Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Στο επίκεντρο της δημοσιότητας βρέθηκε για μια ακόμη φορά ο γιος του Τομ Χανκς και της Ρίτα Γουίλσον… έχουν και τα παιδιά των διάσημων τα κόμπλεξ τους και από ότι φαίνεται είναι μεγάλα!
Ο Τσετ Χανκς δημοσίευσε ένα βίντεο στον προσωπικό του λογαριασμό στο YouTube, στο οποίο μίλησε για το πώς είναι να είσαι παιδί διάσημων γονιών. Ακόμη, «άδειασε» τον πατέρα του, Τομ Χανκς, για τον οποίο είπε πως δεν είχε ισχυρό ανδρικό πρότυπο όσο μεγάλωνε.
Ο 31χρονος μουσικός και ηθοποιός συνεχίζει να απασχολεί με τα καμώματά του τα media. Ο ένας από τους δύο γιους του Οσκαρικού ηθοποιού είχε κατά το παρελθόν παραδεχθεί πως ήταν εθισμένος στα ναρκωτικά, έχει κατηγορηθεί και από πρώην σύντροφό του ότι την κακοποιούσε, ενώ το προηγούμενο καλοκαίρι και με τον κορωνοϊό σε έξαρση, είχε δηλώσει πως πρόκειται για μια απλή γριπούλα.
Επιστρέφοντας στο βίντεο που δημοσίευσε ο Τσετ Χανκς, ο οποίος χρησιμοποιούσε και το επώνυμο «Χέιζ», κατηγόρησε τον πατέρα του, Τομ, ότι δεν του στάθηκε ως πατέρας όταν το είχε ανάγκη. «Ποτέ δεν είχα κάποιον να μου πει: “αδερφέ, μην δίνεις δεκάρα γι’ αυτούς τους τύπους που σου κάνουν bullying. Έχεις όλα αυτά που ένα παιδί ονειρεύεται και αυτό που θέλουν οι άλλοι, είναι να σου πετούν λάσπη, προκειμένου να αισθάνονται εκείνοι καλά, επειδή πολύ απλά ζηλεύουν”. Θα ήθελα λοιπόν να τα ακούσω όλα αυτά από τον άνδρα της οικογένειάς μου. Δεν είχα κανέναν να μου το πει».
Συνεχίζοντας και αναφερόμενος στα χρόνια που ήταν πιτσιρικάς, είπε σε ένα άλλο σημείο του βίντεο: «Ένιωσα πολλή απόρριψη, αρνητισμό και αντιπαλότητα, γιατί πολύ απλά κανείς δεν με βοήθησε να νιώσω καλύτερα». Επίσης, παραδέχθηκε πως είναι τυχερός γιατί έχει ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο, έχει μείνει στα ωραιότερα ξενοδοχεία και έχει πετάξει με ιδιωτικά τζετ. Ακόμη, εξομολογήθηκε πως «δεν θα άλλαζα τίποτα απ’ όλα αυτά». Και εξήγησε: «Απλώς, η περίπτωσή μου είναι περίπλοκη, καθώς, αν υποθέσουμε ότι η διασημότητα έχει τοξική πλευρά, εγώ τη βιώνω χωρίς να είμαι καν διάσημος, είμαι απλά ο γιος κάποιου διάσημου».
