Άρθρο: «Ελληνικό»… Αλφάβητο, Greeklish και…

Πολλές φορές όταν δεν έχω να κάνω κάτι, παίρνω βιβλία στα χέρια μου και απλά τα ξεφυλλίζω.
Μπορεί να μην τα διαβάζω κανονικά από την αρχή μέχρι το τέλος, αλλά μου αρέσει να ρίχνω μια ματιά αποσπασματικά, σε όποια σελίδα μου κινήσει το ενδιαφέρον.
Αυτή τη στιγμή έχω στα χέρια μου την “Συνοπτική Ιστορία της Ελληνικής Γλώσσας” του Μπαμπινιώτη και καθώς το επεξεργάζομαι, το μάτι μου κόλλησε σε κάποιους πίνακες.
Στους πίνακες αυτούς υπάρχει το αλφάβητο που χρησιμοποιούσαν σε ”κατά τόπους” περιοχές οι Αρχαίοι Έλληνες.
Ειλικρινά μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον να δω πως ήταν οι χαρακτήρες από πολλές περιοχές της Αρχαίας Ελλάδας.
Έχουμε λοιπόν και λέμε: A, B, C, D, E, F (;!!!)
Μάλλον κάποιο λάθος θα έγινε. Μα…όχι δεν έκανα λάθος, δεν έχω στα χέρια μου κάποιο βιβλίο γραμματικής των Αγγλικών για αρχαρίους αλλά την ”Συνοπτική Ιστορία της Ελληνικής Γλώσσας”.
Ξαναδιαβάζω λοιπόν πιο προσεκτικά.
A, B, C, D, E, F (δίγαμμα ή vau). Πάω πιο κάτω. L (λάμδα) (;!) Μ, Ν. Πιο κάτω Q (κόππα) (;!) S (στίγμα) (;!).
Τρίβω τα μάτια μου μπας και δεν βλέπω καλά, όμως όχι είναι το αλφάβητο που χρησιμοποιούσαν στην Εύβοια, στην Φωκίδα, στην Λακωνία και σε πολλές άλλες περιοχές.

Προτού συνέλθω από την ψυχρολουσία, το μάτι μου έπεσε σε μια άλλη σελίδα με την εξέλιξη των λέξεων.
Εκεί υπάρχει σαν παράδειγμα η λέξη Ηρακλής. Ο πρωταρχικός τύπος ήταν… FERAKLES (;!). Μόλις μου ήρθε στο μυαλό ένα ντοκιμαντέρ στην τηλεόραση, όπου εκεί είδα ένα αγγείο από την περίοδο των ”Περσικών Πολέμων” όπου η ΚΟΡΙΝΘΟΣ ήταν γραμμένη σαν… QORINΘΟS!!!
Και τι έγιναν αυτά τα γράμματα; Γιατί δεν τα χρησιμοποιούμε σήμερα;
Μου αρέσει που από τη μία νιώθουμε υπερήφανοι για τους προγόνους μας, κοροϊδεύουμε τα Αμερικανάκια και τα Εγγλεζάκια σαν “βάρβαρους” και από την άλλη το αλφάβητο που έχουν αυτοί, είναι πιο Ελληνικό από το δικό μας…
Δεν ξέρω τι λένε οι ειδικοί, αλλά εγώ αυτό βλέπω, ότι το λεγόμενο λατινικό αλφάβητο είναι πιο ελληνικό από το δικό μας!!!
Για ποίο λόγο; Έχουν διατηρήσει μέχρι σήμερα το F (δίγαμμα), το Q (κόππα), το C (σίγμα), το S (στίγμα), ακόμη και το φωνητικό “γιότ” σαν J!!!
Σε κάποια άλλη σελίδα διαβάζω για την δασεία.
Η δασεία ήταν το Η, η οποία πήρε την τελική της μορφή στους Αλεξανδρινούς χρόνους. Ακόμα η δασεία σαν Η διατηρήθηκε στο λατινικό αλφάβητο. Λένε πχ: HYPER δηλαδή ΥΠΕΡ.
Μόλις επίσης θυμήθηκα από την Γ΄ Δέσμη στο Λύκειο, ότι το Ρ είναι το μοναδικό σύμφωνο που παίρνει πνεύμα και μάλιστα πάντα δασεία όπως το Υ.
Δηλαδή όταν στο Λατινικό αλφάβητο γράφουν π.χ. RHODES (δηλαδή ΡΟΔΟΣ) σημαίνει ότι έχουν διατηρήσει μέχρι σήμερα ακόμη και αυτό;
Και καθόμαστε εμείς μέχρι σήμερα και παραπονιόμαστε – ενώ κάναμε την Ελληνική γλώσσα σαν τα μούτρα μας- ότι οι σημερινοί νέοι στη χώρα μας διακατέχονται από λεξιπενία;
Βλέπω όμως και κάτι άλλο, ότι τελικά ο χρόνος είναι αδέκαστος κριτής και το Ελληνικό αλφάβητο βρήκε τον τρόπο του να εκδικηθεί.
Πως; Με το φαινόμενο των λεγόμενων Greeklish!
Σχεδόν όλοι όσοι συμμετέχουν στα παράθυρα των chatrooms στο internet χρησιμοποιούν λατινικούς χαρακτήρες και αντί εμείς να λέμε, ότι δεν πειράζει, χρησιμοποιούν το Κυμαϊκό αλφάβητο της Ευβοίας, ή το Λακωνικό ή αυτό της Φωκίδος κ.α., λέμε ότι χρησιμοποιούν Greeklish και μάλιστα το κατακρίνουμε.
Το ίδιο κατακρίνουμε και αυτούς (Έλληνες και μη), που στα πλαίσια της “ενωμένης Ευρώπης”, ζητούν να καθιερωθεί σε όλες τις χώρες μέλη μόνο το λατινικό αλφάβητο.
Ας το κάνουμε λοιπόν!!! Κανένα πρόβλημα!!!
Ας διευκρινίσουμε όμως, ότι βαρεθήκαμε τόσες χιλιάδες χρόνια το Ιωνικό μας αλφάβητο και λέμε να κάνουμε μία… αλλαγή. Έτσι για ποικιλία… Για αυτό και το γυρνάμε στο Λακωνικό, στο Κυμαϊκό, στο Φωκαϊκό κλπ.
Ας κάνουμε μία καινούργια Γραμματική μεταρρύθμιση, και χρησιμοποιήσουμε ξανά τα Κυμαικά γράμματα!!!
Αναρωτιέμαι και κατά πόσο είναι σχετική με το θέμα μας, μία αναφορά του Απολλόδωρου στην “Επιτομή” της Μυθολογικής του Βιβλιοθήκης.
Η Επιτομή αναφέρεται στον Τρωικό πόλεμο και στο κεφ. 7 παρ.24 αναφέρει, ότι ο Λατίνος είναι γιός του Οδυσσέα και της Καλυψώς…
Θα μπορούσε αυτό να υποδηλώνει κάτι;
Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, ένα όμως είναι σίγουρο.
Ότι… H EKDIKISIS EINAI ENA PIATO POY SERVIRETAI KRYO!!!
*Του ιστορικού-συγγραφέα, Χρήστου Λαμπρούδη