Το χθες, το σήμερα και το αύριο των Αγροτικών Συνεταιρισμών και Ομάδων Παραγωγών
Τι ισχύει στην φορολογία Αγροτικών Συνεταιρισμών και Ομάδων παραγωγών
Οι Αγροτικοί Συνεταιρισμοί σήμερα έχουν τη χειρότερη αντιμετώπιση από όλους όσοι ασχολούνται με τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις και όσους συνεργάζονται μ αυτούς, εξαιτίας του παρελθόντος τους το οποίο δεν είναι και ότι καλύτερο.
Μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού υπάρχουν σήμερα Αγροτικοί Συνεταιρισμοί που δεν είναι καταχρεωμένοι στην πρώην Αγροτική Τράπεζα, σημερινή Πειραιώς.
Ότι κίνητρα και να δοθούν από την πολιτεία σε Συνεταιρισμούς και Ομάδες Παραγωγών αντικειμενικά θα είναι δύσκολο να πείσουν τους αγρότες να συμμετέχουν ή να δημιουργήσουν οι ίδιοι νέους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς ή Ομάδες Παραγωγών, εάν δεν αλλάξουν ριζικά το θεσμικό πλαίσιο αυτών. Δηλαδή την οργάνωση και τη διοίκηση τους.
Στο παρελθόν οι Αγροτικοί Συνεταιρισμοί και οι Ομάδες Παραγωγών είχαν διοικήσεις μόνο αγρότες στο επάγγελμα, φυσικά αυτούς θα έχουν και στο μέλλον. Οι αγρότες οι οποίοι εκλέγονταν στη διοίκηση, μπορεί να ήσαν καλοί αγρότες, αλλά από διοίκηση και οικονομία ήταν άσχετοι. Αυτό είχε σαν συνέπεια να μη μπορούν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της διοίκησης και της οικονομικής διαχείρισης των, με συνέπεια ή να είναι έρμαια στα χέρια των υπαλλήλων και να έχουμε υπαλλήλους «προέδρους» ή να έχουμε διοικήσεις εκτός τόπου και χρόνου, λόγω έλλειψης γνώσεων με καταστροφικές συνέπειες εξ αιτίας της κακοδιαχείρισης…
Σε άλλες περιπτώσεις έχουμε χρεωμένους Συνεταιρισμούς και τα διοικητικά συμβούλια να έχουν καταστραφεί οικονομικά εξαιτίας των προσωπικών υπογραφών και εγγυήσεων που έχουν βάλει και σε άλλες περιπτώσεις έχουμε κατεστραμμένους οικονομικά Συνεταιρισμούς και οικονομικά εύρωστα διοικητικά συμβούλια, τα οποία αποχώρησαν στο κατάλληλο τάιμινγκ απ’ αυτά…
Το μόνο θετικό σήμερα είναι ο χαμηλός συντελεστής φορολογίας 13% σε Αγροτικούς Συνεταιρισμούς και Ομάδες Παραγωγών, που όμως δεν θα μπορέσουν να αλλάξουν το αρνητικό κλίμα γι’ αυτούς.
Ευτυχώς, που στους Συνεταιρισμούς εκτός από τα μέλη του διοικητικού Συμβουλίου, τα υπόλοιπα μέλη έχουν ευθύνη για οφειλές, μόνο ίση με το ύψος της συμμετοχής τους στο εταιρικό κεφάλαιο.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει ή να μη λάβει υπόψιν ότι όλοι οι Αγροτικοί Συνεταιρισμοί (εκτός ελαχίστων) έως σήμερα είναι καταχρεωμένοι εξαιτίας της κακής διαχείρισης από τα διοικητικά τους συμβούλια;
Έτσι έχουμε σε κάθε νομό, σε κάθε δήμο κουφάρια κτιρίων Συνεταιρισμών εγκαταλελειμμένα, διότι και κατασκευάστηκαν χωρίς να γίνουν οι σωστές μελέτες βιωσιμότητας και σε πολλές περιπτώσεις έγιναν μόνο και μόνο για να μπορέσουν μέλη διοικητικών συμβουλίων να εισπράξουν αμοιβές, φιλοδωρήματα… κοινώς μπαξίσια, με αποτέλεσμα να έχουν εγκαταλειφθεί και σιγά-σιγά να ρημάζουν.
