Ένα χρόνο μετά την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, η κυβέρνηση με το νέο “αναπτυξιακό” νομοσχέδιο γυρίζει τα εργασιακά δικαιώματα πίσω ολοταχώς
στην περίοδο 2010-2014, όταν καταργούσαν τις βασικές αρχές των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Μετά την υποβάθμιση του ΣΕΠΕ και την κατάργηση της αιτιολογημένης απόλυσης και της συνευθύνης αρχικού εργοδότη-εργολάβου, η κυβέρνηση εναρμονιζόμενη πλήρως με τις προτάσεις ΣΕΒ – ΔΝΤ, κλιμακώνει την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα: -Δίνει τη δυνατότητα σε επιχειρήσεις να εξαιρούνται από τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας και να υπερισχύει η επιχειρησιακή ακόμα και αν έχει δυσμενέστερους όρους για τους εργαζόμενους. Συγχρόνως, με την υπογραφή τοπικών συμβάσεων θα μπορούν να μειώνονται τοπικά οι μισθοί των εθνικών κλαδικών συμβάσεων.
– Περιορίζει τη δυνατότητα επεκτασιμότητας των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων θέτοντας όρους και προϋποθέσεις που την καθιστούν ιδιαίτερα δύσκολη.
-Κάνει ουσιαστικά αδύνατη τη μονομερή προσφυγή των συνδικάτων στη διαιτησία, στις περιπτώσεις που οι εργοδότες δεν συμφωνούν στην υπογραφή συλλογικής σύμβασης.
Παράλληλα, υποσκάπτει τον ρόλο των συνδικάτων με την αποψίλωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και περιορίζει την αυτονομία τους δίνοντας τη δυνατότητα στον υπουργό εργασίας να καθορίζει τις διαδικασίες συμμετοχής και λήψης αποφάσεων στα συνδικάτα.
Τα μητρώα των συνδικάτων όποια μορφή και αν έχουν, ανήκουν στα συνδικάτα
και μόνο σε αυτά – ούτε στο κράτος, ούτε στην εργοδοσία.
Οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες είτε για απεργίες, είτε για εκλογές, δεν συνάδουν
με την συμμετοχή, τον διάλογο και εν τέλει την δημοκρατία που πρέπει να υπηρετούν
τα συνδικάτα. Οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες οδηγούν σε αποξένωση και αδιαφορία
τους εργαζόμενους και ταυτόχρονα ανοίγει ο δρόμος στην αδιαφάνεια και την
ωμή παρέμβαση των εργοδοτών στα σωματεία και τις αποφάσεις τους.
Ο κόσμος της εργασίας και συνολικά η κοινωνία δε θα επιτρέψουν την επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα των μνημονίων.
Με ενότητα και αγώνα θα υπερασπιστούμε τα εργασιακά δικαιώματα και θα παλέψουμε για συλλογικές συμβάσεις εργασίας που θα διασφαλίζουν αξιοπρεπείς μισθούς και βελτίωση των όρων εργασίας για όλες και όλους.
Τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι είναι έτοιμοι να απαντήσουν και
αποφασισμένοι τα υπερασπισθούν όποια κεκτημένα απέμειναν μετά
από δέκα χρόνια μνημονίων.
Ένα χρόνο μετά την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, η κυβέρνηση με το νέο “αναπτυξιακό” νομοσχέδιο γυρίζει τα εργασιακά δικαιώματα πίσω ολοταχώς, στην περίοδο 2010-2014, όταν καταργούσαν τις βασικές αρχές των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Μετά την υποβάθμιση του ΣΕΠΕ και την κατάργηση της αιτιολογημένης απόλυσης και της συνευθύνης αρχικού εργοδότη-εργολάβου, η κυβέρνηση εναρμονιζόμενη πλήρως με τις προτάσεις ΣΕΒ – ΔΝΤ, κλιμακώνει την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα: -Δίνει τη δυνατότητα σε επιχειρήσεις να εξαιρούνται από τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας και να υπερισχύει η επιχειρησιακή ακόμα και αν έχει δυσμενέστερους όρους για τους εργαζόμενους. Συγχρόνως, με την υπογραφή τοπικών συμβάσεων θα μπορούν να μειώνονται τοπικά οι μισθοί των εθνικών κλαδικών συμβάσεων .
– Περιορίζει τη δυνατότητα επεκτασιμότητας των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων θέτοντας όρους και προϋποθέσεις που την καθιστούν ιδιαίτερα δύσκολη.
-Κάνει ουσιαστικά αδύνατη τη μονομερή προσφυγή των συνδικάτων στη διαιτησία, στις περιπτώσεις που οι εργοδότες δεν συμφωνούν στην υπογραφή συλλογικής σύμβασης.
Παράλληλα, υποσκάπτει τον ρόλο των συνδικάτων με την αποψίλωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και περιορίζει την αυτονομία τους δίνοντας τη δυνατότητα στον υπουργό εργασίας να καθορίζει τις διαδικασίες συμμετοχής και λήψης αποφάσεων στα συνδικάτα.
Τα μητρώα των συνδικάτων όποια μορφή και αν έχουν, ανήκουν στα συνδικάτα
και μόνο σε αυτά – ούτε στο κράτος, ούτε στην εργοδοσία.
Οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες είτε για απεργίες, είτε για εκλογές, δεν συνάδουν
με την συμμετοχή, τον διάλογο και εν τέλει την δημοκρατία που πρέπει να υπηρετούν
τα συνδικάτα. Οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες οδηγούν σε αποξένωση και αδιαφορία
τους εργαζόμενους και ταυτόχρονα ανοίγει ο δρόμος στην αδιαφάνεια και την
ωμή παρέμβαση των εργοδοτών στα σωματεία και τις αποφάσεις τους.
Ο κόσμος της εργασίας και συνολικά η κοινωνία δε θα επιτρέψουν την επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα των μνημονίων.
Με ενότητα και αγώνα θα υπερασπιστούμε τα εργασιακά δικαιώματα και θα παλέψουμε για συλλογικές συμβάσεις εργασίας που θα διασφαλίζουν αξιοπρεπείς μισθούς και βελτίωση των όρων εργασίας για όλες και όλους.
Τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι είναι έτοιμοι να απαντήσουν και
αποφασισμένοι τα υπερασπισθούν όποια κεκτημένα απέμειναν μετά
από δέκα χρόνια μνημονίων.