Ο πολύπειρος προπονητής, πλέον, Πόλυς Χαραλαμπίδης μίλησε αποκλειστικά στο Σέντρα Πέλλας και αναφέρθηκε στη δουλειά που έγινε φέτος στον ΠΑΟΚ Πατριαρχείο
το μέλλον του στην ομάδα, ενώ δεν παρέλειψε να σχολιάσει και τα πρωταθλήματα της Α1 και Α’ Πέλλας.
Μετά από μια μεγάλη καριέρα ως ποδοσφαιριστής, παίζοντας στις θέσεις του στόπερ και του αμυντικού χαφ, μεταξύ άλλων, στον Εθνικό Γιαννιτσών, στην Αναγέννηση Γιαννιτσών, στον Κιλκισιακό και στον Απόλλων Καλαμαριάς, ξεκίνησε μια δεύτερη καριέρα, αυτή του προπονητή.
Αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στη Δόξα Μελισσίου, στη Δόξα Μαυροβουνίου, στον Εθνικό Γιαννιτσών και φυσικά στην «μεγάλη του αγάπη» Αναγέννηση Γιαννιτσών.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Πόλυ Χαραλαμπίδη:
Για τη φετινή χρονιά στον ΠΑΟΚ Πατριαρχείο: Μία χρονιά πετυχημένη. Πετύχαμε τον στόχο που είχαμε θέσει από την αρχή και ήταν η άνοδος στην Α’ κατηγορία. Σκεφτήκαμε μέσα σε αυτή τη χρονιά, μαζί με τον στόχο της ανόδου, να πλαισιώσουμε την ομάδα και με πολλά νεαρά παιδιά, να τα δώσουμε χρόνο, κάτι που το καταφέραμε. Μπορούμε να μιλήσουμε για μια διπλή επιτυχία, διότι πέραν από την άνοδο της μεγάλης ομάδας καταφέραμε να μπολιάσουμε αρκετά παιδιά από την ακαδημία μας, που συνεχίζουμε να τις υποστηρίζουμε και αυτές και μέσα από αυτή τη διαδικασία θα βγάζουμε κάθε χρόνο παιδιά που θα τα ανεβάζουμε στην πρώτη ομάδα, αυτό έχουμε ως στόχο και αυτό θέλουμε να πετύχουμε και την επόμενη χρονιά στην Α’ κατηγορία. Οπότε μπορούμε να πούμε εν τέλει ότι είναι μια χρονιά που έκλεισε με θετικό πρόσημο, πετύχαμε το στόχο μας και αυτό είναι πολύ σημαντικό, κυρίως για αυτά τα παιδιά που είναι και το μέλλον της ομάδας.
Για τα παιδιά των ακαδημιών που εξελίχθηκαν φέτος: Έχουμε μια πλειάδα παιδιών, τα οποία από μια ηλικία 15 ετών μέχρι 16,5-17, είναι 9-10 παιδιά σε αριθμό που είχαν ενεργή συμμετοχή στην ομάδα, αλλά λίγο παραπάνω και κάποια λίγο λιγότερο, ωστόσο δεν μπορούμε να παίξουμε όλοι το ίδιο, είναι αδύνατο, αλλά όλα αυτά τα παιδιά βοήθησαν πραγματικά στην πορεία της ομάδας. Για να μιλήσουμε και ονομαστικά, ο Κυργερίδης Νίκος, ο Μητρέντσης Χρήστος, ο Πρέτσι Χρήστος, ο Τζιζαερλής Βαγγέλης, ο Νικόπουλος Στέφανος, ο Πασιούδης Στάθης, ο Μητρέντσης Δημήτρης, ο Βεζυρίδης Αντώνης, ο Τσελεπίδης Νίκος ενώ τον Ιανουάριο αποκτήσαμε ακόμη έναν μικρό τον Δεληπαναγιώτη Γιώργο που μας βοήθησε αρκετά στον δεύτερο γύρο.
