Η Αλεξάνδρα Τσόλκα γράφει για τη ζωάρα των celebrities

Για εμάς τους πληβείους φυσικά και το Ζούμπερι εξωτικός προορισμός μοιάζει!

Δεν έκλεψαν τα λεφτά τους, φυσικά, αλλά κάποια αφεντικά τους τα έδωσαν για τις υπηρεσίες τους, σε κανάλια χρεωκοπημένα, αφανισμένα και μη ικανά να καταβάλουν, στους άλλους, στους απλούς εργαζόμενους.. και νεοσκλάβους της εποχής ακόμα και το επίδομα του Πάσχα.Κάποιοι υπερτιμημένοι, μερικοί απλά εξυπηρετικοί, αρκετοί σκέτο τυχεροί αλλά αρκούντως υποχωρητικοί και ελάχιστοι επειδή τους άξιζε, βρεθήκαν σε εποχές που στην ίδια δουλειά όποιος παίρνει 1000αρικο είναι αξιοζήλευτος να κάνουν και αυτό το Πάσχα τις διακοπές τους στις Κυκλάδες, σε εξωτικούς προορισμούς και ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Για εμάς τους πληβείους φυσικά και το Ζούμπερι εξωτικός προορισμός μοιάζει, ειδικά αν δεις τις τιμές των εισιτήριων για την Μύκονο και την νέα Μύκονο της εξουσίας, την Πάρο! Δυο άτομα με αυτοκίνητο το θέλουν ένα 400αρακι για πήγαινε – έλα. Βάλε εκεί βενζίνες, μαγειρίτσες σε λουσάτα ρεστοράν, αρνιά ψητά στα σπίτια με τις εκλεκτές παρέες, κρασιά ποιότητας και ουίσκι παλαιωμένα και καπνιστά και έφυγαν σε τέσσερις μέρες τα μηνιάτικα ενός χρόνου εμάς των κοινών θνητών που πληρώνουμε τα σπασμένα μιας κρίσης εκλεκτικής, όπου οι πλούσιοι παραμένουν πλούσιοι και τα λαμόγια ακόμα πιο πλούσιοι και υπεράνω.
Πολιτικοί και μεγαλοδημοσιογράφοι συναντιούνται στα στενάκια της Πάρου για κάνα νηστίσιμο σούσι, ή για εδέσματα για λίγους χρυσοπληρωμένα στα γνωστά στέκια. Από κει θα περάσουν η καλλίπυγoς τελεστάρ και σταρλετίτσες για να πάθουν σιελόρροια, τα παραλυμένα γερόντια της εξουσίας, ενώ οι σύζυγοι τους θα είναι απασχολημένες με την απαρίθμηση κουραστικών αγορών σε συνολάκια και τρόφιμα, που επαρκούν για τη σίτιση και την ένδυση όλων των προσφύγων του Πειραιά. Στην γειτονική Μύκονο, ξεπεσμένα στελέχη ιδιωτικών σταθμών και συνοικιακές καλλονές που πέρασαν απ τα πλατό τους, θα αγκαλιάζονται στις ξαπλώστρες στο πλάι ενός Αιγαίου παγωμένου και αιματοβαμμένου. Θα ανταλλάσσουν γαλαντόμες φιλοφρονήσεις και σεξουαλικά υπονοούμενα, αδιαφορώντας αν η θάλασσα μπροστά τους ξεβράσει πτώματα πνιγμένων παιδιών και πορτοκαλί, ξεφούσκωτα σωσίβια!
Φυσικά η μόδα του Ντουμπάι, που μονοπωλούσε ως προορισμός το ενδιαφέρον των διάσημων και υπεράνω κρίσης συμπατριωτών μας, κόπασε. Τώρα άλλοι εξωτικοί προορισμοί, όπως οι παράδεισοι του Ινδικού ωκεανού, αφορούν εκείνους που θέλουν να σπαταλήσουν τα χρήματα τους, να ζήσουν τη ζωή τους, να κάνουν τις εκκεντρικότητες τους, μακριά από αήθη, «λαϊκιστικά» σχόλια σαν τα δικά μου. Και μια νεαρή κυρία των ειδήσεων, τρυφερή ψυχή, πήγε όλο ρομαντισμό στο αιώνιο Παρίσι… Αλίμονο! Αν δεν γεμίσουν κοσμοπολίτικα τις μπαταρίες τους, πως θα γυρίσουν να χύσουν κροκοδείλια δάκρυα για τη χώρα και το λαό που υποφέρει; Πως θα προτείνουν λύσεις; Δεν έχουμε για ψωμί; Ε! Ας φάμε παντεσπάνι, αν και έχει πολλές θερμίδες και δε θα μας το συνιστούσαν! Με το πέρας των διακοπών τους, των πρώτων μετά τον χειμώνα, θα επιστρέψουν στις μικρές μας οθόνες, για να μας κουνήσουν το δάχτυλο για το πόσο κακοί είμαστε οι Έλληνες, που δεν ξέρουμε να ψηφίζουμε, που δεν παίρνουμε αποδείξεις, που δεν τους ακούμε τυφλά, ώστε να τους κάνουμε ακόμα πιο πλούσιους και να σκέφτονται πως θα μας σώσουν δίπλα στις πισίνες τους, ενώ πίνουν το απογευματινό τους απεριτίφ…
kourdistoportocali

Η Αλεξάνδρα Τσόλκα γράφει για τη ζωάρα των celebrities