Αποσπάσματα από μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Τάκη Λαζαρίδη
που είχε καταδικαστεί σε θάνατο μαζί με τον Μπελογιάννη
«Το δράμα της Ελλάδας, της πατρίδας μας, είναι ότι η μεν Αριστερά ηττήθηκε στο πεδίο των μαχών, νίκησε όμως στο πεδίο της προπαγάνδας. Επειδή κυριάρχησε ιδεολογικά και πολιτικά η Αριστερά, γι’ αυτό ακριβώς έχουμε φτάσει σε αυτό το κατάντημα».
Απόσπασμα συνέντευξης που παραχώρησε ο Τάκης Λαζαρίδης στον Σπύρο Χαριτάτο, ραδιόφωνο Alpha 9,89, στις 5 Οκτωβρίου 2016.
Ο Τάκης Λαζαρίδης ήταν μέλος του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ. Ο πατέρας του ήταν σημαίνον στέλεχος του κόμματος και εκτελέσθηκε από τους Γερμανούς την Πρωτομαγιά του 1944. Το 1952, στη δεύτερη δίκη του Μπελογιάννη (υπόθεση των ασυρμάτων), ο Τάκης Λαζαρίδης βρέθηκε στο εδώλιο μαζί του. Καταδικάστηκε σε θάνατο, όπως και ο Μπελογιάννης, αλλά η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη λόγω του νεαρού της ηλικίας του. Για το ΚΚΕ, για την Αριστερά και τις ευθύνες αυτής της παράταξης για τις καταστροφές που έχει υποστεί η πατρίδα μας έχει γράψει στο βιβλίο με τίτλο «Ευτυχώς ηττηθήκαμε, σύντροφοι» (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πελασγός). Στις 5 Οκτωβρίου, σε ραδιοφωνική συνέντευξη που παραχώρησε, είπε μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα αληθή και δυσάρεστα για την Αριστερά:
«Οταν εμείς οι αριστεροί ευθυνόμαστε για τον Δεκέμβρη και τον Εμφύλιο, ευθυνόμαστε για αυτές τις συμφορές που έπληξαν τη χώρα μας, για το βαρύτατο κόστος το υλικό και ανθρώπινο που πλήρωσε η χώρα μας, όταν, επαναλαμβάνω, ευθυνόμαστε για όλα αυτά -άσχετα αν όλα αυτά έχουν διαστρεβλωθεί και παραποιηθεί-, με ποιο ηθικό δικαίωμα εγώ θα ζητήσω δικαίωση και αξιοποίηση αυτών των περγαμηνών; Δεν είμαι κι εγώ άμοιρος των ευθυνών. Μπορεί να μην ανήκα στον ηγετικό πυρήνα του ΚΚΕ, μπορεί να μην ήμουν εξέχον στέλεχος του ΚΚΕ, μπορεί να ήμουν συγκατηγορούμενος του Μπελογιάννη και να έκανα 15 χρόνια φυλακή και τα λοιπά, αλλά ήμουν από τα απλά μέλη του κόμματος και ήμουν μέρος των παράνομων μηχανισμών των ασυρμάτων. Ημουν 15 χρόνια παράνομος και καταζητούμενος και 15 χρόνια στη φυλακή. Αρα λοιπόν συμμετέχοντας στον παράνομο μηχανισμό του ΚΚΕ καθ’ όλη τη διάρκεια του Εμφυλίου -έστω και σε νεαρότατη ηλικία-, έχω ευθύνες. Δεν μπορώ να πω ότι δεν έχω ευθύνες. Κι επειδή έχω λόγο, απολογούμαι. Γιατί έχω ευθύνες. Κι έχω ευθύνες ασχέτως ότι εγώ ακολούθησα ένα αυλάκι που ήταν ήδη ανοικτό· ακολούθησα τον δρόμο της μάνας μου και του πατέρα μου και ίσως αυτό να είναι ένα ελαφρυντικό. Κατά κανόνα τα παιδιά ακολουθούν τους γονείς. Αυτό όμως δεν αφαιρεί την προσωπική ευθύνη. Αυτό μπορώ να το πω ως ελαφρυντικό “ήμουνα νεαρός, ήμουν από την οικογένεια” κ.λπ. Ολα αυτά είναι σωστά, όμως αυτό δεν με απαλλάσσει από τις ευθύνες μου και δεν μου δίνει το δικαίωμα να ζητήσω αποζημίωση για όλα αυτά, να ζητήσω και τα ρέστα». […]
Προπαγάνδα
«Μετά την απελευθέρωση, μετά τον Εμφύλιο, μετά τη χούντα στήθηκε μία ολόκληρη επιχείρηση διαστρέβλωσης της Ιστορίας. Ποιος έφταιξε για τον Δεκέμβρη; Ποιος έφταιξε για τον Εμφύλιο; Κυριάρχησε η άποψη της άκρας Αριστεράς ότι για τον Δεκέμβρη φταίξανε οι Αγγλοι, για τον Εμφύλιο φταίξανε οι Αγγλοι και οι Αμερικανοί. Γιατί τον Δεκέμβρη μπήκαν οι Αγγλοι και δεν μας αφήσανε να ακολουθήσουμε τον δρόμο της λαϊκής δημοκρατίας, στον Εμφύλιο πάλι, οι Αμερικανοί δεν μας άφησαν να γίνουμε λαϊκή δημοκρατία να απολαύσουμε τα… αγαθά της λαϊκής δημοκρατίας. Και παραποιήθηκε, διαστρεβλώθηκε η ιστορική αλήθεια. Ενώ για τον Δεκέμβρη και για τον Εμφύλιο φταίει η Αριστερά, ρίξαμε στους άλλους τις ευθύνες, ησυχάσαμε και κοιτάξαμε να απολαύσουμε τους καρπούς των όποιων κόπων και των όποιων αγώνων μας. Το δράμα της Ελλάδας, της πατρίδας μας, είναι ότι η μεν Αριστερά ηττήθηκε στο πεδίο των μαχών, νίκησε όμως στο πεδίο της προπαγάνδας και κατάφερε τις ευθύνες της -διότι ενήργησε συνειδητά κατ’ εντολήν των Σοβιετικών, ως όργανο των Σοβιετικών- να τις βγάλει από πάνω της με συστηματική προπαγανδιστική εκστρατεία, με τα γραπτά της, με τους διανοούμενούς της, με τους συγγραφείς της, με τα βιβλία της, με τον Τύπο της, με το ραδιόφωνό της κ.λπ., κατάφερε να επιπλεύσει ιδεολογικά, κυριάρχησε ιδεολογικά και σήμερα η ιδεολογική αυτή κυριαρχία και κηδεμονία μετατράπηκε και σε πολιτική κηδεμονία. Κατάφερε ένα μεγάλο μέρος του λαού, για να μην πω την πλειοψηφία του λαού, να το πείσει ότι αυτό είναι άμοιρο ευθυνών, για όλα φταίνε οι ξένοι και συνεχώς φταίνε οι ξένοι. Τότε οι Αγγλοι, στη συνέχεια οι Αμερικανοί κ.ο.κ. Επειδή κυριάρχησε ιδεολογικά και πολιτικά η Αριστερά, γι’ αυτό ακριβώς έχουμε φτάσει σε αυτό το κατάντημα».
Παναγιώτης Λιάκος
dimokratianews.gr