Αυτά τα παιδιά είχαν ενεργό συμμετοχή και το κυριότερο από όλα, στήριξαν την ομάδα στις προπονήσεις, ήταν ο κορμός αυτής της ομάδας, αυτά τα παιδιά κράτησαν την ομάδα σε μια διαδικασία τέτοια, να μπορούμε να λειτουργήσουμε στην ουσία αγωνιστικά, γιατί χωρίς αυτά τα παιδιά δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε προπόνηση, ήταν ο αριθμός που μεγάλωνε στην προπόνηση μας εξαιτίας αυτών των παιδιών. Ήταν παρά πολύ τυπικά στο γήπεδο, είναι πολύ σημαντικό αυτό, και στηρίχθηκα πάνω τους σε πολύ μεγάλο βαθμό. Σίγουρα οι έμπειροι ποδοσφαιριστές στην ομάδα είναι αυτοί που κάνουν τη διαφορά που λέμε, γιατί με την εμπειρία τους, με τη δύναμη τους, με την προσωπικότητα τους μας δίνουν το κάτι παραπάνω, αλλά αυτά τα νεαρά παιδιά είναι στην ουσία που κράτησαν μέσα στην χρονιά την ομάδα στο θέμα των προπονήσεων αλλά και των αγώνων γιατί ήταν ενεργοί και μας βοήθησαν πάρα πολύ στα παιχνίδια.
Η εξέλιξη που συζητάμε για εμένα είναι πολύ μεγάλη γιατί από ένα παιδικό πρωτάθλημα που ήταν αυτά τα παιδιά πέρυσι και πρόπερσι, ξαφνικά βρέθηκαν στην ανδρική ομάδα, με άντρες αντιπάλους και σε μια ομάδα που τους ζήτησε να πάρει το πρωτάθλημα. Πάρα πολύ σημαντικό αυτό αλλά τα παιδιά τα φορτώσαμε αγωνιστικά λεπτά αλλά τα φορτώσαμε και με πίεση, ναι μεν μπορεί να είχαμε και την παρουσία των έμπειρων ποδοσφαιριστών αλλά ήταν πολύ σημαντικό για εμάς αυτά τα παιδιά που κατάλαβαν το τι ζητήσαμε, πολύ γρήγορα κιόλας, ανέλαβαν ευθύνες, πολύ σημαντικό και αυτό και βοήθησαν πάρα πολύ στο να πάρει η ομάδα την άνοδο. Ήταν σημαντικό για αυτά τα παιδιά που κατάλαβαν τι θα πει και πρωταθλητισμός μαζί με τον αθλητισμό και το κυριότερο ότι μπόρεσαν και ανταπεξήλθαν σε αυτήν την διαδικασία.
Για τον Παναγιώτη Σεϊτανίδη: Με τον Παναγιώτη μας συνδέει μία φιλία που είναι αδελφική, είμαστε από πολύ μικρά παιδιά μαζί, μαζί μεγαλώσαμε, μαζί παίξαμε μπάλα, ένα παιδί που ήξερα από την αρχή πως άμα έρθει στην ομάδα θα μας δώσει ηρεμία και στο γήπεδο και στα αποδυτήρια, είναι μια προσωπικότητα η οποία αυτό που έχει το μεταφέρει πάρα πολύ ήρεμα και όμορφα και μέσα στο γήπεδο και μέσα στα αποδυτήρια. Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα την ομάδα ήξερα ότι θέλω να βρω 2-3 τέτοιους ποδοσφαιριστές, έμπειρους στους οποίους θα βασιστούν τα νέα τα παιδιά. Ο ένας ήταν ο Παναγιώτης που από το καλοκαίρι που είχαμε μιλήσει είδα ότι υπήρχε θετική διάθεση και από την πλευρά του και καταλήξαμε γρήγορα σε μια συμφωνία που εμένα με έκανε πολύ χαρούμενο γιατί ήξερα ότι θα μας βοηθούσε σε πολλά πράγματα με την παρουσία του στο γήπεδο.
