Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά του νομοσχεδίου του υπ. Παιδείας για τα ΑΕΙ πραγματοποιούν αυτή την ώρα φοιτητές στα Προπύλαια, όπως και στη Θεσσαλονίκη.
Με κεντρικό σύνθημα «Έξω από τις σχολές μας η αστυνομία» οι διαδηλωτές και οι διαδηλώτριες έχουν συγκεντρωθεί στην Πλατεία Κοραή, ζητώντας να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο.
Φοιτητές και εκπαιδευτικοί αντιδρούν ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία, στις αλλαγές στον τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και σε σειρά άλλων θεμάτων, ενώ ζητούν και το ασφαλές άνοιγμα των σχολών. Μάλιστα, επικράτησε ένταση μεταξύ των αστυνομικών δυνάμεων και των διαδηλωτών, καθώς οι διαδηλωτές προσπάθησαν να περάσουν το φράγμα των αστυνομικών δυνάμεων, ώστε να πραγματοποιήσουν πορεία. Οι αστυνομικές δυνάμεις τους απώθησαν κάνοντας ρίψη χημικών, ενώ στο σημείο βρίσκεται και «Αύρα». Υπενθυμίζεται ότι προχθές φοιτητές ανέβηκαν στην ταράτσα της πρυτανείας και κρέμασαν πανό κατά της πανεπιστημιακής αστυνομίας.
Θεσσαλονίκη: Ένταση μεταξύ φοιτητών και ΜΑΤ
Ένταση σημειώθηκε πριν από λίγο ανάμεσα σε φοιτητές και αστυνομικούς, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Μέλη φοιτητικών συλλόγων που πρόσκεινται στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, είχαν συγκεντρωθεί στο Άγαλμα Βενιζέλου προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για τις αλλαγές που έρχονται στην Παιδεία.
Όταν επιχείρησαν να κατέβουν στο οδόστρωμα και να πραγματοποιήσουν πορεία, δυνάμεις των ΜΑΤ που ήταν παρατεταγμένες στο σημείο τους εμπόδισαν.
Ακολούθησε ένταση μεταξύ φοιτητών και αστυνομικών, ενώ έγινε περιορισμένη χρήση χημικών από την ΕΛΑΣ.
Αυτή την ώρα οι διαδηλωτές παραμένουν συγκεντρωμένοι μπροστά από το άγαλμα Βενιζέλου. Οι αστυνομικοί των ΜΑΤ βρίσκονται παραταγμένοι κατά μήκους της οδού Εγνατίας.
Το ψήφισμα των Συλλόγων
Σε συνέχεια των αντι-εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων το Υπουργείο Παιδείας θέτει σε διαβούλευση νέο νομοσχέδιο για την ανώτατη εκπαίδευση το οποίο αλλάζει τον τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, εισάγει όριο φοίτησης στα πανεπιστήμια και δημιουργεί ομάδα πανεπιστημιακής αστυνομίας. Πρόκειται για μέτρα που αποτελούν casus belli για το φοιτητικό και μαθητικό κίνημα εδώ και δεκαετίες και θα αλλάξουν άρδην τον χάρτη της δημόσιας εκπαίδευσης στην κατεύθυνση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης που τίθεται σε εφαρμογή όλα τα προηγούμενα χρόνια και η οποία δε φέρει νομιμοποίηση από κανένα κομμάτι της εκπαιδευτικής κοινότητας. Ο τρόπος εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλάζει ουσιαστικά, καθώς πλέον θα ορίζεται ελάχιστη βάση εισαγωγής από τα ίδια τα ιδρύματα και στη συνέχεια οι μαθητές/ριες θα καλούνται να συμπληρώσουν τα μηχανογραφικά τους σε δύο φάσεις. Ο καθορισμός της βάσης εισαγωγής από τα πανεπιστήμια θα καθορίζεται ως ποσοστό του μέσου όρου των επιδόσεων των μαθητών, το οποίο διαμορφώνεται με αυθαίρετο τρόπο από τα ιδρύματα στα πλαίσια μιας κακώς εννοούμενης ακαδημαϊκότητας και αριστείας. Το αποτέλεσμα ενός τέτοιου μέτρου θα είναι αφ’ ενός η άμεση μείωση του αριθμού των εισακτέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, κίνηση που διασπά την ενιαία και με μαζικούς όρους ένταξη της νεολαίας στην