Συγγνώμη από το Spiegel: Αναγνωρίζει το λάθος και αποσύρει τα άρθρα για τη δήθεν νεκρή Μαρία

Σε μια ολική αναδίπλωση, το γερμανικό περιοδικό Spiegel ζήτησε συγγνώμη για τη «νεκρή Μαρία» που είχε αναφέρει σε δημοσίευμά του ότι έχασε τη ζωή της σε νησίδα του Έβρου.

«Δεν πρόκειται να αναρτήσουμε ξανά στην ιστοσελίδα τα προηγούμενα δημοσιεύματα για την υπόθεση της Μαρίας-ούτε σε επεξεργασμένη μορφή. Θα έπρεπε να διορθωθούν πάρα πολλά για να γίνει αυτό. Αντ’ αυτού δημοσιεύουμε εδώ τα αποτελέσματα της εις βάθος έρευνάς μας», σημειώνει σε σημερινό δημοσίευμά του το Spiegel σχετικά με την υπόθεση της μικρής… Μαρίας.

Ενδιαφέρον προκαλεί το δημοσίευμα μετά από, όπως αποκαλύπτει το Spiegel, την έρευνα εις βάθος που προηγήθηκε. «Εξαιτίας της κατάστασης των πηγών, το Spiegel θα έπρεπε να είχε διατυπώσει σαφώς πιο προσεκτικά τις αναφορές για το σημείο όπου βρίσκονταν οι πρόσφυγες και κυρίως για τον θάνατο του κοριτσιού. Ακόμα και αν απουσιάζει μια οριστική απόδειξη, υπάρχουν ενδείξεις ότι κάποιοι εκ των προσφύγων θα μπορούσαν να έχουν επινοήσει τον θάνατο του παιδιού μέσα στην απόγνωσή τους. Πιθανόν να σκέφτηκαν ότι έτσι τελικά θα σώζονταν», αναφέρει το περιοδικό, μεταξύ άλλων, στα συμπεράσματά του.  

Το δημοσίευμα του Spiegel

Το καλοκαίρι του 2022 το Spiegel δημοσίευσε στην ιστοσελίδα του τρία δημοσιεύματα που αφορούσαν την τύχη μιας ομάδας προσφύγων στον ελληνο-τουρκικό συνοριακό ποταμό Έβρο. Υπήρξε και podcast για το θέμα. Η κατηγορία που διατυπωνόταν στα ρεπορτάζ ήταν ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν βοήθησε τους εγκλωβισμένους πρόσφυγες, παρόλο που είχε την υποχρέωση να το κάνει. Συνεπεία της μη παρασχεθείσας βοήθειας πέθανε ένα πεντάχρονο κορίτσι.

Το Siegel είδε στο κορίτσι αυτό ένα πρόσωπο-σύμβολο του πόνου των προσφύγων στα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε. και αντιστοίχως το παρουσίασε στα δημοσιεύματά του. Ο δήθεν θάνατος της Μαρίας, για τον οποίο έγραψαν και άλλα ΜΜΕ, οδήγησε σε μια ευρεία συζήτηση στην ελληνική κοινή γνώμη. Πολλοί είδαν αποκλίσεις. Ένας αναγνώστης επικοινώνησε ακόμα και το γραφείο του περιοδικού που ερευνά τυχόν παρατυπίες και ακόμα και ο Έλληνας Υπουργός Μετανάστευσης, Νότης Μηταράκης, απέστειλε στην αρχισυνταξία του Spiegel στις 19 Σεπτεμβρίου, εξαιτίας αυτών των δημοσιευμάτων, μια επιστολή στην οποία αναφέρει ότι οι μετανάστες δεν ήταν σε ελληνικό έδαφος, δεν υπήρξε ποτέ νεκρό παιδί. Λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη επικριτικές επιστολές, το αρμόδιο γραφείο μας εξέτασε ακόμα πιο προσεκτικά τα δημοσιεύματα.

Όταν και στους συναδέλφους εντάθηκαν οι αμφιβολίες για τον τρόπο που είχαν περιγραφεί ως εκείνη την ώρα τα όσα συνέβησαν, αποσύραμε προσωρινά από την ιστοσελίδα μας τα άρθρα και το podcast. Με τη σημείωση ότι θα εξετάσουμε τα δημοσιεύματά μας και θα αποφασίσουμε μετά το πέρας των ερευνών αν θα τα δημοσιεύσουμε εκ νέου, εφόσον χρειαστεί, σε διορθωμένη και επικαιροποιημένη μορφή. Αυτόν τον τρόπο χειρισμού των υποδείξεων περί λάθους τον έχουμε κατοχυρώσει στα πρότυπά μας και εμμένουμε σε αυτόν. Το αρμόδιο γραφείο αξιολόγησε πολλά εσωτερικά έγγραφα, βίντεο και φωτογραφίες με μεταδεδομένα, πρωτόκολλα συνομιλιών, e-mails, αρχεία audio, δορυφορικές λήψεις και άλλα έγγραφα, μίλησε με πολλούς εμπλεκομένους και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πράγματι κάναμε λάθη. Επιπλέον, μια ομάδα δημοσιογράφων του Spiegel ξεκίνησε πάλι την έρευνα για να ανασυνθέσει την ιστορία των προσφύγων.