Για τους έμπειρους παίκτες στην ομάδα: Σαν τον Παναγιώτη είχα ακόμη 2-3 παιδιά, όπως ο Άρμεν ο τερματοφύλακας που και αυτός είχε πολύ σημαντική παρουσία στην ομάδα γιατί όλες οι ομάδες της κατηγορίας είχαν πρόβλημα στη θέση του τερματοφύλακα εκτός από τη δική μας. Ήταν πολύ σημαντικό που τον είχαμε στην ομάδα και βέβαια δεν ήταν μόνο ο Άρμεν, ήταν και ο Νίκου Γιάννης που αυτός έκλεισε την χρονιά, ένας ακόμη πιο έμπειρος τερματοφύλακας και σε μεγάλη ηλικία, όμως κατάφερε και αυτός με την παρουσία του να μας βοηθήσει πάρα πολύ. Ο Βασίλης ο Συρώκας, ο οποίος είναι στην ομάδα 13-14 χρόνια δεν ξέρω και εγώ πόσα ακριβώς, μας βοήθησε και αγωνιστικά και ήταν πολύ μεγάλη η απουσία του στο τέλος της χρονιάς, δεν μπορέσαμε να την καλύψουμε στην ουσία. Ο Χρήστος Καραγιάννης, ο οποίος να σας πω ότι δεν έχασε προπόνηση, ένα παιδί σε αυτήν την ηλικία δεν έχασε προπόνηση, φιλότιμος πάρα πολύ, μας βοήθησε πάρα πολύ, από τους αρχηγούς μαζί με τον Συρώκα, δύο παιδιά που είναι η ζωντανή ιστορία του συλλόγου αυτού, δεν έχουν χάσει χρονιά από την πρώτη μέρα μέχρι και αυτή την στιγμή που μιλάμε είναι στον σύλλογο. Επίσης είχαμε τον Μυτιληνέλη Θώμα που μαζί με τον Σεϊτανίδη στην άμυνα έδεσαν πολύ καλά. Ενώ να μη ξεχάσω τον Χρυσιδη Γιάννη ο οποίος μπορεί να διεκδικεί να είναι στους 3 κορυφαίους της ομάδας σε όλη την σεζόν. Ένα ξεχωριστό γκρουπ παικτών είναι οι Καλαιτζης Παναγιώτης Σομονουδης Θεόφιλος και Λαζαρίδης Δημήτρης που έδωσαν ποιότητα και δύναμη στην ομάδα αλλά ταλαιπωρήθηκαν και αυτοί πάρα πολύ από τραυματισμούς. Ενώ υπήρχαν και κάποια παιδιά που όποτε τους ζητήθηκε ήταν εκεί να μας βοηθήσουν, πιστοί στρατιώτες της ομάδας, όπως ο Ξανθοπουλος Κώστας , ο Δημητριάδης Νίκος, ο Μουτουδης Σάκης και ο Σκορδοπουλος Δημήτρης.
Για το τι αντιμετώπισε στο ξεκίνημα: Αυτό που έχει ακουστεί για την ομάδα ότι είναι μια ομάδα συνδέσμου, και το Πατριαρχείο και αυτά, εμείς λειτουργήσαμε καθαρά ποδοσφαιρικά και από αυτά τα παιδιά εισέπραξα σεβασμό σε πολύ μεγάλο βαθμό, σεβασμό που δεν τον περίμενα γιατί είχα ακούσει διάφορα ότι το Πατριαρχείο έτσι, το Πατριαρχείο αλλιώς. Εγώ πήγα στο γήπεδο και από την πρώτη μέρα είδα παιδιά τα οποία πραγματικά ακολούθησαν αυτό που εγώ πίστευα ότι μπορούσαμε να πετύχουμε. Είδα παιδιά τα οποία πίστεψαν σε εμένα και στον στόχο που είχαμε θέσει και αυτό ήταν το μεγάλο μας όπλο, ότι από την αρχή λειτουργήσαμε μόνο ποδοσφαιρικά, δεν παρασυρθήκαμε, δεν κάναμε άλλα πράγματα, γιατί όντως η ομάδα είχε μια φιλοσοφία λίγο δύσκολο τόσο καιρό, ήταν η ομάδα του συνδέσμου, ήταν λίγο πιο light τα πράγματα, ήταν πιο διαφορετικά, με εμένα έγινε μια καθαρά ποδοσφαιρική ομάδα και αυτό έχει και αρνητικά, δηλαδή δεν το δέχονται όλοι εύκολα, κάποιος μπορεί να αντιδράσει, κάποιος να πει τι κάνουμε τώρα εδώ. Εν τέλει όμως, με την παρουσία την δική μου και την καλή θέληση των ίδιων των ποδοσφαιριστών, αυτό άλλαξε πολύ γρήγορα και πολύ γρήγορα μπήκαμε και στο πρωτάθλημα και δείξαμε από την αρχή ότι θέλουμε να το πάρουμε.
