«Τηλεόραση και Οικογένεια» ομιλία του Λ. Σιάντση

Το απόγευμα της Δευτέρας 21 Δεκεμβρίου 2015 στην αίθουσα Πληροφόρησης Νέων στο Πνευματικό Κέντρο Γιαννιτσών ο Κλινικός Ψυχολόγος – Επιστημονικά Υπεύθυνος του Κ.Π «Όραμα» Λάζαρος Σιάντσης πραγματοποίησε ομιλία με θέμα: «Τηλεόραση και Οικογένεια».

Γυναίκες ως επί το πλείστον παρακολούθησαν την ομιλία και όπως ανέφεραν συνήθως οι άντρες είναι αυτοί που μπαίνουν στο σπίτι και ως τους πρώτη κίνηση είναι να πατήσουν το κουμπί του τηλεκοντρόλ.

Κατηγορούμε έντονα το περιεχόμενο των τηλεοπτικών προγραμμάτων, αλλά δεν παραλείπουμε να τα παρακολουθούμε.
Οι περισσότεροι, όπως ανέφερε ο κ. Σιάντσης έχουν με την τηλεόραση μια σχέση αγάπης- μίσους. Χαζοκούτι από τη μια, αλλά απαραίτητος σύντροφος στην καθημερινότητα.

Στα στοιχεία που δίνονται παγκοσμίως τονίζεται πως όταν ένα άτομο φτάσει στην ηλικία των 75 ετών θα έχει περάσει τα εννιά χρόνια της ζωής του βλέποντας TV! Πρόκειται πια για την τρίτη ανθρώπινη δραστηριότητα μετά την εργασία και τον ύπνο. Πολλοί άνθρωποι συμπεριφέρονται σαν να είναι εξαρτημένοι από τη μικρή οθόνη. ΄H μήπως είναι; Είναι τελικά η τηλεόραση «ναρκωτικό», που προκαλεί εθισμό κλινικού τύπου;
Ο ομιλητής έδωσε παραδείγματα και εναλλακτικούς τρόπους για να ξεκολλήσει όλη η οικογένεια από τις οθόνες γενικότερα, όπως το διάβασμα, τα σπορ και τα διάφορα χόμπι που βελτιώνουν τη διάθεση ενώ η τηλεόραση δρα μάλλον αρνητικά.
Αμέσως μόλις ανοίξει κάποιος την τηλεόραση νιώθει χαλαρωμένος. Επειδή όμως αυτή η αίσθηση κρατάει όσο διάστημα παρακολουθεί την οθόνη και χάνεται αμέσως μετά, πολλοί συνδέουν τη χαλάρωση με την τηλεθέαση. Ο εθισμός στα ναρκωτικά λειτουργεί με παρόμοιο τρόπο. Ένα ηρεμιστικό, του οποίου η επίδραση χάνεται γρήγορα, γεννάει μεγαλύτερη εξάρτηση από ένα άλλο που αποβάλλεται από το σώμα αργά αργά. Με τον ίδιο τρόπο οι τηλεθεατές μαθαίνουν ότι θα αισθανθούν λιγότερο χαλαροί εάν σταματήσουν να βλέπουν τηλεόραση. Η τηλεθέαση προκαλεί νέα τηλεθέαση.
Όλα μπορούν να γίνονται με μέτρο και έλεγχο, καθώς το να απαγορεύσεις στο παιδί να βλέπει τηλεόραση δε θα έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Μπορείς όμως να περιορίσεις τις ώρες ή το τι θα παρακολουθεί σε μικρή τουλάχιστον ηλικία. Όταν βλέπουν τα παιδιά μας τηλεόραση, να διαλέγουμε τις εκπομπές και όσο γίνεται να βλέπουμε μαζί τους, να μοιραζόμαστε το ενδιαφέρον και τον ενθουσιασμό τους και να δημιουργούμε μια ευκαιρία να περάσουμε χρόνο μαζί τους, όχι να χρησιμοποιούμε τα μέσα αυτά, είτε τηλεόραση είτε υπολογιστές ως νταντάδες για τα παιδιά μας.

«Τηλεόραση και Οικογένεια» ομιλία του Λ. Σιάντση