Ο Ολυμπιακός ξαναβρήκε τη δύναμη του στη Μαδρίτη όχι όμως και την επαφή του με τις νίκες και ο Γιάννης Φιλέρης γράφει για τον τελικό στη Βιτόρια με την Μπασκόνια και το άστοχο τρίποντο του Γουόκαπ
Τα καλά νέα: Ο Ολυμπιακός βρήκε στη Μαδρίτη τον μαχητικό εαυτό του, που του έλειψε (ή του στέρησε ο κορονοϊός και τα άλλα προβλήματα που ήρθαν όλα μαζί), έκανε ένα καταπληκτικό πρώτο ημίχρονο, έβαλε πολύ δύσκολα στη Ρεάλ που για να αλλάξει τη ροή του ματς, έπαιξε στα όρια του φάουλ σχεδόν σε κάθε φάση του δεύτερου μέρους. Η ομάδα που είχε χάσει με κάτω τα χέρια από τη Φενέρ, δεν αντιστάθηκε πολύ στη Μακάμπι και ηττήθηκε εντός έδρας από τον Ερυθρό Αστέρα, πήγε το ματς με την καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης στο σουτ.
Η πρόοδος είναι δεδομένη, μαζί και μια αχτίδα αισιοδοξίας παρότι το κοντέρ έγραψε τέταρτη σερί ήττα, ο Ολυμπιακός δεν έχει νικήσει ακόμη στη EuroLeague το 2022, το ρεκόρ έπεσε στο 12-9 και τα περιθώρια αρχίζουν πλέον να στενεύουν επικίνδυνα. Εκεί που’ χαν αβαντάζ, οι “ερυθρόλευκοι” βλέπουν να περικυκλώνονται από τους υπόλοιπους μνηστήρες της πρόκρισης στα playoffs, με τη συνέχεια να χει συνεχόμενους τελικούς.
Κι αυτά είναι τα κακά νέα από μια καλή εμφάνιση, η οποία όμως δεν… ολοκληρώθηκε. Και όπως ξέρουμε στην EuroLeague, καλές ήττες δεν υπάρχουν. Η καταμέτρηση είναι αμείλικτη και δεν βλέπει αν έπαιξες καλά, αλλά στο τέλος έχασες…
Από την άλλη η εμφάνιση σε ένα μεγάλο διάστημα του παιχνιδιού στη Μαδρίτη είχε πολλά από τα γνωρίσματα του Ολυμπιακού στο πρώτο μισό της χρονιάς, κάτι που πρέπει να κρατήσουν Μπαρτζώκας και παίκτες, ώστε να συνεχίσουν ακόμη καλύτεροι, με ξεκίνημα το ματς που έρχεται στη Βιτόρια. Η νίκη κόντρα στην Μπασκόνια, αύριο (4/2) στην Φερνάντο Μπουέσα Αρένα, έτσι κι αλλιώς είναι εκ των ουκ άνευ. Όπως εξελίχθηκε, όμως, το ματς έχει κομβική σημασία, αφού ακολουθεί ένα ακόμη ματς-σταθμός, αυτό με την Εφές στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας την ερχόμενη εβδομάδα.
Πρώτοι στην μπάλα
Αν πράγματι ο Ολυμπιακός έκανε μια υπέρβαση προς τα μπρος, ξεπερνώντας σιγά-σιγά την κάμψη των πρόσφατων αγώνων θα το μάθουμε βλέποντας τον και απέναντι στην Μπασκόνια, μια ομάδα σαφώς μικρότερης δυναμικότητας από τη Ρεάλ.
Σε πρώτη φάση είδαμε ξανά τους Πειραιώτες να πηγαίνουν πρώτοι πάνω στην μπάλα να΄ναι συγκεντρωμένοι στο αμυντικό τους πλάνο και με εξαίρεση την σαρωτική υπεροχή των γηπεδούχων στα ριμπάουντ να πηγαίνουν το ματς εκεί που ήθελαν εξ’ αρχής. Σε ένα ρυθμό ελεγχόμενο απ’ αυτούς, με πολλές επαφές, με μάχες σώμα με σώμα, με βουτιές αυτοθυσίας και μπάσκετ που θα μπορούσε εν τέλει να φέρει ένα μεγάλο διπλό.
Είχε καιρό να το κάνει όλο αυτό ο Ολυμπιακός. Να βγάλει ενέργεια και πάθος πάνω στο παρκέ, να κλέψει μπάλες και να αναγκάσει μια ομάδα όπως η Ρεάλ να αλλάξει τροπάριο, μέχρι να παίξει με ένα σέντερ και … τέσσερις κοντούς. Προφανώς δεν πήγαν όλα τέλεια, αν σκεφτεί κανείς ότι οι Μαδριλένιοι επέστρεψαν στο ματς από διαφορά 14 πόντων.
