Παπαράτσι:Δεν έχει περάσει πολύς καιρός

Παπαράτσι:Δεν έχει περάσει πολύς καιρός

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που όποιος συνομιλούσε με τη Μέρκελ ή απλώς εξέφραζε τη γνώμη ότι δεν φταίνε οι Γερμανοί για το δικό μας δράμα, χαρακτηριζόταν… μερκελιστής, γερμανοτσολιάς, δοσίλογος κλπ. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που η κυβέρνηση Τσίπρα –Καμένου περιόδευσε όλη την Ευρώπη, αλλά δεν είχε χρόνο για μια στάση στο Βερολίνο, όπως και από τότε που η κυβέρνηση Τσίπρα –Καμένου αρνιόταν να εισπράξει τη δόση των 7,2 δις ευρώ, ισχυριζόμενη ότι είναι προτιμότερο να έχουμε την αξιοπρέπειά μας…
Δεν έχει περάσει πολύς χρόνος από τότε που ο συγκυβερνήτης του πρωθυπουργού, απειλούσε με… εξαγωγή Τζιχαντιστών προς το Βερολίνο!
Εδώ και μια εβδομάδα, παρακολουθούμε μια οβιδιακή μεταμόρφωση του πρωθυπουργού. Κρύβοντας ή απομονώνοντας τον γκαφατζή υπουργό του των Οικονομικών, πήρε το παιγνίδι επάνω του.
Κατ’ αρχάς, μπροστά στο ενδεχόμενο της άτακτης χρεοκοπίας της χώρας, έκανε την ανάγκη φιλοτιμία και ζήτησε από τη Μέρκελ να μεσολαβήσει αμέσως, γράφοντάς της:

«Σας απευθύνω έκκληση να μην επιτρέψετε ένα μικρό πρόβλημα ρευστότητας και μερικές ”θεσμικές αδράνειες” να μετατραπούν σε ένα μεγάλο πρόβλημα για την Ελλάδα και την Ευρώπη».
Κατά δεύτερο, στην προχθεσινή συνάντησή του με τη Γερμανίδα καγκελάριο, ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Είναι λάθος να λέμε ότι για όλα τα δεινά της Ελλάδος φταίνε οι ξένοι κι εμείς καθόλου», ενώ τόνισε την αναγκαιότητα να μη διαιωνίζονται τα στερεότυπα κι υπερτόνισε ότι η κυβέρνησή του δεν πρόκειται να γκρεμίσει ότι θετικό έγινε τα προηγούμενα πέντε χρόνια. Λησμονώντας, φυσικά, ότι όσα καλά, λέει, ότι έγιναν τα έκανε μια κυβέρνηση… μερκελιστών!
Οβιδιακή μεταμόρφωση, όμως, είχαμε και στο θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων, όπου ο Έλληνας πρωθυπουργός λησμόνησε τα περί αποζημιώσεων κι αναφέρθηκε σε ηθική δικαίωση της Ελλάδας. Όλες αυτές οι μεταμορφώσεις, μας κάνουν ν’ αναρωτιόμαστε αν αυτός που τις εκφράζει είναι ο Αλέξης Τσίπρας ή κάποιος σωσίας του. Όμως, οφείλουμε να χαιρετίσουμε τη στροφή του πρωθυπουργού από την ουτοπία στον ρεαλισμό και στον μονόδρομο της πραγματικότητας. Γνωρίζοντας μάλιστα, ότι η σε τόσο μεγάλο βαθμό αλλαγή πλεύσης, ξεπερνά ακόμη και τις πιο αισιόδοξες προσδοκίες εκείνων που την ανέμεναν.
Το ζήτημα, τώρα, είναι η συνέχεια. Αν θα ακολουθήσει η κυβέρνηση μια σταθερή και συνεπή πορεία, μ’ ένα τολμηρό και ρηξικέλευθο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που θα επιτρέψει στη χώρα και την Οικονομία ν’ αναπνεύσουν από το τελευταίο καταστροφικό τετράμηνο, που ουσιαστικά απεμπολήθηκαν οι θυσίες πέντε ετών…