Για το μέλλον του στον ΠΑΟΚ Πατριαρχείο: Έχω κάνει ήδη μια πρώτη συζήτηση με τα παιδιά της διοίκησης, τον Χρήστο Παρασκευά, τον Μάκη Κασσίδη και τον Αντώνη Κελέση ο οποίος είναι και υπεύθυνος στις ακαδημίες και βοήθησε στην οργάνωση όλων των τμημάτων καθώς και τις μεγάλης ομάδας, είναι τρεις άνθρωποι που αγαπάνε πολύ την ομάδα και αγαπάνε πολύ τη δουλειά τους και αυτό που κάνουν. Αυτό που θέσαμε πρώτα ως στόχο είναι να κλείσει η χρονιά πρώτα θετικά από πλευράς προπονήσεων, γιατί οι προπονήσεις θα συνεχιστούν για ακόμη δύο μήνες μέχρι τέλη Μαΐου και η απόφαση θα παρθεί μετά από αυτό το διάστημα γιατί και εγώ θέλω χρόνο να σκεφτώ κάποια πράγματα και τα παιδιά να ξεκαθαρίσουν τον στόχο που θα θέσουμε ακριβώς την επόμενη σεζόν, με ποιον τρόπο θα λειτουργήσουμε την επόμενη σεζόν. Χωρίς να παρεμβαίνω στην δουλειά την δική τους, η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση στο οργανωτικό κομμάτι, χρειαζόμαστε άτομα να δουλέψουν την ομάδα και να δούμε τι δυνατότητες υπάρχουν στο οικονομικό κομμάτι για να ενισχυθεί η ομάδα. Αυτά είναι θέματα που με απασχολούν, έχω ερωτηματικά πάνω σε αυτά και πάνω σε αυτά θα κυμανθεί και η συζήτηση που θα κάνουμε για την επόμενη χρονιά. Εννοείται είμαι θετικός στο να μείνω στην ομάδα αλλά θέλω λίγο να περιμένω, να δω τι είναι καλύτερο και για εμένα, μιλώντας εννοείται ΠΡΩΤΑ με την ομάδα του Πατριαρχείου, σεβόμενος την αγάπη που πήρα πραγματικά όλη αυτή την χρονιά, θα δούμε τι είναι καλύτερο για όλους και αν θα μπορούμε να συνεργαστούμε εν τέλει και την επόμενη σεζόν.
Για τις ομάδες της Α’ Πέλλας: Στην Α’ κατηγορία θα έλεγα ότι το επίπεδο δεν είναι καλό, σε σχέση με προηγούμενες χρονιές υπάρχει μεγάλο πρόβλημα στο οικονομικό κομμάτι θεωρώ για όλες τις ομάδες, για όλες τις ομάδες οι οποίες ας πούμε έχουν στηριχτεί στην λογική του πληρώνω και έχω ομάδα και τώρα που δεν υπάρχει αυτή η οικονομική δυνατότητα αυτές οι ομάδες λυγίζουν, δεν έχουν από πίσω ακαδημίες, δεν έχουν να στηριχτούν σε νεαρά παιδιά και εκεί εγώ βλέπω το μεγάλο πρόβλημα. Για την φετινή Α’ κατηγορία υπήρξε μία ομάδα που ξεχώρισε, η Νίκη Αξού, η οποία έχει κάνει μια εκπληκτική πορεία και δίκαια ανήκει από τώρα στην Α1. Από εκεί και πέρα υπάρχουν ακόμη 2-3 ομάδες που διεκδικούν την δεύτερη θέση και όλα θα κριθούν τις επόμενες αγωνιστικές ενώ υπήρχε ακόμη μια τετράδα ομάδων με καλό υλικό και δίκαια βρίσκονται στο πρώτο μισό της βαθμολογίας. Από εκεί και μετά, οι ομάδες που είναι προς το τέλος της ουράς, ειδικά αυτές στο τελείωμα, πραγματικά είναι κρίμα να βλέπεις ομάδες να πηγαίνουν να παίξουν και να υπάρχουν σκορ 8-0 και 10-0, να χάνουν και να φεύγουν με τόσο βαριά και τόσο μεγάλα σκορ από το γήπεδο, δείχνει ότι δεν υπάρχει καν μια ανταγωνιστική ομάδα και είναι ακόμη πιο κρίμα να έχουν νεαρά παιδιά τα οποία μπορεί να στελεχώνουν αυτές τις ομάδες και να απογοητεύονται. Ως συμπέρασμα η Α’ κατηγορία φέτος δεν ήταν, για εμένα, μια κατηγορία πολύ καλή, ήταν μια