Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Σαν σήμερα το 1945 γεννήθηκε ο πιο αυθεντικός ρασταφάρι και ένας από τους “μπαμπάδες” της ρέγγε μουσικής και του ρέγγε κινήματος, Μπομπ Μάρλεϊ
Ο Ρόμπερτ “Μπομπ” Νέστα Μάρλεϊ, όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε σε ένα μικρό χωριό το Nine Mile, του Saint Ann Parish, στη Τζαμάικα. Ένας τζαμαϊκανός υπάλληλος της υπηρεσίας διαβατηρίων θα του αλλάξει στη συνέχεια το πρώτο με το μεσαίο του όνομα.
Ο πατέρας του, Norval Sinclair Marley, (γεννημένος το 1895) ήταν λευκός Τζαμαϊκανός με αγγλική καταγωγή, που ζούσε στο Λίβερπουλ. Ο Norval ήταν ναυτικός αξιωματούχος, καπετάνιος και επιθεωρητής φυτειών, όταν γνώρισε και παντρεύτηκε την Σεντέλα Μπούκερ (1926- 2008), μια μαύρη Τζαμαϊκανή μόλις δεκαεννιά χρονών τότε.
Το 1955, όταν ο Μάρλεϊ ήταν 10 χρονών, ο πατέρας του πέθανε από καρδιακή προσβολή σε ηλικία 60 ετών. Ο Μάρλεϊ ήταν θύμα ρατσισμού στην παιδική του ηλικία λόγω της ανάμεικτης καταγωγής του και ήρθε αντιμέτωπος με ερωτήσεις για την φυλετική του ταυτότητα κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Στα 14 του χρόνια παράτησε το σχολείο και δούλευε σε ένα σιδεράδικο. Όταν δεν δούλευε έπαιζε μουσική με τον φίλο του και καθώς περνούσε ο καιρός γνώριζαν και άλλους μουσικούς.
Κάπως έτσι το 1963 ο Μπομπ Μάρλεϊ , ο Bunny Livingston, ο Peter McIntosh, ο Junior Braithwaite, η Beverley Kelso και ο Cherry Smith δημιούργησαν ένα ska/rocksteady συγκρότημα, αποκαλώντας τους εαυτούς τους “The Teenagers” – έπειτα άλλαξαν όνομα στη μπάντα και την ονόμασαν “The Wailing Rudeboys”, μετά σε The Wailing Wailers και τελικά σε The Wailers.
Το 1966 παντρεύτηκε τη Rita Anderson. Στα τέλη του ’60 ο Μπομπ Μάρλεϊ είχε ήδη κερδίσει την αγάπη του κόσμου. Τραγουδούσε την πολιτική και κοινωνική του σκέψη ενώ εκείνη την εποχή έγραψε και το μνημειώδες “Get Up, Stand Up” με το οποίο κέρδισε την παγκόσμια αναγνώριση. Οι The Wailers διαλύθηκαν το 1974 και το κάθε μέλος ακολούθησε σόλο καριέρα. Ο Marley κράτησε το όνομα του συγκροτήματος και εμφανιζόταν ως Μπομπ Μάρλεϊ αλλά και Wailers. Μαζί του στα φωνητικά η γνωστή τραγουδίστρια Marcia Griffiths. Ο Μarley ήταν οπαδός του Ρασταφαριανισμού.
Το 1975 σημειώνει την πρώτη παγκόσμια επιτυχία του με το τραγούδι “No Woman, No Cry” Η reggae είχε γίνει μια μουσική παγκόσμια και πολλοί καλλιτέχνες επηρεάστηκαν από αυτήν. Το 1976 ο Marley επιστρέφει στη Τζαμάικα όμως άγνωστοι αποπειράθηκαν να τον δολοφονήσουν. Ο Μάρλεϊ υποστήριζε ενεργά το People’s National Party και η επιρροή του στους ντόπιους άρχισε να θεωρείται πια απειλή για τους πολιτικούς αντιπάλους του. Oι δράστες πυροβόλησαν εκτός απ’ τον ίδιο και τον μάνατζερ του αλλά και τη γυναίκα του Marley. Το ζευγάρι δεν τραυματίστηκε σοβαρά, η κατάληξη της επίθεσης όμως δεν ήταν το ίδιο αίσια για τον μάνατζερ της μπάντας, Don Taylor, ο οποίος υποβλήθηκε σε σειρά εγχειρήσεων παλεύοντας για τη ζωή του.
O Μάρλεϊ έπειτα έφυγε κατευθείαν για το Λονδίνο, όπου ηχογράφησε δύο άλμπουμ, το Exodus (Exodus, Waiting in Vain, Jammin’, One Love) και το Kaya (Is this Love, Sun is shinning). Το 1978 επέστρεψε στην πατρίδα του και διοργάνωσε μια συναυλία πολιτικής συμφιλίωσης, που έμεινε στην ιστορία ως One Love Peace Concert. Επάνω σε εκείνη τη σκηνή, κατάφερε να συμφιλιώσει τον πρωθυπουργό Michael Manley (του PNP) και τον άσπονδο εχθρό του, ηγέτη της αντιπολίτευσης Edward Seaga, με τους δύο άντρες να δίνουν τα χέρια στη σκηνή!
Ο Μάρλεϊ έφυγε από τη ζωή πολύ νωρίς, σε ηλικία 36 ετών, το 1981, χτυπημένος από τον καρκίνο. Πριν κλείσει οριστικά τα μάτια του, είχε παρασημοφορηθεί από την τζαμαϊκανή κυβέρνηση, ενώ είχε τιμηθεί και με το Μετάλλιο Ειρήνης του ΟΗΕ (1980). Πίσω του άφησε μία τεράστια κληρονομιά με 17 άλμπουμ και 8 παιδιά που τιμούν μέχρι και σήμερα το όνομα του πατέρα τους, τραγουδώντας για την αγάπη, την ειρήνη και τον προφήτη Jah.
altsantiri.gr
