Νονός αυτός ο ήρωας!!! Ήρθε το Πάσχα, αλλά η τσέπη είναι άδεια και το βαφτιστήρι απαιτητικό

Ο αγώνας για να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του

Μεγάλη Τρίτη σήμερα και μετράμε μέρες μέχρι το Άγιον Πάσχα, το ψημένο κατσικάκι, το κοκορετσάκι και τα κόκκινα αυγά. Κάποιοι όμως λούζονται από κρύο ιδρώτα, πετάγονται στον ύπνο τους από το άγχος, τρώνε ακατάπαυστα τα νύχια τους και μετρούν μέρες με αγωνία.

Είναι η φυλή των… νονών, που τον καιρό της κρίσης, τείνει να εξαφανιστεί, καθώς η καρδιά μπορεί να είναι γεμάτη, αλλά η τσέπη είναι άδεια και τα βαφτιστήρια έχουν απαιτήσεις.

Ο μήνας βλέπετε έχει 11 και όχι 9, το δώρο του Πάσχα, για όσους το παίρνουν ακόμα δεν έχει μπει και τα τηλέφωνα έχουν αρχίσει να χτυπούν από τα ανυπόμονα βαφτιστήρια που περιμένουν πως και πως τη νονά να φέρει τη λαμπάδα.

Και πόσο πια να αγνοείς τα τηλέφωνα και να το παίζει πολυάσχολος; Το παιδί θέλει λαμπάδα και τη θέλει τώρα.

Απαντάς λοιπόν στο 26ο τηλεφώνημα και στην άλλη άκρη της γραμμής είναι ο Κωστάκης. Τολμάς μάλιστα να τον ρωτήσεις τι λαμπάδα θέλεις φέτος και μόλις ακούς την απάντηση, κρατιέσαι από την πολυθρόνα για να μη σωριαστείς στο πάτωμα.

Διότι ο Κωστάκης θέλει τη λαμπάδα του Παιχταρά με το ποδοσφαιράκι, την μπάλα ποδοσφαίρου και τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας κι εσύ κάνοντας τους πρώτους υπολογισμούς στο κεφάλι σου, ως άλλη ταμειακή, ξέρεις πολύ καλά ότι το πενηντάρικο δεν το γλιτώνεις.

Και φυσικά η λαμπάδα δεν αρκεί… Θέλει και το σοκολατένιο αυγό με το σούπερ ντούπερ παιχνίδι μέσα, ενώ η μαμά του βαφτιστηριού, διακριτικά, αλλά ξεκάθαρα, σου λέει πως το παιδί δεν έχει παπούτσια και Πάσχα είναι και πού θα πάει ξυπόλητο στην Ανάσταση.

Ξανά η ταμειακή μηχανή στο κεφάλι, υπολογίζει το λογαριασμό για το βαφτιστήρι και αισίως έχουμε φτάσει περίπου στα 80 ευρώ!

Κι εσύ εκτός από το βαφτιστήρι, έχεις τη ΔΕΗ που είναι ακόμα απλήρωτη, το κινητό τηλέφωνο και θες να πας κι ένα τετραήμερο στην Κέρκυρα γιατί είσαι κι εσύ άνθρωπος βρε αδελφέ, έχεις κι εσύ ψυχή και θες να χαλαρώσεις.

Τελικά τι θα επιλέξεις; Τον Κωστάκη ή το Πάσχα στο Λιστόν;

Αν ρωτάς εμένα τον Κωστάκη με τα χίλια! Διότι τίποτα δεν είναι σαν αυτή τη σφιχτή αγκαλιά που σου κάνει όταν σε βλέπει φορτωμένο με τις τσάντες και σαν τα φιλιά που σου δίνει από τον ενθουσιασμό.
Και τίποτα δεν αξίζει περισσότερο από την φλόγα εκείνη στα μάτια του όταν ανοίξει τη λαμπάδα του και τις φωνές χαράς που ο νονός τα κατάφερε και ικανοποίησε την επιθυμία του.

Εντάξει μπορεί να μην πας τελικά στην Κέρκυρα το Πάσχα, αλλά υπάρχει και το χωριό βρε αδελφέ…

Αρθογράφος:Ευαγγελία Ντούρου

Star.gr