Αν και ο Μπαρτζώκας, όπως είπε στην ανάπαυλα του ημιχρόνου, περίμενε την δυναμική αντίδραση της Ρεάλ, ο Ολυμπιακός έμοιασε σε κάποιες στιγμές της επανάληψης να χάνει τον αυτοέλεγχο του, ή να πνίγεται στο άγχος. Θυμηθείτε τα δυο χαμένα καρφώματα (!) από Μακ Κίσικ και Φαλ, την ώρα που το καλάθι των γηπεδούχων έμοιαζε παραδομένο στις διαθέσεις των δυο παικτών του Ολυμπιακού. Σε ματς που κρίθηκε σε ένα σουτ, δυο άστοχα καρφώματα ισοδυναμούν με αυτοκτονία…
Γιατί σούταρε ο Γουόκαπ;
Ο Ολυμπιακός, πάντως, στάθηκε όρθιος στο κρίσιμο σημείο του ματς. Όταν δηλαδή η Ρεάλ τον προσπέρασε στο σκορ (χάρη στο κρεσέντο του Τομά Ερτέλ, το πιο μελανό σημείο στην γενικά καλή αμυντική παρουσία όλης της ομάδας του Πειραιά) πολλοί πίστεψαν ότι θα κατέρρεε. Οι πέντε σερί πόντοι του Σάσα Βεζένκοφ (κορυφαίος του ματς, αφού εκτός των άλλων είχε να αντιμετωπίσει και τον σαρωτικό Γιαμπουζελέ) τον ξανάβαλαν στο κόλπο.
Ήταν θέμα ενός σουτ. Και η κρίσιμη επίθεση του Ολυμπιακού μετά από μια εξαιρετική άμυνα και άστοχο corner three του Ερτέλ ξεκίνησε στο 1:19 πριν από το τέλος. Όπως αναμενόταν ο Σλούκας πήρε την μπάλα από το χέρι του Φαλ και όπως εξελίχθηκε η φάση βρήκε τον ξεμαρκάριστο Γουόκαπ, ελεύθερο στη γωνία.
Με νίκη στη Μπασκόνια ο Ολυμπιακός ξεχνάει το άστοχο τρίποντο του Γουόκαπ
Τι βλέπουμε; Τον Σλούκα σχεδόν περικυκλωμένο από την άμυνα της Ρεάλ, να έχει ουσιαστικά μια επιλογή από μια σωστή πάσα προς τον Γουόκαπ. Το να δώσει την μπάλα στον ξεμαρκάριστο Βεζένκοφ μοιάζει αδύνατο, καθώς θα έπρεπε πάνω στον αέρα να γυρίσει το σώμα του. Μια πάσα στον Ντόρσεί επίσης είναι παρακινδυνευμένη με Γιουλ και Ρούντι να καιροφυλακτούν για κλέψιμο. Ο Φαλ επίσης είναι μισό βήμα πίσω για να ξαναπάρει την μπάλα, ο Ταβάρες είναι κοντά στο καλάθι, το ίδιο και ο Γιαμπουζέλε που ήδη σπρώχνει τον συμπατριώτη του σέντερ.
Ο Γουόκαπ στη θεωρία σουτάρει σωστά, καθώς πρόκειται για ελεύθερο τρίποντο. Ναι, μόνο που ο Αμερικανός έχει ποσοστό … 18.2%, ναι μεν είναι καλύτερος σουτέρ απ’ ό,τι δείχνει, αλλά καλώς ή κακώς, μέχρι στιγμής βρίσκει μόνο δοκάρια.
Αν κοιτάξετε στο κάτω μέρος του screenshot θα δείτε ότι απέμεναν 8” για το τέλος της επίθεσης του Ολυμπιακού. Μια πάσα στον Ντόρσεϊ (και μια ακόμη στον Βεζένκοφ) μοιάζουν πιο λογικές επιλογές από ένα σουτ του ξανθομάλλη πλέι-μέικερ, που όπως αναμενόταν δεν βρήκε τον στόχο. Σε κλάσματα δευτερολέπτων θα πρέπει να πάρεις μια τέτοια απόφαση και ο Γουόκαπ έβαλε το ένστικτο του πάνω από μια αστραπιαία σκέψη, για μια επίθεση που άλλες φορές ο Ολυμπιακός έχει εκτελέσει άψογα.
Στο γήπεδο, βέβαια, δεν βρίσκεται μόνο ο Ολυμπιακός. Η άμυνα της Ρεάλ που έχει κλείσει την άμυνά της, πρώτον για να μη δεχθεί σουτ από τον Σλούκα και δεύτερο για να του απαγορεύσει μια άλλη πάσα πλην εκείνης προς τον Γουόκαπ. Ο Γιουλ αφήνει ξεμαρκάριστο τον γκαρντ με το χειρότερο ποσοστό ξέροντας ότι δεν κινδυνεύει άμεσα από εκείνη τη γωνία.
Σημειώστε πάντως ότι στη συγκεκριμένη φάση ο Ολυμπιακός παίζει με τρεις γκαρντ, χωρίς δηλαδή κλασικό τριάρι, αφού είναι εκτός τόσο ο Παπανικολάου όσο και ο Μακ Κίσικ που ενδεχομένως θα μπορούσαν να πάρουν αυτή την επίθεση σε διαφορετική περίσταση. Η ο Λαρεντζάκης που είχε μείνει στην Αθήνα, χτυπημένος από τον κορωνοϊό.
Ο Γουόκαπ αστόχησε, ο Ρούντι (στην επόμενη φάση) έδειξε γιατί στα 37 του παραμένει πολύτιμος για Λάσο και Ρεάλ και όλα είχαν τελειώσει.
Όλα αυτά, όμως, θα έχουν ελάχιστη σημασία αν ο Ολυμπιακός γυρίσει, εν τέλει, από την Ισπανία με μια νίκη στις αποσκευές του. Η νίκη κόντρα στην Μπασκόνα μοιάζει με έναν από τους πιο μεγάλους στόχους της χρονιάς κι ας μην δίνει τίποτε περισσότερο από δυο βαθμούς…
Sport24
