Νίκος Αγγελίδης: Απάντηση – κάλεσμα στους 114

Απάντηση στην επιστολή των 114 του δήμου Πέλλας – δείτε εδώ – δίνει ο Νίκος Αγγελίδης, ο οποίος υποστρηίζει ότι “Δεν είναι εθνικισμός αγαπητοί 114 συμπατριώτες μας η αγάπη για την πατρίδα”

καλώντας τους μάλιστα: “Να βρούμε μαζί τον τρόπο που θα υπηρετήσουμε την Ελλάδα μας καλύτερα”!
Διαβάστε αυτούσια την απάντηση
Με ιδιαίτερη προσοχή διάβασα την ανακοίνωση των 114 πολιτών της Πέλλας για την «υπεράσπιση της Δημοκρατίας». Γνωστοί όλοι, κάποιοι φίλοι, κάποιοι συνάδελφοι. Η πρώτη μου σκέψη ήταν πως εύκολα απέναντι στις 114 υπογραφές των αγαπητών συμπατριωτών μας, θα μπορούσαμε να αντιπαραθέσουμε 114 χιλιάδες υπογραφές εξίσου τουλάχιστον αγαπητών, πολιτών του νομού μας. Η Δημοκρατία όμως, μπορεί να εδράζεται στην αρχή της πλειοψηφίας, αλλά υπάρχει για να προστατεύει τα δικαιώματα των μειοψηφιών, την ελευθερία σκέψης και έκφρασης.
Στη χώρα μας όμως ζούμε το εξής παράδοξο. Μειοψηφίες, συχνά ισχνές, ενίοτε επιζήμιες, επιχειρούν να επιβάλλουν την άποψή τους. Απεκδύονται τον μανδύα της δημοκρατικότητας και αποφασίζουν ότι το δικό τους δίκιο οφείλει να κυριαρχήσει για το «καλό» της κοινωνίας. Άλλωστε οι ιδεολογικοί τους ηγέτες τόνιζαν πως «Η πολιτική εξουσία βρίσκεται στην κάνη του τουφεκιού μας».
Σήμερα η επιβολή της δικής τους άποψης δε γίνεται (ευτυχώς) με τα όπλα. Άλλωστε ο Ουμπέρτο Έκο το είπε: «Σήμερα μόνο οι ηλίθιοι κάνουν δικτατορίες με τανκς, από τη στιγμή που υπάρχει η τηλεόραση». Στην τηλεόραση λοιπόν, αρχικά Αποκρύπτουν, στη συνέχεια Διαστρεβλώνουν, κατόπιν Λοιδορούν και τέλος Εκφοβίζουν. Τεράστιες συγκεντρώσεις λαού αγνοούνται από τα τηλεοπτικά κανάλια ενώ όποτε γίνεται αναφορά, οι συμμετέχοντες σε αυτές χαρακτηρίζονται γραφικοί, ακροδεξιοί, φασίστες. Τελευταία μάλιστα όλο και πιο ξεκάθαρα αφήνουν να διαφαίνεται μια απειλή πως η συμμετοχή τους μπορεί να συνδεθεί με έκνομες πράξεις.
