«Έρως ανίκατε μάσαν» από τον Αύγουστο Κορτώ – Τα βιβλία που αξίζει να διαβάσετε

Ένας συγγραφέας που μέσα από τα βιβλία του μιλάει ανοιχτά για τον εαυτό του χωρίς να ντρέπεται.

Είναι ένας συγγραφέας που δεν χρειάζεται συστάσεις. Είτε θα τον λατρέψεις, είτε θα τον  απορρίψεις. Όταν πρωτοάκουσα το όνομα Αύγουστος Κορτώ ήμουν 21 ετών. Θυμάμαι ήταν καλοκαίρι είχαμε μαζευτεί μία παρέα φίλων και κάποιος ανέφερε το όνομα του. Δύο χρόνια μετά έπεσε ένα από τα βιβλία του στα χέρια μου. Ο τίτλος του ήταν «Η βιογραφία μίας σκύλας» από τις εκδόσεις Διόπτρα. Μία κακομαθημένη κοπέλα που ακούει στο όνομα Σίσυ Νοταρά, μαθημένη στα πλούτη των γονιών της βρίσκει το μάστορα της στο πρόσωπο ενός πετυχημένου δημοσιογράφου. Η ερωτική της περιπέτεια θα την οδηγήση στην ενδοσκόπηση. Σε μία αναζήτηση να μάθει τι ήταν αυτό που την έκανε σκύλα. Η ιστορία έχει  σκοτείνά σημεία, καημό και πόνο. Η σπαραχτική κι άλλοτε ξεκαρδιστική εξομολόγηση της Σίσυ διαβάζεται μονορούφι – όπως μονορούφι πίνεται και η ίδια η ζωή.

Η καθημερινότητα του Κορτώ είναι μια αιώνια επανάληψη. Ξεκινάει νωρίς το πρωί με τις λογοτεχνικές του μεταφράσεις και συνεχίζει με διάβασμα, γράψιμο ψώνια και φαγητό. Η μέρα κλείνει παρακολουθώντας ξένες σειρές.

Τα μυθιστορήματα του είναι άρτια με πολύ καλή ανάπτυξη των χαρακτήρων, με εξαιρετική ανάπλαση της εποχής και των συνθηκών της αφηγηματικής πλοκής. Στις αφηγήσεις του θα συναντήσεις πάθη, λάθη, αγωνίες και ανασφάλειες. Μέχρι σήμερα έχει γράψει 22 δικά του βιβλία και έχει μεταφράσει ακόμα περισσότερα. Κάθε βιβλίο που γράφει είναι τελείως διαφορετικό γιατί αυτό που τον ενδιαφέρει είναι η πλοκή του. Για παράδειγμα «Το βιβλίο της Κατερίνας» από τις εκδόσεις Πατάκη, αφορά τη ζωή της μητέρας του και έχει τα χαρακτηριστικά μιας πικρής (αυτο)βιογραφίας. Η Κατερίνα είναι μία γυναίκα που πάλεψε μια ζωή με την ψυχική αρρώστια, και που, αν νικήθηκε, έζησε και μεγαλούργησε ταπεινά χάρη στην αγάπη. Ο Πέτρος υπήρξε ο λόγος ύπαρξης της Κατερίνας. Ηταν ευφυής, γλωσσομαθής και πολυμαθής, κι όταν πέρασε στην Ιατρική ή όταν έγινε συγγραφέας, εκείνη ένιωσε κάτι παραπάνω από υπερήφανη. Αυτό το βιβλίο δεν έχει σκοπό να πληγώσει κανέναν, εκτός απ’ αυτούς που θα το διαβάσουν. Είναι γεμάτο από αγάπη και χιούμορ.

Το πραγματικό του όνομα είναι Πέτρος Χατζόπουλος και γεννήθηκε πριν 36 χρόνια στο Καραμπουρνάκι της Θεσσαλονίκης. Το πρώτο πράγμα που τον ξεκουράζει είναι η γραφή. Όταν μια μέρα δεν προλαβαίνει να γράψει λόγω φόρτου εργασίας είναι χαμένες μέρες. Από το πρώτο του βιβλίο έως σήμερα έχουν μεσολαβήσει μυθιστορήματα, μικρού και μεγάλου μήκους αφηγήματα, θεατρικοί μονόλογοι, συλλογή ποιημάτων και άπειρες μεταφράσεις.