Λόγω του ότι για εμάς είναι αδιαπραγμάτευτες οι αρχές της προστασίας των πληροφοριοδοτών και των πηγών και επειδή έχουμε την υποχρέωση να φροντίσουμε τους συνεργάτες μας, μπορούμε να δημοσιοποιήσουμε μόνο σε περιορισμένο βαθμό τα αποτελέσματα της έρευνάς μας, που εν μέρει βασίζεται στην αξιολόγηση εσωτερικής επικοινωνίας μεταξύ αρθρογράφων και πληροφοριοδοτών. Αποτελούν όμως αντικείμενο εσωτερικής επεξεργασίας.

Μέρος Ι: Ήταν οι πρόσφυγες σε ελληνικό ή τουρκικό έδαφος;

Αυτή η ερώτηση είναι τόσο σημαντική γιατί από αυτή εξαρτάται ποιο κράτος έπρεπε να βοηθήσει τους ανθρώπους που αναζητούσαν προστασία και οι οποίοι εγκλωβίστηκαν σε νησίδα του ποταμού. Επιπλέον, η Ελλάδα, όπως όλα τα κράτη της Ε.Ε., δεσμεύεται από το διεθνές δίκαιο να δώσει τη δυνατότητα διαδικασίας ασύλου, όταν οι μετανάστες εισέρχονται εδώ για πρώτη φορά στην Ε.Ε. και ζητούν προστασία. Στην προκειμένη περίπτωση λοιπόν πρόκειται για το αν η χώρα αρνήθηκε στους πρόσφυγες το βασικό τους δικαίωμα. Στο πρόσφατο παρελθόν αυτό συνέβη επανειλημμένως κατά μήκος των ελληνο-τουρκικών συνόρων.

Τι γράφτηκε στο spiegel.de: Στις 10.08.2022 γράψαμε ότι οι πρόσφυγες ξεκίνησαν για πρώτη φορά στις 14 Ιουλίου με κατεύθυνση προς τον Έβρο: «Στην πρώτη τους προσπάθεια εγκλωβίστηκαν στη νησίδα, που βρίσκεται στη μέση του ποταμού, νομικά όμως ανήκει στην Ελλάδα». Δώδεκα ημέρες παρέμεναν εκεί οι άνθρωποι που αναζητούσαν προστασία, σε συνθήκες ακραίου καύσωνα. Αργότερα Έλληνες ένστολοι διενήργησαν pushback επιστρέφοντάς τους στην Τουρκία. Οι Τούρκοι όμως τους εξανάγκασαν να επιστρέψουν στον Έβρο όπου βρέθηκαν και πάλι στη νησίδα. Στις 27.08.2022  σε άλλο δημοσίευμα αναφέραμε: η οικογένεια της Μαρίας «προσπάθησε μαζί με δεκάδες άλλους πρόσφυγες στα μέσα Ιουλίου να φτάσει στην Ελλάδα. Εγκλωβίστηκαν στο νησί του Έβρου.

Οι ελληνικές δυνάμεις ασφαλείας τους έκλεισαν τον δρόμο. Σχεδόν δύο εβδομάδες έμειναν οι πρόσφυγες εγκλωβισμένοι στο νησί…σύμφωνα με το ευρωπαϊκό δίκαιο οι ελληνικές Αρχές είχαν την υποχρέωση να δεχτούν τους πρόσφυγες..». Και στις 23.09.2022 γράψαμε: «Επί εβδομάδες οι πρόσφυγες παρέμειναν εγκλωβισμένοι σε νησίδα στον ελληνο-τουρκικό συνοριακό ποταμό Έβρο» 

Αποτέλεσμα της εις βάθος έρευνας και επεξεργασίας: Χρονικό-Σύγχυση σχετικά με τα νησιά 

20 Ιουλίου 2022

Η ΜΚΟ «Human Rights 360» στρέφεται στις ελληνικές Αρχές και τις καλεί να σώσουν από τον Έβρο μια ομάδα προσφύγων στην πλειοψηφία τους από τη Συρία.

Η ΜΚΟ στέλνει τις συντεταγμένες ενός νησιού, στο οποίο φέρεται να βρίσκονται οι μετανάστες. Σύμφωνα με το ελληνικό Κτηματολόγιο, το μικρό νησί ανήκει στην Ελλάδα. Το Υπουργείο Άμυνας στην Αθήνα, αντιθέτως, θα ανακοινώσει αργότερα ότι σε αυτή την κηλίδα γης -με μήκος 700μ. και πλάτος 100μ.- υπάρχει τόσο τουρκικό όσο και ελληνικό κομμάτι. Το νησί, που βρίσκεται ανατολικά της μικρής ελληνικής περιοχής Κισσάρι, ονομάζεται στο εξής νησί Κισσάρι. Η HumanRights360 στις 20 Ιουλίου επικοινωνεί όχι μόνο με τις ελληνικές Αρχές, αλλά και με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ). Από κοινού με το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες η ΜΚΟ πέτυχε την λήψη μιας επείγουσας απόφασης: Το Δικαστήριο αποφάσισε ότι η κυβέρνηση δεν επιτρέπεται να στείλει τους ανθρώπους πίσω και πρέπει να τους φροντίσει.

Συγχρόνως καλεί τις ΜΚΟ και τις Αρχές να αποσαφηνίσουν πού βρίσκεται η ομάδα. Το Δικαστήριο τους δίνει μια εβδομάδα καιρό να το κάνουν. Ένας δημοσιογράφος του Spiegel στην Ελλάδα έχει πληροφορηθεί, στο μεταξύ, τα τεκταινόμενα και αρχίζει να ερευνά… διαβάστε τη συνέχεια εδώ