Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Σήμερα, η πρόσβαση σε ένα επενδυτικό fund είναι ευκολότερη από ποτέ, καθώς neobanks όπως η Revolut και η N26 έχουν απλοποιήσει τόσο τη διαδικασία, ώστε ακόμα και ένας 18χρονος μπορεί να εγγραφεί σε ένα αμοιβαίο κεφάλαιο μέσα από το τηλέφωνό του, σε λιγότερο από 10 λεπτά.
Αλλά δεν ήταν πάντα έτσι. Όταν ο Edward Leffler δημιούργησε το πρώτο μεταβιβάσιμο αμοιβαίο κεφάλαιο πριν από 100 χρόνια στη Βοστώνη, η επενδυτική διαδικασία ήταν πολύ πιο αργή και δεν υπήρχαν σχεδόν καθόλου πρωτόκολλα ή έλεγχοι που να διασφαλίζουν την ομαλή λειτουργία.
Η δημιουργία του Leffler ήταν επαναστατική και άλλαξε για πάντα τον τρόπο με τον οποίο το ευρύτερο κοινό μπορούσε να κάνει επενδύσεις σε μετοχές και ομόλογα, ανοίγοντας ένα προηγουμένως αφιλόξενο έδαφος ακόμα και στους αμύητους. Σήμερα, ο κλάδος των συλλογικών επενδύσεων διαχειρίζεται περίπου 74 τρισεκατομμύρια δολάρια και είναι ένας από τους σημαντικότερους παίκτες στις χρηματοπιστωτικές αγορές παγκοσμίως, σημειώνει η El Pais.
Κι όμως, το όνομα του Leffler δεν είναι γραμμένο με μεγάλα γράμματα στα βιβλία της οικονομικής ιστορίας. Άλλωστε, δεν ήταν ακαδημαϊκός ή νομικός, αλλά ένας πωλητής για κατσαρόλες και τηγάνια. Αφότου έβγαλε αρκετά χρήματα, ο σουηδικής καταγωγής επιχειρηματίας από το Ουισκόνσιν γοητεύτηκε από το χρηματιστήριο.
Και καθώς είχε ασχοληθεί με τις πωλήσεις μετοχών σε ιδιώτες, ο Leffler είχε κατανοήσει από πρώτο χέρι πόσο λίγα επενδυτικά προϊόντα ήταν διαθέσιμα σε μικροεπενδυτές την εποχή εκείνη. Τη δεκαετία του 1920, υπήρχαν ορισμένα κεφάλαια κλειστού τύπου, αλλά οι διαχειριστές τους δεν ήταν υποχρεωμένοι να ενημερώνουν τους επενδυτές τους ποιες μετοχές αγόραζαν και πουλούσαν. Ούτε ήταν υποχρεωμένοι να ανταποκριθούν αμέσως στα αιτήματα των επενδυτών να πάρουν τα χρήματά τους πίσω. Η βιομηχανία λειτουργούσε κάτω από ένα πέπλο αδιαφάνειας, κάτι που σημαίνει ότι οι απάτες ήταν συχνό φαινόμενο. Η καινοτόμος ιδέα του Leffler ήταν ότι οι επενδυτές των αμοιβαίων κεφαλαίων θα έπρεπε να μπορούν να ζητούν από τους διαχειριστές τους την επιστροφή των χρημάτων τους όποτε ήθελαν. Με άλλα λόγια, η συμμετοχή στο αμοιβαίο κεφάλαιο έπρεπε να υπολογίζεται στην τιμή της αγοράς, με τη λεγόμενη καθαρή αξία ενεργητικού (net asset value), ενώ οι εταιρείες διαχείρισης ήταν αναγκασμένες να δίνουν στους επενδυτές το μερίδιό τους όταν αυτοί το ζητούσαν, είτε μέσω μετρητών που είχαν στην άκρη ή μέσω της ρευστοποίησης θέσεων.
Αυτή ήταν μια επαναστατική ιδέα που περιέπλεξε τη διαχείριση κεφαλαίων, αλλά και την έκανε πιο ελκυστική.
Ο Leffler ήξερε ότι χρειαζόταν βοήθεια για να μετατρέψει την ιδέα του σε πραγματικότητα. Για τρία χρόνια, χτύπησε πολλές πόρτες, αλλά χωρίς επιτυχία. Τέλος, επισκέφτηκε μια μικρή χρηματιστηριακή εταιρεία της Βοστώνης, την Learoyd, Foster & Co. Και οι partners της αποφάσισαν να τον στηρίξουν. Έτσι δημιουργήθηκε το Massachusetts Investors Trust στις 21 Μαρτίου 1924. Είχε αρχικό κεφάλαιο 50.000 δολαρίων, το οποίο επενδύθηκε σε 45 μετοχές. Ο Benjamin Graham, που θεωρείται πατέρας των επενδύσεων και μέντορας του θρυλικού Warren Buffett, εξηγεί στο βιβλίο του The Intelligent Investor ότι η ιδέα του Leffler ήταν μια καθαρά αμερικανική δημιουργία που ήταν αρκετά φθηνή, πολύ βολική, γενικά διαφοροποιημένη, επαγγελματικά διαχειριζόμενη, και ρυθμίζεται αυστηρά σύμφωνα με ορισμένες από τις πιο σκληρές διατάξεις του ομοσπονδιακού νόμου περί μετοχών.
Σήμερα, η ιδρυτική εταιρεία του αμοιβαίου κεφαλαίου ανήκει στον καναδικό ασφαλιστικό όμιλο Sun Life Financial και διαχειρίζεται περιουσιακά στοιχεία αξίας 650 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Κατά τη διάρκεια του ενός αιώνα ύπαρξής του, το αμοιβαίο κεφάλαιο MFS Massachusetts Investors Trustέχει μια μέση ετήσια απόδοση σχεδόν 9,5% μετά από τις προμήθειες. Μπορεί να μην ακούγεται μεγάλη, αλλά αν είχατε επενδύσει 10.000 δολάρια πριν από 100 χρόνια, το κεφάλαιο σας θα έφτανε σήμερα σχεδόν στα 3,8 εκατομμύρια δολάρια (μετά την προσαρμογή για τον πληθωρισμό), υπολογίζει η El Pais.
moneyreview.gr
