Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής για τα Τέμπη, κατέθεσε σήμερα ο μεταβατικός πρόεδρος του ΟΣΕ, Παναγιώτης Τερεζάκης.
Ο κύριος Τερεζάκης, αναφέρθηκε στα λάθη του μοιραίου Σταθμάρχη και των Μηχανοδηγών και ζήτησε συγνώμη από όσους έχασαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα, στο σιδηροδρομικό δυστύχημα.
«Θέλω να ζητήσω συγνώμη από αυτούς που έχασαν αγαπημένα πρόσωπα, ο ΟΣΕ ανέλαβε και θα αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν».
Σε ερώτηση για το αν υπήρχε τηλεδιοίκηση στη Λάρισα απάντησε «τη μοιραία βραδιά, είχαμε παραλάβει ένα κομμάτι της 717 -Δομοκού-Βόρεια έξοδος Λάρισας- το οποίο είναι τοπικό σύστημα σηματοδότησης που λειτουργούσε και λειτουργεί ως τοπικό σύστημα τηλεδιοίκησης, κάνει εργασίες τηλεδιοίκησης. Είχε τη δυνατότητα να χαράξει διαδρομή και δυνατότητα χειρισμού».
Σχετικά με τον σταθμάρχη ανέφερε ότι: «είναι δεδομένο ότι σταθμάρχης έκανε τα λάθη του, έκανε λάθη στη χάραξη. Δεν έκανε αλλαγή έστω και χειροκίνητα, ο πίνακας του έδειχνε τις θέσεις, για το ότι δεν γύρισε το κλειδί, μόνον λογικό συμπέρασμα είναι ότι κάπου η προσοχή του απορροφήθηκε, ακόμη κι αυτό, αν παρακολουθούσε στον πίνακα θα το είχε καταλάβει και πριν φτάσει στα κλειδιά, είναι και θέμα σιδηροδρομικής παιδείας.»
Όταν ρωτήθηκε «ο μηχανοδηγός που κατάλαβε ότι κινείτο στην κάθοδο, τι έπρεπε να κάνει» απάντησε: «Κατά τον κανονισμό ότι είναι σε τροχιά, οφείλει να ακινητοποιήσει το τρένο, να επικοινωνήσει με τον σταθμάρχη και να πάρει σαφείς εντολές (άρθρο 12). Από τις συνομιλίες που έχουμε και το βιντεοσκοπικό υλικό, περνάει το τρένο χωρίς να έχει κόψει ταχύτητα, (παρέμεινε) 60 χλμ, δεν σταμάτησε το τρένο.
«Είμαι 44 χρόνια στο σιδηρόδρομο, τέτοιες συμπτώσεις εκείνο το βράδυ δεν τις έχω ξαναδεί στη ζωή μου, να έχεις διπλή γραμμή και από λάθη, παραλείψεις, να φτάσει το ένα τρένο να μπει στην πορεία του άλλου».
«Ήμουν στο δυστύχημα του ‘69 στο Δερβένι, ήμουν στο τελευταίο βαγόνι με την οικογένειά μου, γλύτωσα μόνο εγώ κι η οικογένειά μου επειδή είχαμε ένα μικρό παιδί, ατίθασο και κατεβήκαμε από το βαγόνι τη στιγμή εκείνη, 40 άτομα σκοτώθηκαν, σωθήκαμε εμείς, ήταν 14/9/69- Δευτέρα 5,30 μ.μ. Αυτό μου έδωσε το έναυσμα να ασχοληθώ με τον σιδηρόδρομο».
Συνεχίζοντας την ομιλία του ο κύριος Τερεζάκης αναφερόμενος στο δυστύχημα δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυα του: «Είχα πει θα κάνω τα πάντα να μην ξανασυμβεί, δυστυχώς έγινε (κλαίει). Είχα βγάλει εισιτήριο, θα πήγαινα Θεσσαλονίκη, να δούμε τα προβλήματα με την σηματοδότηση, μου είπε προκάτοχος μου να μην πάω τελικά».
