο πατέρας του παιδιού μου, ο άνθρωπος που αγαπώ τόσο βαθιά είχε εγκεφαλική αιμορραγία. Γιατί; Μετά από πολλές εξετάσεις, οι γιατροί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η εγκεφαλική αιμορραγία προκλήθηκε από την υπερβολική κατανάλωση ενεργειακών ποτών. Η επέμβαση βρισκόταν εν εξελίξει και μετά από 5 ώρες απίστευτης αγωνίας μπορέσαμε να τον δούμε.

Παρόλο που όλοι είχαν επικεντρωθεί στο σχεδόν αγνώριστο πρόσωπό του, εγώ το μόνο που μπορούσα να δω ήταν οι γονείς του – την μητέρα του που το φως χάθηκε από το πρόσωπό της, όταν είδε τον γιο της ξαπλωμένο και αναίσθητο και τον πατέρα του, που δεν μπορούσε να σταματήσει να κλαίει, ενώ κρατιόταν από την γυναίκα του. Δεν ήξεραν αν ο γιος τους θα ξυπνούσε ή όχι. Το να βλέπω την καινούργια μου οικογένεια συντετριμμένη ήταν ένα από τα χειρότερα συναισθήματα που έχω βιώσει. Την επόμενη μέρα έγινε η δεύτερη επέμβαση.

Μετά από αυτό ακολούθησαν εγκεφαλικά, κρίσεις, οιδήματα και πράγματα που δεν μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε. Τη στιγμή που άρχισα να προσεύχομαι για να γίνει καλά ο άντρας μου ήξερα ότι δεν θα τον άφηνα ποτέ. Όσο δύσκολη και αν επρόκειτο να γίνει η ζωή μας, θα έμενα για πάντα στο πλευρό του. Μετά από 2 εβδομάδες στο νοσοκομείο, γεμάτες αγωνίας για το αν θα κατάφερνε να επιβιώσει ή όχι, μπορέσαμε να γυρίσουμε στο σπίτι. Ήρθε επιτέλους η ώρα να γεννήσω τον γιο μου. Δεν θα πω ψέματα. Τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα. Είχα στο μυαλό μου ότι ο Ώστιν θα ήταν δίπλα μου σε αυτή την σπουδαία στιγμή, να μου κρατάει το χέρι και να καλωσορίσει τον γιο μας στον κόσμο. Κάτι δεν πήγαινε καλά. Ωστόσο, την στιγμή που γεννούσα συνέβη ένα θαύμα. Ο Ώστιν ξύπνησε. Πέρασε περίπου 1 βδομάδα χωρίς να τον δω. Τον σκεφτόμουν κάθε μέρα και έκλαιγα κάθε φορά που έβλεπα πόσο πολύ του έμοιαζε ο γιος μας. Όταν το μωρό ήταν μιας εβδομάδας, το άφησα με τα πεθερικά μου. Ήθελα να δω τον Ώστιν, να του πω ότι το μωρό μας είναι εδώ και πόσο πολύ τον χρειάζομαι».«Οι εβδομάδες περνούσαν και τον πηγαίναμε για επεμβάσεις σε όλη την χώρα. Τον έβλεπα με κάθε ευκαιρία που είχα. Όταν ο γιος μου έγινε 2 μηνών, απέκτησε επιτέλους μπαμπά. Ήταν μια μέρα που δεν ήξερα αν θα έβλεπα ποτέ μου. Εκείνη την μέρα κέρδισα λίγο από την χαμένη μου ευτυχία. Λίγο καιρό μετά από αυτό μπόρεσε επιτέλους να γυρίσει σπίτι. Η ζωή μας δεν είναι φυσιολογική. Πηγαινοέρχονται συνέχεια γιατροί και οι επισκέψεις στο νοσοκομείο είναι τακτικές. Αλλά είμαστε εδώ και συνεχίζουμε να παλεύουμε».

«Κάθε πρωί, ξυπνάω για να φροντίσω την υπέροχο γιο μου και τον άντρα μου. Του ετοιμάζω τα γεύματά του, τον βοηθάω με την προσωπική του υγιεινή, τον βοηθάω να περπατήσει και σε κάθε πτυχή της ζωής του. Και ανάμεσα σε αυτές τις υποχρεώσεις φροντίζω των 8 μηνών γιο μας. Είναι δύσκολο, είμαι πολύ κουρασμένη, αλλά κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε. Δεν είναι ο ίδιος άντρας που ερωτεύτηκα, αλλά κάθε μέρα τον αγαπώ με έναν διαφορετικό τρόπο. Παλεύουμε όλοι να τον βοηθήσουμε να αναρρώσει. Να γίνει η ζωή του καλύτερη. Είμαι σίγουρη ότι μια μέρα θα τα καταφέρουμε. Μέχρι τότε δεν θα τον εγκαταλείψω ποτέ. Γιατί η αγάπη είναι ανιδιοτελής και η αγάπη μου για αυτόν είναι απεριόριστη».

tilestwra