Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
“Για να μπορούμε να πούμε στα παιδιά μας μια φορά κι έναν καιρό διεκδίκησα και πέτυχα».
Αυτό είναι το κεντρικό σύνθημα για το φετινό Athens Pride, που ανοίγει αυλαία από αύριο, Πέμπτη (18/5) με διάφορες εκδηλώσεις μέσα στην πόλη της Αθήνας, ενώ το πρόγραμμα θα κορυφωθεί το Σάββατο 10 Ιουνίου στο Σύνταγμα.
Χθες, Τρίτη (16/5) δόθηκε στη δημοσιότητα το διαφημιστικό σποτ του Φεστιβάλ Υπερηφάνειας της Αθήνας, το οποίο βρίθει νοημάτων και συμβολισμών.
Φέτος, οι εκδηλώσεις που θα πλαισιώσουν τη διοργάνωση θα ποικίλουν από θεατρικές και μουσικές παραστάσεις, ταινίες, εκθέσεις, μέχρι πάρτι, συζητήσεις και workshops. «Μια φορά κι έναν καιρό με φώναζαν με το όνομά μου. Μπορούσα να συστηθώ χωρίς συστολή, να δείξω την ταυτότητά μου όπου θέλω και με ανέφεραν με τις σωστές αντωνυμίες και έμφυλες λέξεις.
Μια φορά κι έναν καιρό μπορούσε ν’ αναγνωριστεί η σχέση μου. Η επιλογή ήταν μόνο δική μου και δεν αφορούσε την ταυτότητα φύλου μου, το φύλο μου ή την έκφρασή του. Γιατί μπορούσα να έχω παιδιά, γάμο και οικογένεια όπως την φανταζόμουν εγώ και όχι όπως την όρισαν άλλοι.
Μια φορά κι έναν καιρό ήμουν εγώ. Μπορούσα και υπήρχα όπως ακριβώς ήθελα, οι γιατροί δεν επενέβησαν χωρίς την άδειά μου στο σώμα μου, δεν κρύφτηκα ποτέ στο βάθος μιας ντουλάπας και ούτε είχε σχέση η σωματικότητά μου, το φύλο μου ή τα άτομα που αγαπούσα με την αξία μου.
Μια φορά κι έναν καιρό επέζησα. Δεν με ανάγκασαν να φύγω από έναν κόσμο που ποτέ δεν έκανε χώρο για μένα. Φορούσα ό,τι ήθελα, πήγαινα όπου ήθελα και γύρναγα ό,τι ώρα ήθελα. Οι δείκτες δολοφονίας, αυτοκτονίας και εκφοβισμού δεν ήταν μεγαλύτεροι για άτομα σαν εμένα. Μια φορά κι έναν καιρό δε φοβόμουν. Δε φοβόμουν να υπάρξω, να χαρώ, να ζήσω. Δεν φοβόμουν να είμαι εγώ».
Όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση πάντα, το συγκεκριμένο παραμύθι διαβάζεται μέσα σε κλειστές ντουλάπες, γράφεται σε κρυμμένα ημερολόγια και εκμυστηρεύεται στο πουθενά. «Αυτά όμως μέχρι τώρα. Γιατί τώρα. Τέλος τα παραμύθια».
Στις 10 Ιουνίου δίνεται φέτος το ραντεβού στον δρόμο «για να γιορτάσουμε, να θυμηθούμε και να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας οφείλεται: Για να έχουμε τις οικογένειές μας στο φως, για να αγαπάμε ελεύθερα, χωρίς ντροπή, για να μας ανήκουν τα σώματά μας, για να αποφασίζουμε εμείς για εμάς, για να μη δολοφονούμαστε στους δρόμους, για να μη φοβόμαστε για τη ζωή μας, για να μπορούμε να πούμε στα παιδιά μας “Μια φορά κι έναν καιρό… διεκδίκησα και πέτυχα»”.
