Α. Αλαβάνος, «Η Ελλάδα της αξιολόγησης : Δειλή, κομπλεξική, καθυστερημένη, ψοφοδεής»

Στη σημερινή ομιλία σε εκδήλωση της ΛΑΕ στην Άμφισσα ο Α. Αλαβάνος ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής:

«Ο 21ος αιώνας, πέρα από τους κινδύνους που εμπεριέχει και ήδη έχουμε πάρει πικρή γεύση, ανοίγει τεράστιες δυνατότητες. Κάθε χώρα και λαός επιδιώκει να κατακτήσει μια προωθημένη θέση στο νέο κόσμο που προκύπτει και που θα είναι ολοκληρωτικά διαφορετικός από αυτόν που βιώνουμε σήμερα.

Άλλες χώρες προχωρούν σε ιστορική αλλαγή κατεύθυνσης, όπως η Μεγ. Βρετανία με το Brexit. Άλλες χώρες βελτιώνουν παραπέρα τη θέση τους αξιοποιώντας εύστοχες πρωτοβουλίες στο παρελθόν, όπως η Ισλανδία, με την άρνηση πληρωμής του διεθνούς χρέους. Άλλες χώρες αναδεικνύουν στρατηγικό τομέα δράσης τους την εκπαίδευση, όπως η Φιλανδία ή η Σιγκαπούρη. Άλλες  χώρες, πολλές από αυτές μικρές, κατακτούν πρωτοποριακή θέση στις τεχνολογίες, όπως το Ισραήλ με την αγροτική παραγωγή σε συνθήκες λειψυδρίας, η Σουηδία με την βιολογία μέσω του κυτταρικού χάρτη, η Ολλανδία με την συσχέτιση quantum με υπολογιστή.

Με τι ασχολείται αυτή τη στιγμή η πατρίδα μας; Με την αξιολόγηση.

Κοντεύουμε σχεδόν δεκαετία που η βαθμολογία που μας δίνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωζώνη είναι το αποκλειστικό σχεδόν θέμα δημάσιας συζήτησης. Πρώτος τίτλος σε εφημερίδες, τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, ιστοσελίδες ενημέρωσης.

Μία αξιολόγηση που διαρκώς καταντά πιο ασφυκτική, πιο περίπλοκή,  πιο διεστραμμένη γιατί οι δανειστές επιχειρούν να κρύψουν την καθολική τους αποτυχία, έχουν καταλήξει σε διανοητικό βούρκο και σε εμφύλιο πόλεμο μεταξύ τους. Οδηγούν το λαό σε πλήρη σύγχυση και ηθική εξουθένωση. Τα μαρτύρια που επιβάλουν είναι χειρότερα από αυτά του Σισύφου. Ο Σίσυφος πρόδωσε τον Δία και καταδικάστηκε να κουβαλάει τον ασήκωτο βράχο στην κορυφή στην αιωνιότητα. Οι σημερινοί Έλληνες, που δεν πρόδωσαν κανέναν, όχι μόνο κουβαλούν  το βράχο, αλλά αυτός γίνεται συνεχώς πιο βαρύς. Προστίθενται συνεχώς νέα μέτρα είτε για τα ασφαλιστικά είτε για τα συνταξιοδοτικά είτε για τα εργασιακά είτε για τα δημοσιονομικά. Προσπαθούν, και δυστυχώς καταφέρνουν σε ένα βαθμό να στριμώξουν ψυχολογικά το λαό ανάμεσα σε συμπληγάδες. Είτε αποδοχή των νέων μέτρων είτε αλλιώς (δήθεν) κατάρρευση της χώρας. Επιχειρούν να μας κάνουν να θέλουμε να έρθουν τα βαριά μέτρα το γρηγορότερο δυνατό, να ξεμπερδεύουμε. Μας καταντούν μαζοχιστές. Μας οδηγούν στο σύνδρομο της Στοκχόλμης, στην ταύτιση με τον απαγωγέα, τον βιαστή, τον επιτιθέμενο.

Η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου καταργεί για φιγούρα την «κοσμία» στα σχολεία και η ίδια, αδίστακτη στα αντιλαϊκά μέτρα που προωθεί, επιδιώκει διαγωγή «κοσμιωτάτη» από την τρόικα.

Αυτή είναι η Ελλάδα της αξιολόγησης. Δειλή. Κομπλεξική. Καθυστερημένη. Ψοφοδεής.

Δεν μας αξίζει. Είναι ντροπή για μας. Είναι κρίμα για τα παιδιά μας. Είναι προσβολή για την ιστορία μας.

Άλλα πράγματα θα έπρεπε να μας απασχολούν για να μη γίνει η δεκαετία βαθιάς παρακμής ολόκληρος αιώνας: Πώς θα μειωθεί η αφόρητη και εξευτελιστική φτώχεια; Πώς θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για τους εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους; Πώς θα αναζωπυρωθεί η ζωτική για την οικονομία ζήτηση με πλήρη αναστροφή της δημοσιονομικής πολιτικής; Πώς θα γίνουν από εμάς τους ίδιους επενδύσεις που για τους ξένους δεν τους καίγεται καρφί; Πώς η παιδεία θα αναδειχθεί σε στρατηγικό στόχο για το μέλλον; Πώς θα εντοπίσουμε τους τομείς της τεχνολογίας στους οποίους η Ελλάδα θα εξειδικευτεί σε διεθνές πλαίσιο;

Όταν ήδη η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αναγκασμένη  να επανεξετάσει τον υπαρξιακό της ρόλο και ήδη οπισθοχωρεί από την «σύγκλιση» στις «πολλές ταχύτητες», το σαπισμένο οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο του τόπους μας το μόνο που κάνει είναι να υπερασπίζεται το χρεοκοπημένο ήδη ευρώ. Ως εδώ και μη παρέκει. Ας μη καταντήσουμε κι εμείς ως λαός τελικά συνυπεύθυνοι μαζί τους.

Η Ελλάδα της αξιολόγησης ας μετατραπεί επιτέλους σε Ελλάδα της Ανασυγκρότησης. Της Δημιουργίας. Δηλαδή σε Ελλάδα της Επανάστασης».