Η αλήθεια είναι πως οι κυβερνώντες δεν περίμεναν τέτοια αντίδραση. Τους συνεπήρε η οίηση της εξουσίας. Η αμετροέπεια των λόγων και η ανυπαρξία των πράξεων. Είχαν άλλωστε επιχειρήματα: Μνημόνιο, Μείωση Συντάξεων, Κατώτατος μισθός, ΕΝΦΙΑ, ΕΚΑΣ, ΦΠΑ στα νησιά, διόδια, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, μια ατελείωτη λίστα ανεκπλήρωτων υποσχέσεων και δεν άνοιξε μύτη. Σιγά μην αντιδράσει ο Έλληνας του καναπέ για ένα «Όνομα». Να όμως που: «Λογαριάσατε λάθος με το νου σας εμπόροι δε μετριέται πατρίδα λευτεριά με τον πήχη». Γιατί: «Για μας η ψυχή μας είναι το όνομά μας». Έτσι έκλειναν την επιστολή τους οι: Οδυσσέας Ελύτης, Μελίνα Μερκούρη, Γιάννης Γεωργάκης, Ελένη Γλύκαντζη Άρβελέρ, Δημήτρης Τσάτσος, Αριστόβουλος Μάνεσης. Φασίστες άραγε κι αυτοί κ. Φίλη;
Η πολιτική Ελίτ που μας κυβερνά, ξεκομμένη από τις αγωνίες, τις ανάγκες αλλά και αποξενωμένη από τα ιδανικά, την εθνική ταυτότητα και τη θρησκευτική συνείδηση του ελληνικού λαού, βρίσκεται προ δυσάρεστης γι αυτήν εκπλήξεως.
Βρίσκει απέναντί της στους δρόμους πατριώτες, δεξιούς, κεντρώους, αριστερούς, που τους ενώνει η αγάπη για την πατρίδα, τους κινητοποιεί η αγανάκτηση για την εκτρωματική συμφωνία των Πρεσπών, τους παρωθεί η αγωνία για το μέλλον της Ελλάδας.
Αντιδρά φοβισμένα, σπασμωδικά, αντιδημοκρατικά. Κάθε αντίθετη άποψη δαιμονοποιείται, αναζητούνται υπονομευτές, χαρακτηρίζονται τραμπούκοι. Τελευταίο καταφύγιο τα ΜΑΤ που όχι μόνο δεν τα κατήργησαν, αλλά ψεκάζουν και δέρνουν ανηλεώς με «δημοκρατικό» όμως πια τρόπο.
Δεν είναι εθνικισμός αγαπητοί 114 συμπατριώτες μας η αγάπη για την πατρίδα. Προσωπικά δεν έχω καμιά αμφιβολία για τα πατριωτικά σας αισθήματα. Μην αρνείστε όμως τα αντίστοιχα δικά μου. Ελάτε να βρούμε μαζί τον τρόπο που θα υπηρετήσουμε την Ελλάδα μας καλύτερα. Δεν κατέχετε την απόλυτη και μοναδική αλήθεια. Σταματήστε να δίνετε οδηγίες-εντολές σε «κοινωνικούς, πολιτιστικούς, συνδικαλιστικούς, αθλητικούς φορείς στους πολίτες της Πέλλας» όπως λέτε, για το πώς θα σκέφτονται, τι θα κάνουν και κυρίως πώς θα αισθάνονται. Μην προσπαθείτε να πατρονάρετε την Εκκλησία.
Η Πατρίδα μας βρίσκεται γι άλλη μια φορά στο διάσελο της ιστορίας. Δυστυχώς οι γείτονές μας δεν είναι και οι καλύτεροι φίλοι μας. Ελάτε 114 να στηρίξουμε και να γράψουμε μαζί κείμενα. Για τα δύο αδέρφια μας που κρατούνται πάνω από τέσσερις μήνες σε τουρκικές φυλακές, για τον ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου και τα δικαιώματά του που καταπατούνται, για τον ελληνισμό της Πόλης που εξολοθρεύτηκε, για τα παιδιά μας που φεύγουν μετανάστες, για το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας το δημογραφικό. Κανείς μας δεν περισσεύει, η Ελλάδα μάς χρειάζεται όλους. Εμείς θα είμαστε εδώ. Στη δουλειά μας στα σχολεία μας. Να παρέχουμε παιδεία σε ελληνόπουλα και προσφυγόπουλα. Αλλά και να τραγουδάμε τον Εθνικό μας ύμνο και το «Μακεδονία Ξακουστή». Γιατί: «Όλα κι αν τα χάσουμε η λευτεριά μας μένει».
Αγγελίδης Νικόλαος
Δάσκαλος