Χαλυβουργική: Λουκέτο μετά από 93 χρόνια

Ένα λεπτό πριν από τα μεσάνυχτα, στις 17.12.2018, ο επιτηρητής του ΑΔΜΗΕ, λόγω χρεών που ξεπερνούσαν τα 30 εκατ. ευρώ προς την ΔΕΗ, “τράβηξε την πρίζα” και έκοψε το ρεύμα στη Χαλυβουργική
Στη μεγάλη λίστα των ιστορικών εταιρειών που δεν άντεξαν στον χρόνο οδεύει και η Χαλυβουργική καθώς όπως φαίνεται η κίνηση διακοπής ρεύματος που έγινε πράξη χθες στις 23.59 από τον διαχειριστή ηλεκτρικής ενέργειας ΑΔΜΗΕ, είναι η αρχή του τέλους που είχε διαφανεί το τελευταίο διάστημα.
Θύμα της κρίσης αλλά και της ενδοοικογενειακής διαμάχης – πατέρα και υιών Αγγελόπουλου – το γεγονός επηρεάζει τους εναπομείναντες 170 εργαζομένους οι οποίοι τα τελευταία τρία χρόνια απασχολούνταν εκ περιτροπής στην συντήρηση του εργοστασίου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Χαλυβουργική ήταν ο μεγαλύτερος ιδιώτης οφειλέτης στην ΔΕΗ με χρέη ύψους 31,8 εκατ. ευρώ πίσω από την κρατικά ελεγχόμενη ΛΑΡΚΟ που τα χρέη της προς τον πάροχο ηλεκτρικού ρεύματος φέρονται να αγγίζουν τα 300 εκατ. Η πληροφορία ότι στις δύο ιστορικές επιχειρήσεις θα σταματήσει η ηλεκτροδότηση είχε αρχικά διαψευστεί καθώς πληροφορίες ήθελαν τον πάροχο και την κυβέρνηση να μην επιθυμούν την όποια διατάραξη στην εορταστική περίοδο.
Με παρουσία από το 1925
Η ιστορία της οικογένειας Αγγελόπουλου στον τομεά ξεκινάει το 1925 όταν ο Θεόδωρος Α. Αγγελόπουλος με τους γιους του Δημήτρη, Παναγιώτη και Γιαννη ξεκινούν την εμπορία ειδών σιδήρου. Το 1932 ιδρύονται στην οδό Πειραιώς τα Ελληνικά Συρματουργεία αλλά οι δραστηριότητες θα σταματήσουν λόγω του πολέμου.
Το 1951 θα γίνει η μεταφορά στην Ελευσίνα όπου μέσα από συνεχείς επενδύσεις θα πρωταγωνιστήσει επόμενες δεκαετίες η Χαλυβουργική. Η τελευταία μεγάλη επένδυση πραγματοποιήθηκε την περασμένη δεκαετία (2003 – 2007) και ξεπέρασε τα 150 εκατ. ευρώ.
news247

ΚΚΕ: Το «λουκέτο» στη Χαλυβουργική δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία
Στον ανταγωνισμό ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους αποδίδει το «λουκέτο» στη Χαλουβουργική το ΚΚΕ, που επισημαίνει ότι το κλείσιμο του εργοστασίου δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία και ζητά από την κυβέρνηση να διασφαλίσει τα μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, όπως και τις θέσεις εργασίας των εργαζομένων.
«Το “λουκέτο” στη Χαλυβουργική, μετά τη διακοπή ηλεκτροδότησης του εργοστασίου, δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία. Είναι το αποτέλεσμα του ανταγωνισμού ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους, που οδηγεί βιομηχανίες στρατηγικής σημασίας να κλείνουν, ενώ θα μπορούσαν να στηρίξουν την ανάπτυξη προς όφελος του λαού, στο πλαίσιο μιας οικονομίας που θα υπηρετούσε τις λαϊκές ανάγκες» επισημαίνει σε ανακοίνωσή του το ΚΚΕ, προσθέτοντας ότι «είναι, επίσης, απόδειξη ότι τα εργοστάσια δεν τα κλείνουν οι αγώνες των εργαζομένων, αλλά οι επιχειρήσεις ανοίγουν και κλείνουν, αποκλειστικά με κριτήριο τη μεγαλύτερη καπιταλιστική κερδοφορία και με θύματα κάθε φορά τους εργαζόμενους και τα δικαιώματα τους»,
«Οι εργαζόμενοι της Χαλυβουργικής, αλλά και συνολικά οι εργαζόμενοι της χώρας, μπορούν να βγάλουν πολύτιμα συμπεράσματα, καθώς έρχονται αντιμέτωποι με τα ίδια προβλήματα, για τα οποία αγωνίστηκαν οι συνάδελφοι τους στο διπλανό εργοστάσιο της Ελληνικής Χαλυβουργίας, με τον 9μηνο ηρωικό απεργιακό αγώνα, ο οποίος στοχοποιήθηκε κι ενοχοποιήθηκε, με βρώμικο πόλεμο, ότι δήθεν ευθύνεται για το κλείσιμο του εργοστασίου» προσθέτει ο Περισσός, σημειώνοντας ότι «το δικαίωμα τους στη σταθερή και αξιοπρεπή δουλειά με δικαιώματα δε χαρίζεται από κανέναν. Κατακτιέται με τον αγώνα, την ταξική πάλη και σε σύγκρουση με το σύστημα της εκμετάλλευσης, τα αδιέξοδα και την αναρχία του οποίου, τα “φορτώνονται” οι ίδιοι οι εργαζόμενοι».
«Η κυβέρνηση έχει ευθύνη να διασφαλίσει τις θέσεις εργασίας των εργαζομένων στη Χαλυβουργική, τα μισθολογικά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα» καταλήγει η ανακοίνωση του Κόμματος.
Ανακοίνωση του εκπροσώπου Τύπου του Ποταμιού Δημήτρη Τσιόδρα
Η Χαλυβουργική ήταν επί δεκαετίες μια από τις πιο εμβληματικές επιχειρήσεις της χώρας. Σήμερα, ύστερα και από δικαστικές διαμάχες, φθάνει κοντά στο λουκέτο όπως έγινε και με πολλές άλλες μεγάλες βιομηχανίες που είχαν απομείνει να λειτουργούν στην Ελλάδα. Η κρίση, το δυσμενές επιχειρηματικό κλίμα, οι δυσκολίες στη χρηματοδότηση, ειδικά οι υψηλές τιμές στην ενέργεια και τα προβλήματα στη ΔΕΗ έχουν δημιουργήσει ένα ασφυκτικό περιβάλλον. Ο κ. Τσίπρας απαριθμεί επιτυχίες και πανηγυρίζει για τα αποτελέσματα της υπερφορολόγησής του, όταν οι συνθήκες για τις επιχειρήσεις που προσπαθούν να επιβιώσουν γίνονται όλο και πιο δύσκολες, ο διεθνής ανταγωνισμός μεγαλώνει και χιλιάδες εργαζόμενοι δεν ξέρουν αν αύριο θα έχουν δουλειά. Σε μια ελεύθερη οικονομία, αυτό που θα ‘πρεπε να αποτελεί προτεραιότητα για την κυβέρνηση θα ήταν η δημιουργία αναπτυξιακού περιβάλλοντος ώστε να οι εξωστρεφείς μεγάλες επιχειρήσεις που δημιουργούνται να είναι πολύ περισσότερες από αυτές που κλείνουν. Αλλά για τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αυτό είναι δευτερεύον ζήτημα. Το πρώτο είναι η εξαγορά εκλογικής πελατείας.