Η «Λύσσα» από τις εκδόσεις Μίνωας μας ταξιδεύει σ’ ένα απομονωμένο χωριό της Πίνδου που ξεσπά μια επιδημία λύσσας. Παγιδευμένος στο χιόνι και στην αρρώστια, που κατασπαράζει το χωριό με τρομαχτικούς ρυθμούς, ο αφηγητής της ιστορίας προσπαθεί ν’ ανιχνεύσει την προέλευση του Κακού ή να βρει κάποια ελπίδα σωτηρίας. Πρόσωπο-κλειδί σ’ αυτή του την προσπάθεια είναι το στοιχειό του χωριού, ένας παράξενος νέος με τ’ όνομα Δημήτρης, απ’ τον οποίο και ξετυλίγεται όλη η ιστορία. Ο Αύγουστος Κορτώ διολισθαίνει δεξιοτεχνικά από την αγωνία της πλοκής στην αγωνία της ύπαρξης και ο αναγνώστης με τη σειρά του παγιδεύεται, βαθμιαία, σε ένα συναρπαστικό εσωτερικό θρίλερ.

Η «Αυτογονία» και «Τα ορφανά» από τις εκδόσεις Ποταμός είναι και τα δύο γραμμένα σε μορφή θεατρικού σεναρίου. Το πρώτο θέτει το ερώτημα: «Τι θα διάλεγε ένας άνθρωπος που αυτοκτόνησε αν, στον άλλο κόσμο, του δινόταν η δυνατότητα να ξαναγεννηθεί;». Τρεις διάσημες συγγραφείς, θρυλικές τόσο για το έργο τους όσο και για το γεγονός ότι έδωσαν οι ίδιες τέλος στη ζωή τους, καλούνται να απαντήσουν στο παραπάνω ερώτημα. Το έργο έχει στοιχεία της εμμονικής του νιότης και της αγωνίας του για τη θέση της ζωής στον ίσκιο ενός λυτρωτικού θανάτου. Η Αυτογονία αποτελεί την ταπεινή του απόπειρα να ψηλαφίσει το μυστήριο της ανθρώπινης κατάστασης στα όριά της, και πέρα από αυτά. Παράλληλα, το δεύτερο θεατρικό σενάριο είναι δύο μονόλογοι, «Ο ιππότης του φθινοπώρου» και «Μαμά μου την Κασσάνδρα»,  σε πρώτο πρόσωπο και το κεντρικό θέμα τους είναι η απώλεια. Μέχρι και την έκδοση αυτού του βιβλίου οι δυο αυτοί μονόλογοι, θεατρικοί η μη, παρέμεναν ανέκδοτοι – εξ ου και η ορφάνια του τίτλου και περιέχουν όλο το σπαραγμό του συγγραφέα.

Για το τέλος άφησα τα δύο τελευταία του βιβλία που έχουν τίτλο «Επειδή είναι η καρδιά μου» και «Έρως ανίκατε μάσαν» από τις εκδόσεις Πατάκη. Το πρώτο θυμίζει αρχαία τραγωδία, με τον Χάρη και τη Νόρα ν’ αποτελούν τους τραγικούς ήρωες μιας ιστορίας στην οποία ποτέ δεν θέλησαν να πρωταγωνιστήσουν, αλλά και που δεν είχαν την επιλογή να το αποφύγουν. Ένα βιβλίο που μιλάει για την τρέλα, τον πόνο, την απώλεια, μα πάνω απ’ όλα για την αγάπη. Γιατί η αγάπη μπορεί να είναι το πιο μαγικό συναίσθημα, έχει όμως την ικανότητα να σε καταστρέφει ακριβώς την ίδια στιγμή.

Το δεύτερο βιβλίο είναι ένα μέρος της ιστορίας «Ο Άνδρας που αγαπούσε τις σερβιέτες» και μπορείτε να το διαβάσετε στο protagon.gr. Μέσα από τη συγγραφή του τελευταίου του βιβλίου ο Κορτώ λυτρώνεται, βάζει στη σειρά ένα-ένα όσα τον ταλαιπώρησαν και τον μείωσαν, όσα θέλησε να πει αλλά δεν είχε βήμα. Φοβίες και πάθη ανακατεμένα με χιούμορ, μια εσωτερική και όχι μόνο ενδοσκόπηση, με μια δόση ελαφρότητας, και ωμού ρεαλισμού, κατάλληλο να απαντήσει σε φλέγοντα ερωτήματα των καιρών μας.

www.toratora.gr

«Έρως ανίκατε μάσαν» από τον Αύγουστο Κορτώ – Τα βιβλία που αξίζει να διαβάσετε