Τριτοβάθμια, η οποία σαν τέτοια αποτελεί αγκάθι διαχρονικά για τα σχέδια των κυβερνήσεων, αφ’ ετέρου εντατικοποίηση της νεολαίας ήδη από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, προσθέτοντας έξτρα εξεταστικά φίλτρα τα οποία κάνουν ακόμα πιο επίπονη τη διαδικασία των εξετάσεων για να μπορέσει κάποιος να περάσει σε μια σχολή, ενώ διαμορφώνουν ένα προτυπο μαθητικής ζωής στο οποίο η έννοια της συλλογικής διεκδίκησης δεν θα χωράει. Με αυτόν τον τρόπο θα οδηγήσει με βεβαιότητα στο πέταγμα μεγάλου ποσοστού μαθητών εκτός των Πανεπιστημίων, οι οποίοι θα οδηγούνται στην επαγγελματική εκπαίδευση. Στην κατηγορία αυτή θα ανήκουν κυρίως οι μαθητές, οι οικογένειες των οποίων θα αδυνατούν να αντεπεξέλθουν οικονομικά στα αλλεπάλληλα εξεταστικά φίλτρα που τίθενται σε ισχύ. Όσοι μπορέσουν να εξασφαλίσουν την πρόσβαση τους στο πανεπιστήμιο θα φοιτούν υπό τη συνεχή απειλή του ορίου φοίτησης στα Ν+Ν/2 έτη. Το όριο φοίτησης βάζει το μαχαίρι στο λαιμό σε χιλιάδες φοιτητές, καθώς θα θέτει ένα συγκεκριμένο χρονικό όριο το οποίο εάν κάποιος ξεπεράσει θα διαγράφεται από τη σχολή, πετώντας πραγματικά στον κάλαθο των αχρήστων τον κόπο και την οικονομική εξάντληση τόσων χρόνων. Η επίθεση θα είναι πολύ σφοδρότερη για τους εργαζόμενους φοιτητές, οι οποίο λόγω της εργασίας τους αδυνατούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους εντός του προβλεπόμενου ορίου. Ο παράλογος χαρακτήρας των διαγραφών γίνεται φανερός από το γεγονός ότι ο μέσος όρος περάτωσης των σπουδών σε πολλές σχολές είναι μεγαλύτερος από το προβλεπόμενο όριο φοίτησης, ενώ το μέτρο στοχεύει να αυταρχικοποιήσει ακόμα περισσότερο το καθεστώς υπό το οποίο σπουδάζουμε, δίνοντας στο καθηγητικό στρώμα τη δυνατότητα περαιτέρω πάτημα για καθηγητικές αυθαιρεσίες. Με την εφαρμογή τους διαμορφώνεται ένα αυταρχικό περιβάλλον φοίτησης, στο οποίο οι φοιτητές υπό τον συνεχή φόβο δε θα έχουν χρόνο για άλλα ενδιαφέροντα, για υγιή και κοινωνικοποίηση και πολιτική δράση και διεκδίκηση. Με αυτήν την καθημερινότητα, διαμορφώνονται μελλοντικοί απόφοιτοι – εργαζόμενοι εκπαιδευμένοι στον ατομικό δρόμο, ώστε να μην αγωνίζονται και να διεκδικούν συλλογικά, αλλά να υποτάσσονται και να αποδέχονται στους κανόνες του εργοδότη τους. Οι διαγραφές αποτελούν, συγχρόνως, μέτρο-κρίκο για την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, καθώς ο αριθμός των ενεργών φοιτητών είναι βασικό κριτήριο για την αξιολόγηση των ιδρυμάτων και την χρηματοδότησή τους από το κράτος. Με αυτόν τον τρόπο λειτουργούν και ως μοχλός πίεσης προς τις διοικήσεις για την εφαρμογή της αναδιάρθρωσης.
Την ίδια στιγμή και στη ζοφερή καθημερινότητα που προκύπτει από τα παραπάνω, η κυβέρνηση νομοθετεί την ίδρυση σώματος πανεπιστημιακής αστυνομίας, το οποίο θα υπάγεται στην ΕΛΑΣ σε πρώτη φάση θα δρα στα κεντρικά ιδρύματα της χώρας και θα αποτελεί την κίνηση ματ της ΝΔ για την δημιουργία ενός πανεπιστημίου αποστειρωμένου και πλήρως ασφυκτικού για την όποια φωνή αντίδρασης. Τόσο για τους φοιτητές, όσο και για τους εργαζόμενους των ιδρυμάτων, η πανεπιστημιακή αστυνομία (σε συνδιασμό με τις πειθαρχικές διώξεις και τις κάρτες εισόδου) σημαίνουν τον καθημερινό έλεγχο και face-control όσων σπουδάζουν και δουλεύουν στο πανεπιστήμιο, με σκοπό κανένας να μην ξεφύγει από τα «όρια» που θέτουν οι καθηγητές, οι Πρυτάνεις ή το ίδιο το Υπουργείο…