κατηγορία που λειτούργησαν 4-5 ομάδες καλά, η μία που ξεχώρισε πάρα πολύ από τον πρώτο γύρο, από την πρώτη αγωνιστική και έδειξε την δυναμική της, με πολύ καλό υλικό και λειτούργησαν όλα μια χαρά. Αν με ρωτούσατε το τι θα μπορούσε να κάνει η δική μου ομάδα στην Α’ κατηγορία πραγματικά σας το λέω και το πιστεύω θα μπορούσαμε και εμείς να είμαστε τουλάχιστον στην μέση της βαθμολογίας και να είμαστε πρωταγωνιστές. Υπήρξαν φέτος στην Β’ κατηγορία 5-6 ομάδες, το Πατριαρχείο και η Νέα Πέλλα σίγουρα, ο ΠΑΟΚ Αραβησσού με πολύ βαριά φανέλα, η Δάφνη που είναι πολύ δυνατή ομάδα ειδικά στην έδρα της, η Ραχώνα, ο Μακεδονικός, ο Άγιος Λουκάς, αυτές οι ομάδες είναι πολύ πιο δυνατές και αξιόλογες ομάδες από αυτές που είναι από την μέση και κάτω στην Α’ κατηγορία. Αυτό είναι που με κάνει να πιστεύω ότι πραγματικά η ομάδα μου φέτος θα μπορούσε να πρωταγωνιστήσει στην Α’ κατηγορία και αν φυσικά παραμείνουμε στην ομάδα και είμαστε έτσι ανταγωνιστικοί όπως φέτος θεωρώ ότι θα το κάνουμε πραγματικότητα και στο γήπεδο αυτό που λέω.
Για το πρωτάθλημα της Α1 Πέλλας: Αυτή η ομάδα που πρέπει να πάρει τα εύσημα και θα πρέπει να δούμε όλοι το πώς έφτασε μέχρι εδώ, είναι η Δόξα Μελισσίου. Είναι μια ομάδα που πραγματικά δεν περίμενε κανένας να είναι πρώτη, ίσως και οι ίδιοι να μη το περίμεναν, μια ομάδα που πρέπει να πάρει τα συγχαρητήρια από όλο τον νομό, γιατί λειτουργεί με έναν τρόπο μοναδικό. Μία ομάδα που τα προηγούμενα χρόνια είχε παίκτες σε μεγάλη ηλικία, φέτος δεν το είχε αυτό, είχε παίκτες και σε καλή ηλικία μέσα στην ενδεκάδα της και έμπειρους και παίκτες με παραστάσεις. Είναι μία ομάδα που εγώ θα την χαρακτηρίσω ομάδα του προπονητή της, γιατί ο Σάκης Ντιμτσούδης έχει μείνει εκεί 4 χρόνια, αν θυμάμαι καλά, συνεχόμενα. Είναι μία ομάδα που λειτουργεί με βάση τον προπονητή πλέον, γιατί το καλοκαίρι στις προσθήκες που γίνονται φαντάζομαι έχει ενεργό ρόλο, συμμετέχει ο ίδιος και ότι του έλειπε το συμπλήρωσε πάρα πολύ καλά με την βοήθεια των παιδιών που είναι στην διοίκηση και ποδοσφαιριστές μαζί, ένα απίστευτο πράγμα, είναι παιδιά που αγαπάνε πάρα πολύ το χωριό τους και την ομάδα τους και βοηθάνε από πολλές μεριές, ως διοίκηση και ως ποδοσφαιριστές, έχουν κάνει μία πάρα πολύ καλή χημεία, είναι φίλοι μεταξύ τους καταρχήν, έχουν πάρα πολύ καλό κλίμα και αυτό βγαίνει και στο γήπεδο με τον καλύτερο τρόπο. Αξίζει τα εύσημα όλων, αξίζει τα μπράβο όλων και το ότι είναι πρώτη 6 αγωνιστικές πριν το τέλος, που εγώ νομίζω ότι θα μείνουν και στο τέλος πρώτοι λόγω προγράμματος και τα λοιπά ή το χειρότερο να βγουν δεύτεροι στην κανονική διάρκεια, πραγματικά είναι άξιοι συγχαρητηρίων και είναι παράδειγμα προς μίμηση, θέλουμε να το πιστέψουμε ή όχι, για πολλούς και για πολλές ομάδες γιατί σε αντίθεση με την Δόξα Μελισσίου είδαμε ομάδες να δαπανούν πάρα πολλά χρήματα, να έχουν πιο μεγάλο μπάτζετ και αυτή την στιγμή να βασανίζονται και να μην ξέρουν αυτά τα λεφτά που πήγαν, που έχουν δοθεί και αν πραγματικά