Tuesday, 24 December, 2024

Νένα Χρονοπούλου στα γενέθλια του γιου της: Είμαι άπειρα ευτυχισμένη με το “διαφορετικό” παιδί μου

Είναι γνωστό πως η Νένα Χρονοπούλου έχει τεράστια αδυναμία στον γιο της Χρήστο που αποτελεί την απόλυτη προτεραιότητά της και του έχει αφοσιωθεί

πλήρως από τη μέρα που εκείνος ήρθε στη ζωή.
Η ίδια πολλές φορές έχει μιλήσει δημόσια για το πρόβλημα υγείας του γιου της ενώ δε διστάζει πολλές φορές να μιλήσει ανοιχτέ και να υπερασπιστεί τα δικαιώματα όλων των παιδιών που έχουν κάποια ιδιαιτερότητα και χρειάζονται μια παραπάνω προσοχή.
Ο γιος της έγινε 16 ετών και εκείνη μέσα από τον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook θέλησε για ακόμη μια φορά να εκφράσει δημόσια την αγάπη της προς το πρόσωπό του δημοσιεύοντας μερικές φωτογραφίες από την ώρα που ο Χρήστος της έσβηνε τα κεράκια της τούρτας του.
“Περνάνε γρήγορα τα χρόνια, αλλά όταν η αγνότητα όλου του κόσμου γίνεται 16 ετών, περνάνε με αγάπη, χαρά και ελπίδα, κάθε μέρα !
Ο “διαφορετικός” Χρήστος μας, έκλεισε σήμερα τα 16 του χρόνια, στις 10:08′ ακριβώς, όπως κάθε χρόνο, και μας γέμισε και τη σημερινή ημέρα γέλιο και χαρά, μας γέμισε με λόγια αγάπης και ατελείωτα φιλιά δίχως να ζητάει κάποιο αντάλλαγμα, και η τόση του ευτυχία με σιγουρεύει πως του αρέσει πολύ ο εαυτός του, γιατί πολύ απλά μας αρέσει και εμάς.
Είμαι άπειρα ευτυχισμένη με το “διαφορετικό” παιδί μου, τόσο που καταλαβαίνω πως σας είναι δύσκολο να το νιώσετε γιατί το “διαφορετικό” σοκάρει, κι όμως εμένα με έμαθε τι θα πει αληθινή αγάπη, τι θα πει υπομονή, αποδοχή, τι θα πει αγαπάω δίχως όρους και δίχως δεδομένα, και ίσως αυτή μου η κατανόηση των πραγμάτων έκανε το Χρηστάκο μου ευτυχισμένο και μάλιστα ΠΟΛΥ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ!
Και μετά ήρθε ο Τάσος στη ζωή μας, και δίχως να του εξηγήσω τίποτα από τα παραπάνω, συμπεριφέρθηκε στο “τότε μωρό” μου, όπως ακριβώς και εγώ. Κανονικά, αληθινά με ανέλπιστη αποδοχή δίχως μοιρολατρίες και γιατί…
Και όλα σήμερα είναι γελαστά, μετά από 12 χρόνια κάθε χρόνο ο Χρηστάρας γελάει και περισσότερο, γιατί ποτέ δεν κλάψαμε εμείς για αυτό που συνέβη στην υγεία του, κλάψαμε μόνο για τη ζωή του, όταν κινδύνευε να τη χάσει, την ποιότητα αυτής την καθόρισαν οι επιστημονικές και θεραπευτικές παρεμβάσεις αλλά πάνω απ’ όλα η ευτυχία που νιώθουμε όταν τον αντικρίζουμε.
Χρόνια σου πολλά “ευτυχία” μου, δίχως εσένα θα ήμουν “ελάχιστη”…
tilestwra.gr

Μοιραστείτε με τους φίλους σας
Μοιράσου με τους φίλους σου