Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Μάλιστα η κατηγορία τροφίμων ήταν η μόνη που σημείωσε αύξηση στις εξαγωγές του 2016 (ανήλθαν σε αξία στα 315 εκατ. δολ.)
Ειδικότερα, στις επιτραπέζιες ελιές οι εξαγωγές ανήλθαν στα 122 εκατ. δολ. (αύξηση +2,6%), ενώ ακολουθούν η κομπόστα ροδάκινου (47,6 εκατ. δολ.) και το ελαιόλαδο (37,9 εκατ. δολ.). Μεγάλη αύξηση στις εξαγωγές σημείωσε και το λαβράκι ιχθυοτροφείου, με την αξία τους να φτάνει στα 21,2 εκατ. δολ. (αύξηση +18,9%) και στην ουσία «εξοβέλισαν» τους ανταγωνιστές από την γειτονική Τουρκία. Σημαντική θέση κατέχει και η φέτα με εξαγωγές που φτάσουν σε αξία τα 27,5 εκατ. δολάρια (αύξηση 8,4%). Από την άλλη πλευρά, τα προϊόντα που εισάγει η Ελλάδα από τις ΗΠΑ είναι κυρίως βιομηχανικά και υψηλής τεχνολογίας, αμύγδαλα, φάρμακα, ουίσκι και ελκυστήρες. Πάντως οι εξαγωγές ελληνικών αγροτικών προϊόντων αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα από τον «προστατευτισμό» της αμερικάνικης αγοράς.
Όπως επισημαίνει το Γραφείο Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων (ΟΕΥ) της ελληνικής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον, οι ΗΠΑ διαθέτουν μία αγορά με έντονα στοιχεία προστατευτισμού σε τομείς μάλιστα που ενδιαφέρουν τη χώρα μας, όπως τα αγροτικά προϊόντα.
Ενδεικτικά αναφέρουμε το παράδειγμα του ελαιόλαδου, καθώς κατά καιρούς οι Αμερικανοί παραγωγοί, κυρίως από την California, καταβάλουν συντονισμένες προσπάθειες για να θέσουν μη δασμολογικά εμπόδια στην εισαγωγή του ανταγωνιστικού ευρωπαϊκού ελαιόλαδου, επικαλούμενοι την ανάγκη επιβολής περισσότερων ελέγχων, βάσει μάλιστα διαφορετικών κριτηρίων/ προτύπων από τα ευρωπαϊκά.
Γενικότερα, η μη εναρμόνιση των ευρωπαϊκών και των αμερικάνικων προτύπων και η ανάγκη υποβολής ξεχωριστού αιτήματος ισοδυναμίας, για κάθε κατηγορία προϊόντων, από κάθε χώρα ξεχωριστά, διαδικασία ιδιαιτέρως χρονοβόρα (3-4 έτη), αποτελεί σημαντικό εμπόδιο στην είσοδο περισσότερων ελληνικών αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων στις ΗΠΑ.
Επίσης, ενώ το μέγεθος της αγοράς αποτελεί «κίνητρο» για τους Έλληνες εξαγωγείς, ταυτόχρονα αποτελεί και μία πρόσθετη «δυσκολία». Καταρχάς εξαιτίας της ανάγκης προσφοράς μεγάλων ποσοτήτων, προκειμένου να είναι σταθερή η παρουσία ενός προϊόντος στην αγορά και κατά επέκταση η επιχειρηματική συνεργασία.
Οι μεμονωμένοι Έλληνες παραγωγοί και εξαγωγείς συνήθως αδυνατούν να ανταποκριθούν στη ζήτηση αυξημένων ποσοτήτων, λόγω του κατακερματισμού των εξαγόμενων ποσοτήτων.
Πρόσθετα, οι Έλληνες εξαγωγείς θα πρέπει να λάβουν υπόψη το ομοσπονδιακό σύστημα διοίκησης της χώρας που έχει ως αποτέλεσμα τη διαφοροποίηση του θεσμικού πλαισίου ανά Πολιτεία.
Παρόλο που οι γενικοί κανόνες/πρότυπα εισαγωγής υιοθετούνται σε ομοσπονδιακό επίπεδο, οι Πολιτείες έχουν τη δυνατότητα να εξειδικεύσουν τις προϋποθέσεις και το κόστος εισαγωγής επιβάλλοντας πρόσθετους κανόνες.
Πάντως οι σημαντικότερες πύλες εισόδου των ελληνικών αγροτικών προϊόντων είναι οι λιμένες της Ανατολικής ακτής (π.χ. Νέα Υόρκη, Βαλτιμόρη).
Σταύρος Παϊσιάδης – agrotypos.gr