Πώς είναι δυνατόν να έχει τύχη, να έχει μακρά βιωσιμότητα, όταν δεν υπάρχει η απαιτούμενη επάνδρωση με τεχνοκράτες (οικονομικούς-διοικητικούς) ικανούς να διοικήσουν τους Συνεταιρισμούς, αλλά και ο απαιτούμενος ελεγκτικός μηχανισμός για αποφυγή λαθών εσκεμμένων ή μη;
Ποιός μπορεί να ξεχάσει τις οικονομικές συνέπειες και τη μεγάλη ταλαιπωρία που έχουν υποστεί μέλη ομάδας παραγωγών του νομού μας από τη συμμετοχή τους σε ομάδα παραγωγών. Ακόμη και σήμερα οφείλουν να πληρώσουν αρκετές χιλιάδες ευρώ και ορισμένοι μερικά εκατομμύρια εξαιτίας του θεσμικού πλαισίου που ισχύει για αυτές. Αρκετοί από αυτούς έχουν χάσει επιδοτήσεις αρκετών ετών, δεν μπορούν να βγάλουν φορολογική ενημερότητα για αγορές και πωλήσεις ακινήτων. Σχεδόν όλοι έχουν χάσει τον ύπνο τους.
Φορολογικά τα μέλη της ομάδας παραγωγών αντιμετωπίζονται ως μέλη Ομόρρυθμης Εταιρίας, όπου κάθε μέλος είναι υπεύθυνο και υπόλογο για τις οφειλές της Ομόρρυθμης Εταιρίας καθ ολοκληρία, ανεξαρτήτου του ποσοστού του. Δηλαδή εάν μια Ο.Ε. έχει 100.0000 ευρώ οφειλής και ένα μέλος έχει 1% ποσοστό επί του κεφαλαίου της εταιρίας, έχει ευθύνη και για τις 100.000 ευρώ και εάν έχει καταθέσεις ή ακίνητη περιουσία μπορεί το δημόσιο ή το ΙΚΑ να απαιτήσει από αυτόν το ποσό των 100.000 ευρώ και μετά αυτός να τα ζητήσει από τα υπόλοιπα μέλη της εταιρίας… ‘’πιάστο αυγό και κούρευτο’’ , λέει ο λαός μας.
Από την άλλη, στους Συνεταιρισμούς το καλό είναι ότι τα μέλη έχουν ευθύνη μόνο ίση με το ύψος της συνεταιριστικής τους μερίδας και κατά συνέπεια το πολύ πολύ να χάσουν ότι έβαλαν. Μόνο τα μέλη των διοικήσεων εφόσον βάλουν προσωπικές υπογραφές έχουν ευθύνη με την προσωπική τους περιουσία. Με άλλα λόγια όποιος μπει σε μια Ομάδα Παραγωγών μπορεί να κοιμάται ήσυχος;
Ποιός μπορεί να εξασφαλίσει στον αγρότη τη σιγουριά ότι δεν κινδυνεύουν οι καταθέσεις του και η ακίνητη περιουσία του από την κακοδιαχείριση των διοικούντων;
Τέλος, κύριοι εφόσον θέλετε να επαναλειτουργήσετε τους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς και τις Ομάδες Παραγωγών, αλλάξτε πρώτα όλο το θεσμικό πλαίσιο και να επισημανθούν σημεία, όπως αυτό που αναφέρεται στο σχέδιο της υπουργικής απόφασης για ‘’τον πρώτο χρόνο λειτουργίας οι νεοσύστατες ομάδες και οργανώσεις παραγωγών δεν θα μπορούν να αποδείξουν κύκλο εργασιών για να ενισχυθούν με το 10% του τζίρου τους, οπότε θα αναγνωρίζεται ο μέσος όρος των προηγούμενων 3 χρόνων των φυσικών προσώπων που απαρτίζουν τα σχήματα. Προϋπόθεση βέβαια γι’ αυτό θα είναι η προσκόμιση τιμολογίων της προηγούμενης τριετίας’’! Τριετίας από ποιον Συνεταιρισμό ή Ομάδα; Από προηγούμενη χρεωμένη; Με τα ληξιπρόθεσμα χρέη που βαραίνουν πολλές από τις συνεταιριστικές οργανώσεις από το παρελθόν τι θα γίνει; Θα κλείσουν; Θα εξυγιανθούν με κάποιο τρόπο; Και πολλά άλλα που αν δεν ξεκαθαρίσουν, οι αγρότες θα έχουν δίκιο να αντιδρούν και να αποζητούν πρώτα τα αυτονόητα. Να πληρωθούν το πετρέλαιο από πέρυσι, τα ροδάκινα, κ.α.
Ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς γιατί από τις στάχτες των διαλυμένων Συνεταιρισμών δεν μπορεί να αναγεννηθούν νέοι και χωρίς προβλήματα. Αν τα βήματα ξεκινήσουν από ”βρεφικό” στάδιο και υπάρχει πρόθεση, θα δείξει ο καιρός…