άξιζε αυτή η κίνηση. Βλέπουμε και στην Α1 μια πεντάδα ομάδων, η Δόξα Μελισσίου, η Δόξα Μαυροβουνίου, η Δόξα Μανδάλου, ο Εθνικός Γιαννιτσών, η Πέλλα με νεαρά παιδιά, εγώ αν ήταν να διαλέξω μια ομάδα η οποία λειτουργεί όπως πρέπει αυτή είναι η Πέλλα, μία ομάδα που τα τελευταία χρόνια δίνει ευκαιρίες σε νεαρά παιδιά και κατορθώνει να είναι πάντα ανταγωνιστική. Γενικά για το πρωτάθλημα της Α1, μετά το διπλό της Δόξας Μαυροβουνίου μέσα στο Μάνδαλο έχει το πάνω χέρι για να είναι στην πρώτη δυάδα, βλέπω να ξεχωρίζει για το καλό ποδόσφαιρο που παίζει η Δόξα Μαυροβουνίου, η οποία μάλιστα πήρε και το κύπελλο στον νομό και δεν τον πήρε με αντίπαλο έναν όποιον να ‘ναι, το πήρε κόντρα στον Αλμωπό Αριδαίας, που είναι μια ομάδα Γ’ εθνικής που πρωταγωνίστησε στην κατηγορία και την κέρδισε η Δόξα Μαυροβουνίου σε ένα μονό παιχνίδι! Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στους ποδοσφαιριστές και στους προπονητές, στον κύριο Δανιηλίδη που δεν ξέρω τι όνειρο έχει δει, πώς το έχει ονειρευτεί όλο αυτό, ξοδεύει πάρα πολλά χρήματα, είναι μόνος του και την ανέβασε κατηγορία και πάει πάλι να την ανεβάσει κατηγορία, είναι άξιος συγχαρητηρίων για την υπομονή και επιμονή που δείχνει. Η Δόξα Μανδάλου έβγαλε ένα σερί αγώνων με πολύ δυνατούς αγώνες και πολύ μεγάλα αποτελέσματα μέσα-έξω, είναι μια ομάδα με καλό σύνολο, απλά αυτή η ήττα με την Δόξα Μαυροβουνίου έκανε ένα πισωγύρισμα στην ομάδα και θα δούμε στο τέλος αν θα είναι στα μπαράζ ή όχι. Ο Εθνικός Γιαννιτσών είναι μια ομάδα με καλό υλικό, που δεν ξέρω τι πήγε λάθος, δεν μπορώ να έχω εικόνα ή την καλύτερη γνώμη γιατί δεν είδα παιχνίδια της ομάδας του Εθνικού, αλλά αυτό που βλέπω είναι ότι είναι μια ομάδα που έχει ξοδέψει πολλά χρήματα, που δεν καταφέρνει να είναι εκεί που θέλει. Σίγουρα υπάρχουν εκεί οι άνθρωποι που ξέρουν τι έφταιξε, καλύτερα από εμένα, εγώ αυτό που βλέπω από έξω είναι ότι μάλλον υπήρξαν λάθος χειρισμοί, ίσως λάθος μεταγραφικός σχεδιασμός και αυτό έχει αντίκτυπο στο γήπεδο, δηλαδή δεν είναι κάτι που το λέω εγώ και έτσι πρέπει να είναι, οι εμφανίσεις δείχνουν ότι η ομάδα προβληματίζει πάρα πολύ, τα αποτελέσματα δεν ήρθαν όπως τα περίμεναν οι υπεύθυνοι. Έγινε μια αλλαγή προπονητή και θεωρώ ότι ο Φώτης Μητσάκης θα δώσει μία ώθηση στην ομάδα, είναι παιδί του Εθνικού, την λατρεύει την ομάδα και θεωρώ ότι θα κάνει τα πάντα για να βρεθεί η ομάδα στα μπαράζ. Αν προλάβει να μπει στα μπαράζ πιστεύω εκεί θα το παλέψει πραγματικά. Ως γενικό σχόλιο η Α1 κατηγορία ήταν καλή από την μέση και πάνω αλλά όπως και στην Α’ κατηγορία οι ομάδες στο τέλος είναι με πολύ μεγάλο πρόβλημα. Είναι πραγματικά κρίμα ομάδα της Α1 κατηγορίας να μην κατεβαίνει να παίξει, δηλαδή αυτό που έγινε με τον Π. Μυλότοπο είναι τραγικό, να παίρνεις πρωτάθλημα στην Α’ κατηγορία να βγαίνεις στην μεγαλύτερη κατηγορία του νομού και να μην συμμετάσχεις. Όπως και να το δούμε είναι στίγμα, είναι μαύρη σελίδα και είναι κρίμα για όλο το ποδόσφαιρο του νομού.
