Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Ο “Λόγος της Πέλλας” έχει την τιμή να σας παρουσιάσει μία συνέντευξη με τον Διευθυντή της Γ’ Παθολογικής Κλινικής του μεγαλύτερου
Νοσοκομείου της χώρας “Ο Ευαγγελισμός” Δρ. Βασίλειο Σεβαστιανό.
Ο κ. Σεβαστιανός, που είναι και παθολόγος-ηπατολόγος, έχει ένα πλουσιότατο βιογραφικό, και ήταν από τους πρώτους που δήλωσαν εθελοντική παρουσία, στην προσπάθεια που γίνεται για την ενίσχυση των Νοσοκομείων της Βορείου Ελλάδας, στο πλαίσιο της αντιμετώπισης της επιδημίας του κορονοϊού, που πλήττει και τον Νομό Πέλλας.
Έτσι επέλεξε το Νοσοκομείο της Έδεσσας, όπου εργάζεται εδώ και μία εβδομάδα.
Πολύ ενδιαφέρουσες οι απόψεις του για την επιδημία και την αντιμετώπιση της. Αναφέρεται στο ήθος των συναδέλφων του, καθώς και στην όλη διαχείριση της κατάστασης, από πλευράς διοίκησης.
Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε στο να διανύσετε τόσα χλμ, προκειμένου να έρθετε στην Έδεσσα και να συνδράμετε στην αντιμετώπιση του covid;
Κάθε επιστήμονας που επέλεξε να συνεισφέρει με τον τρόπο του σε έναν τόσο ευαίσθητο τομέα όπως αυτός της υγείας, έχει μέσα του δομημένη και σφυρηλατημένη την έννοια της προσφοράς, ως μη ανταποδοτική προσέγγιση της ζωής. Η άσκηση της κλινικής ιατρικής είναι βιωματική. Αντλείς κουράγιο και δύναμη να συνεχίσεις την προσπάθεια γιατί στα μάτια των συνανθρώπων σου που πάσχουν, δεν αντικρίζεις μόνο τη συνείδηση της ανθρωπότητας, αλλά και τη χαρά της ζωής. Έφτασα λοιπόν ως εδώ για να σταθώ δίπλα τους, πραγματώνοντας παράλληλα και μια εσωτερική μου ανθρώπινη ανάγκη.
Πολλοί ρωτούν «γιατί φτάσαμε έως εδώ και είχαμε τόσους θανάτους»; Θα θέλαμε μία απάντηση από υπεύθυνα χείλη.
Δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό το ερώτημα έχει σαφή απάντηση. Και αυτό γιατί, τα φυσικά, και κατ’ επέκταση τα βιολογικά φαινόμενα έχουν μια δυναμική που υπερβαίνει κάθε ανθρώπινο προστατευτικό φραγμό που προτάχτηκε ενάντια, από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας. Αυτό έπραξε και σήμερα η πολιτεία σε συνεργασία με την επιστημονική κοινότητα. Προσπάθησε να μας προστατεύσει προσδοκώντας στην δημιουργία ενός κελύφους, με στόχο την εξισορρόπηση των ασύμμετρων πιέσεων που γέννησε αυτή η παγκόσμια απειλή. Αποτελεί λοιπόν υποχρέωση όλων μας να αφουγκραστούμε τους ειδικούς, να τους σεβαστούμε και να εμπιστευτούμε τους χειρισμούς που προτείνονται κάθε φορά από αυτούς, για να μην θρηνήσουμε άλλους αγαπημένους μας. Να εκπαιδευτούμε σε έναν νέο τρόπο διαχείρισης της καθημερινότητας, με μέτρα ατομικής υγιεινής, γιατί όχι με μάσκα, χωρίς επιπόλαιες συναθροίσεις. Άλλωστε, άξονα κάθε εκπαιδευτικής διεργασίας αποτελεί ο σεβασμός και η απόδοση τιμής προς τον δάσκαλο. Ας σεβαστούμε λοιπόν αυτούς που κατέχουν την γνώση στο πεδίο και ας αφεθούμε να μας εκπαιδεύσουν, με την υιοθέτηση σχημάτων καθημερινής συμπεριφοράς, ίσως διαφορετικών από αυτά που συνηθίζαμε έως τώρα, για να κερδίσουμε την ζωή στην μνήμη αυτών που βίαια απομάκρυνε από κοντά μας η πανδημία.
