Μπαλαρίνα χωρίς χέρια: Σύμβολο δύναμης η 16χρονη Βραζιλιάνα Βιτόρια Μπουένο

«Είμαστε περισσότερα από τις αναπηρίες μας· πρέπει να κυνηγάμε τα όνειρά μας»… Πηγή έμπνευσης και δύναμης αποτελεί η Βιτόρια Μπουένο

η 16χρονη από τη Βραζιλία που γεννήθηκε χωρίς χέρια, όμως αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο στο όνειρο ζωής που είχε ήδη από τα πέντε της χρόνια: Να γίνει μπαλαρίνα.
Γεννημένη χωρίς χέρια, το όνειρο της Βιτόρια να γίνει χορεύτρια φάνταζε οδυνηρά μη ρεαλιστικό -ειδικά σε μια μικρή πόλη στην αγροτική Βραζιλία, όπου η αναπηρία της προκαλούσε την περιέργεια των γύρω της.
Όταν η μητέρα της την πήγε για πρώτη φορά σε μάθημα μπαλέτου, ανησυχούσε πολύ για το κατά πόσο θα μπορούσε η πεντάχρονη κόρη της να ενσωματωθεί
«Οι άνθρωποι συγκεντρώνονταν έξω από το σπίτι. Σήκωναν τα μανίκια της για να την δουν» λέει η 39χρονη Γουάντα, η οποία φέρει ακόμη το τραύμα από την έλλειψη ευαισθησίας προς την κόρη της.
Όμως, η 16χρονη σήμερα Βιτόρια, επικεντρώθηκε και έδωσε όλη της την ψυχή στις πιρουέτες της και τα μαθήματα μπαλέτου, ενώ χορεύει επίσης τζαζ και κλακέτες.
Το ταλέντο της στο μπαλέτο την έχει καταστήσει σήμερα «αστέρι» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και πηγή έμπνευσης για όλους.
«Για μένα, τα χέρια είναι απλώς μια λεπτομέρεια. Ακολουθώ με τα μάτια μου σαν να βρίσκονται εκεί» δηλώνει από το θέατρο όπου δίνει παραστάσεις.
Όταν την παρακολουθεί κανείς να κινείται στην ξύλινη σκηνή, σε απόλυτο συγχρονισμό με τις συναδέλφους της, είναι πολύ εύκολο να ξεχάσει κανείς ότι χορεύει χωρίς χέρια.
«Δεν νιώθω ότι τα χρειάζομαι καθόλου» λέει η ίδια.
Η δύναμη και η ευλυγισία που έχει αποκτήσει μέσω του χορού την έχουν βοηθήσει στην καθημερινότητά της, κάνει τα πάντα, από το να βουρτσίζει τα δόντια της έως να ψωνίζει στο σούπερ μάρκετ, με τα πόδια της.
«Υπάρχουν πράγματα που μπορεί να κάνει με τα πόδια της, τα οποία δεν μπορώ να κάνω εγώ με τα χέρια μου» λέει ο πατέρας της, Χοσέ Κάρλος Περέιρα.
Με περισσότερους από 150.000 ανθρώπους να την ακολουθούν στο Instagram, η 16χρονη Βραζιλιάνα χαίρεται που αποτελεί πρότυπο, στέλνοντας με πλατύ χαμόγελο το μήνυμα ότι «είμαστε περισσότερα από τις αναπηρίες μας και έτσι πρέπε να κυνηγάμε τα όνειρά μας».

cnni