Για «τη μεγάλη του αγάπη», την Αναγέννηση Γιαννιτσών: Σαν όνομα, σαν φανέλα, η Αναγέννηση Γιαννιτσών δεν θα έπρεπε να είναι καν σε αυτήν την κατηγορία, θα έπρεπε να είμαστε σε άλλες επαγγελματικές κατηγορίες, Γ’ και Β’ εθνική. Από την στιγμή που δεν συμβαίνει αυτό, θεωρώ άσχημο και κακό πράγμα η Αναγέννηση Γιαννιτσών να παλεύει να σωθεί στην Α1, γιατί αυτό συμβαίνει. Η Αναγέννηση είναι ένα μεγάλο παράδειγμα ομάδας που σώζεται επειδή δεν υπάρχουν άλλες ομάδες να παλεύουν για την παραμονή. Μη ξεχάσουμε ότι μία φορά πήγαμε σε μπαράζ με τις Αμπελιές για να σωθούμε και τώρα σωζόμαστε επειδή άλλες ομάδες διαλύθηκαν πριν καν ξεκινήσουμε, αυτό είναι το κρίμα. Θα μπορούσα να είμαι πιο θετικός προς την λειτουργία της ομάδας αν αυτή πρωταγωνιστούσε στην Α1 κατηγορία. Και άλλες ομάδες έπεσαν, έκαναν έναν μεγάλο κύκλο, έπεσαν και ξανά ξεκίνησαν από την αρχή, αλλά στην Αναγέννηση δεν βλέπω κάτι να με κάνει αισιόδοξο ότι αυτό θα αλλάξει γρήγορα και θα πρωταγωνιστήσουμε. Εμείς πρωταγωνιστούμε προς τα κάτω, για να μην πέσουμε. Χρειάζεται η ομάδα να λειτουργήσει λίγο διαφορετικά. Έχει ταλαντούχους νεαρούς ποδοσφαιριστές αλλά λόγω της φανέλας που φοράνε χρειάζονται βοήθεια, με ενίσχυση του αγωνιστικού τμήματος και να οργανωθούμε λίγο καλύτερα. Σέβομαι το σκεπτικό του κυρίου Σαβουλίδη, δεν είναι λάθος σκεπτικό, είναι λάθος που δεν τον βοηθάει το σκεπτικό του, αδικεί τον ίδιο του τον εαυτό και την ομάδα του. Ναι στα ταλέντα, είμαι ο πρώτος που το λέει, ΝΑΙ στα νεαρά παιδιά, αλλά με βοήθεια. Εμείς στο Πατριαρχείο τι κάναμε φέτος; Πήραν συμμετοχή 7-8, 15αρια-16αρια σε ηλικία, αλλά είχαν βοήθεια από έμπειρα παιδιά. Η Αναγέννηση Γιαννιτσών στο μέγεθος που είναι, κρατάμε αυτούς τους νεαρούς ταλαντούχους ποδοσφαιριστές και τους βοηθάμε να αναδειχθούν παραπάνω και να αναδείξουν την ομάδα. Απλά είναι στενάχωρο το γήπεδο να είναι άδειο και να μην υπάρχει βοήθεια προς τον κύριο Σαβουλίδη, γιατί υπάρχει απογοήτευση και να μη μπορεί και ο ίδιος αυτό το πράγμα να το εξελίξει. Ξέρει ότι τον σέβομαι αλλά θα πρέπει να το δει λίγο το κομμάτι αυτό και να βρει τρόπο να βοηθήσει την ομάδα να κοιτάξει λίγο πιο ψηλά.
Γιώργος Δημητριάδης