Είστε ένας έμπειρος γιατρός. Πώς νιώθει λοιπόν κανείς όταν βρίσκεται από το μεγαλύτερο Νοσοκομείο της χώρας (Ευαγγελισμός) σε ένα επαρχιακό Νοσοκομείο;
Από την πρώτη μου επαφή με την ομάδα της Παθολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Έδεσσας, αισθάνθηκα δέος και σεβασμό. Αναγνώρισα στα πρόσωπα των συναδέλφων μου το πάθος του μαχητή, αλλά και την κόπωση της μάχης. Είναι δεδομένο, ότι εδώ εφαρμόζεται η κλινική Ιατρική ως συμπυκνωμένη εμπειρία, αλλά και ως έκφραση ομαδικής αλληλεπίδρασης. Οφείλουμε να αντιληφθούμε ότι στις ημέρες μας η παροχή υπηρεσιών υγείας, ιδιαίτερα στο περιβάλλον της συγκυρίας που διανύουμε, αποτελεί το προϊόν της ομαδικής προσπάθειας του Ιατρικού, του Νοσηλευτικού και του Διοικητικού προσωπικού του κάθε νοσοκομείου. Του συνόλου δηλαδή του προσωπικού του. Ένιωσα και διέκρινα εδώ κοντά σας τη δύναμη της συνεργασίας ανθρώπων που υπερβαίνουν τις δυνατότητες και τις δεξιότητες τους σε μια κοινή προσπάθεια προσφοράς προς τον άνθρωπο και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Έχετε ζήσει ήδη τους εδώ συναδέλφους σας, στη δουλειά τους. Θα θέλαμε τη γνώμη σας για αυτούς, ειδικά σε αυτή την κρίσιμη περίοδο, αλλά και για τη λειτουργία της διοίκησης.
Δεν νομίζω ότι συνεισέφερα ιδιαίτερα σε επιστημονικό ή οργανωτικό επίπεδο με την παρουσία μου εδώ. Η επιστημονική κοινότητα του νοσοκομείου σε συνδυασμό με τη διοίκηση του είχαν ήδη εκφράσει τα αντανακλαστικά και την ετοιμότητα τους. Οι ομάδες διαχείρισης αυτής της κρίσης ήταν απόλυτα συγκροτημένες, οργανωμένες επιστημονικά και υλικοτεχνικά, εξοικειωμένες με την επικινδυνότητα της κατάστασης και ώριμες να διαχειριστούν την ακραία συνθήκη που εκλήθησαν να αντιμετωπίσουν. Από την πλευρά μου, τους έδωσα ένα χέρι βοηθείας, αλλά κυρίως τους μετέφερα την συμπαράσταση της ιατρικής κοινότητας του μεγαλύτερου Νοσοκομείου της χώρας, συμμετέχοντας στους προβληματισμούς, στις αγωνίες, αλλά και ανακαλύπτοντας τα όρια των αντοχών τους.
Περιγράψτε μου το ιατρικό συναίσθημα όταν χάνεις και όταν σώζεις έναν άνθρωπο από το covid;
Ο πολιτισμός που ο άνθρωπος ανέπτυξε του έδωσε τη δυνατότητα της παρέμβασης στη φύση. Τα επιτεύγματα της Ιατρικής στις ημέρες μας αποτελούν έκφραση αυτής της δυναμικής. Ενέχουν όμως την έννοια του πεπερασμένου και φθαρτού. Κάθε απώλεια ζωής αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο φυσικό κενό, ενώ κάθε υπέρβαση του μαρτυρίου που παράγει η όποια ασθένεια την γλυκιά γεύση της Ανάστασης.
Στον κόσμο πλέον επικρατεί ο φόβος. Αλήθεια ένας γιατρός φοβάται και πως αντιμετωπίζει την όλη κατάσταση στα Νοσοκομεία;
Ο ιατρός δεν παύει να είναι άνθρωπος με φυσικές και ψυχικές αδυναμίες. Φοβάται λοιπόν. Ο αυστηρός επαγγελματισμός και η δυναμική της προσφοράς προς τον συνάνθρωπο που αναπτύσσει κατά τη διάρκεια της ιατρικής του εξέλιξης, τον βοηθά να ισορροπεί στα όρια των αντοχών του.
Σίμος Σλατίνης
