Τέσσερα χρόνια χωρίς τον Σάκη Μπουλά: Οι στιγμές που τον σημάδεψαν

Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή ο πολυτάλαντος καλλιτέχνης
Τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το θάνατο του Σάκη Μπουλά (11 Μαρτίου 1954 – 21 Φεβρουαρίου 2014). Ο χαρισματικός καλλιτέχνης άφησε πολλά πίσω του και θα τον θυμόμαστε για ακόμα περισσότερα. Το ταλέντο του σε ό,τι κι αν δοκίμασε στη ζωή του – τραγουδιστής, στιχουργός, ηθοποιός, παρουσιαστής – είναι αδιαμφισβήτητο και αυτός είναι και ο λόγος που ξεχώρισε. Ποιές ήταν όμως οι δουλειές εκείνες που σημάδεψαν την καριέρα του Σάκη Μπουλά;
Σούσουρο
Ο Σάκης Μπουλάς έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό μέσα από τα τραγούδια του με την ίδρυση το 1975-1976 του μουσικού καφενείου «Σούσουρο» από κοινού με τον Νικόλα Άσιμο και τον κολλητό του, Γιάννη Ζουγανέλη στην οδό Αδριανού στην Πλάκα να παίζει μεγάλο ρόλο για την εξέλιξη του. Εκεί, για πρώτη φορά συνδυάστηκε η μουσική με το θέατρο και μαζί με στιγμές σάτιρας και αυτοσαρκαμού οι τρεις τους προσέφεραν μοναδικές στιγμές στο κοινό τους.
Η φιλία και η συνεργασία με τον Θάνο Μικρούτσικο
Από το 1974 ως το 1985 ο Θάνος Μικρούτσικος και ο Σάκης Μπουλάς συνεργάστηκαν στενά σε μουσικό επίπεδο και ανέπτυξαν μια ισχυρή φιλία. Μαζί ταξίδεψαν στην Ευρώπη και κατέγραψαν σημαντικές εμφανίσεις, όπως στην Όπερα της Γλασκώβης και του Βερολίνου ή στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Βιέννη, πριν ο Μπουλάς επιστρέψει στην ελληνική μουσική σκηνή και το «Αχ Μαρία». Οι δυο τους ωστόσο συνέχισαν και παρέμειναν φίλοι και μετέπειτα κουμπάροι για περίπου 40 χρόνια.
Λίγα χρόνια αργότερα η παρέα του «Σούσουρου» άλλαξε λίγο με την είσοδο των Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Λάκη Παπαδόπουλου, Γιάννη Κούτρα, Κώστα Τουρνά κ.α. και μεταφέρθηκε στην πλατεία των Εξαρχείων, στο θρυλικό «Αχ Μαρία». Το μαγαζί της παρέας των Εξαρχείων σημείωσε τεράστια επιτυχία τη δεκαετία του 80′ και θεωρούνταν ένα από τα καλύτερα ροκ στέκια της εποχής.
Από την πρώτη χρονιά στο «Αχ Μαρία». Διακρίνονται οι: Σαράντης Κασσάρας, Ισιδώρα Σιδέρη, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Σάκης Μπουλάς, Σοφία Βόσσου, Γιάννης Ζουγανέλης, Βαγγέλης Πατεράκης, Εύη Αρνάκη και ο Θεολόγος Στρατηγός.

Ο πρώτος δίσκος
Στο μεταξύ, το 1986 βγαίνει σε κυκλοφορία ο πρώτος δίσκος του Σάκη Μπουλά με τίτλο «Μπουλάς – Ελλάς» και σημαντικές συμμετοχές, όπως του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, του Γιάννη Γιοκαρίνη και του Αντώνη Βαρδή και γνωρίζει σημαντική επιτυχία. Στον δίσκο άλλωστε συμπεριλαμβάνονται μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Σάκη Μπουλά όπως το «Μπανάκι – Μανάκι» και φυσικά το «Φλασάκι».
Ο Σάκης Μπουλάς τα τελευταία χρόνια, παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε, συνέχισε να διασκεδάζει το κοινό του στην αγαπημένη του Ακτή Πειραιώς, οπού μετά το «Παρθεναγωγείο Αρρένων» με τους Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Γιάννη Ζουγανέλη, Λάκη Παπαδόπουλο και Ραλλία Χρηστίδου και την παράσταση «Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος» με τους Μιχάλη Χατζηγιάννη και Γιάννη Ζουγανέλη συμμετείχε στο «ΓκαΓκαΝτίν: Οι γενναίοι της νύχτας», πλάι στους Διονύση Σαββόπουλο, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και βεβαίως τον αδελφικό του φίλο Γιάννη Ζουγανέλη. Μέχρι να έρθει ο θάνατος του, αυτός για τον οποίο έλεγε ότι «δεν τον φοβάμαι, είναι ωραίος τύπος» ο Σάκης Μπουλάς ήταν γύρω από τους φίλους του στη σκηνή, κάνοντας αυτό που αγαπούσε.
Ο Σάκης Μπουλάς ωστόσο, παρά το τεράστιο ταλέντο του στη φωνητική, ήταν εξαιρετικά ταλαντούχος και ως ηθοποιός, στον τομέα που τον γνώρισαν και αγάπησαν οι νεώτεροι. Με συμμετοχές σε δεκάδες παραγωγές -τηλεόραση και κινηματογράφος- ο γεννημένος στο Κιλκίς καλλιτέχνης παρουσίασε αξιόλογο έργο και στην ηθοποιία με σημαντικές επιτυχίες κατά κύριο λόγο στον τηλεοπτικό σταθμό MEGA.

Με πρωταγωνιστικούς ρόλους σε σειρές που έγραψαν τη δική τους ιστορία στην ελληνική τηλεόραση, όπως το «Δέκα Λεπτά Κήρυγμα», οι «Σαββατογεννημένες» και το «50 – 50» ο Σάκης Μπουλάς αγαπήθηκε όσο λίγοι από το ελληνικό κοινό και έπλασε το δικό του μύθο, ως ένας από τους λίγους Έλληνες που γνώρισαν τόσο μεγάλη επιτυχία σε ό,τι κι αν ασχολήθηκαν.
Ο Σάκης Μπουλάς μέσα από τις λέξεις του κολλητού του φίλου Γιάννη Ζουγανέλη:
«Ο Σάκης ήταν ένας άνθρωπος, που αν περάσει η ζωή μας σαν ένα φιλμ, που ασχολήθηκε πολύ με την ιδεολογία του, με τον τρόπο που πολεμούσε ειδικά στα πιο νεανικά – φοιτητικά χρόνια για το αυτονόητο και μέχρι το τέλος του είχε μια αξιοπρέπεια και ένα σεβασμό, εκφρασμένο και στην τέχνη και στη ζωή. Εγώ θα έχω να θυμάμαι τα ευχάριστα και όχι τη σωματική του παρακμή. Θα έχω να θυμάμαι την πνευματική του ανάταση και τις χαρές που ζήσαμε στη ζωή και τον αγώνα που κάναμε για να κατασταλάξουμε σε απόψεις τις οποίες εκφράσαμε στην τέχνη μας».
athensvoice.gr