Ο Κώστας Σλούκας ένιωσε την εμπιστοσύνη από σύσσωμη την Εθνική ομάδα, έκανε το βήμα μπροστά,
ανέλαβε πρωταγωνιστικό ρόλο και ακολουθεί το πεπρωμένο του: ο επόμενος ηγέτης της Εθνικής. Ο Κώστας Σλούκας ακολουθεί το πεπρωμένο του και έχει γίνει ο ηγέτης της ελληνικής ομάδας. Είναι ο κορυφαίος παίκτης σε απόδοση της Εθνικής στο Eurobasket 2017, έχει κάνει το βήμα μπροστά, έχει αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο, κάνει επίδειξη των δυνατοτήτων του σε σκορ και δημιουργία και οδηγεί την Ελλάδα στα προημιτελικά της διοργάνωσης. Στα 27 του χρόνια (στην ηλικία που το πρότυπο του, ο Βασίλης Σπανούλης, είχε οδηγήσει στο χάλκινο μετάλλιο την Ελλάδα στο Eurobasket του 2009 στην Πολωνία), βρίσκεται σε καταπληκτική αγωνιστική κατάσταση και δείχνει έτοιμος να επαναφέρει (μαζί με τους συμπαίκτες του) την Εθνική μας στα ημιτελικά της διοργάνωσης. Η στατιστική του είναι εντυπωσιακή. Ύστερα από 6 παιχνίδια στο τουρνουά, είναι ο κορυφαίος σκόρερ της “γαλανόλευκης”, καθώς μετρά 16.2 πόντους, με 45.5% στα δίποντα, με το εντυπωσιακό 61.5% (!) στα τρίποντα (έχει 10/13 στα δύο τελευταία ματς) και 95% στις βολές, ενώ είναι πολύτιμη η συνεισφορά του και στο δημιουργικό κομμάτι με 4.3 ασίστ, έχοντας μόλις 1.3 λάθη. Η αγωνιστική του εμφάνιση κόντρα στην Λιθουανία ήταν συγκλονιστική, τόσο γιατί πραγματοποίησε μία καταπληκτική εμφάνιση κόντρα στην ισχυρή Λιθουανία, όσο και γιατί έδειξε την ποιότητα του, αλλά και την στόφα του ηγέτη που διαθέτει, σε ένα νοκ-άουτ παιχνίδι, στο οποίο υπήρχε μεγάλη πίεση, ύστερα από μία δύσκολη περίοδο για την ελληνική ομάδα. Πήρε την Εθνική μας ομάδα στις πλάτες του και σε 31 λεπτά συμμετοχής, έκανε την διαφορά, τελειώνοντας το παιχνίδι με 21 πόντους (τους 11 μάλιστα τους πέτυχε μέσα σε 80 δευτερόλεπτα στην 3η περίοδο), “βομβαρδίζοντας” τον αντίπαλο με 5/7 τρίποντα, μοιράζοντας και 4 ασίστ στους συμπαίκτες του, παίζοντας μπάσκετ με τεράστια αυτοπεποίθηση. Ένιωσε την απόλυτη αποδοχή: “Βγες μπροστά, σε πιστεύουμε”.
Μέσα από τη δυνατότητα της κάλυψης του ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, γνωρίζουμε αρκετά καλά τον χαρακτήρα, την προσωπικότητα, την ψυχοσύνθεση, αλλά και την νοοτροπία του Κώστα Σλούκα. Πρόκειται για έναν άνθρωπο χαμηλών τόνων, σεμνό, ο οποίος πιστεύει στον εαυτό του, αλλά πάνω απ’ όλα θέλει να είναι πρώτα καλός συμπαίκτης και μετά καλός παίκτης, βάζοντας την ομάδα πάνω απ’ όλους. Δεν είχε ποτέ τον δισταγμό ή τον φόβο να ηγηθεί της προσπάθειας (αντιθέτως φημίζεται για την αποφασιστικότητα του και το αγωνιστικό του θράσος), αλλά για να το κάνει αυτό θέλει να νιώσει πρώτα την εμπιστοσύνη και την αποδοχή από τον κύκλο του, από το περιβάλλον του, από την εκάστοτε ομάδα του. Από την στιγμή, λοιπόν, που ένιωσε την απόλυτη στήριξη από όλους τους συμπαίκτες του (είναι δεδομένο πως την είχε από τους πρώην συμπαίκτες-φίλους του στο μεγάλο λιμάνι το θέμα ήταν και οι υπόλοιποι) και το προπονητικό-τιμ της Εθνικής μας, προσφέροντας του παράλληλα μεγαλύτερη ελευθερία, λέγοντάς του με τον τρόπο τους “βγες μπροστά, σε πιστεύουμε”, ο 27χρονος γκαρντ άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά, την αξιοποιεί και ακολουθεί περίτρανα το πεπρωμένο του, έχοντας τον ρόλο του ηγέτη, εκείνον που είχε και στις μικρές Εθνικές μας ομάδες, με τις οποίες διέπρεψε κατακτώντας συνεχόμενα μετάλλια. Δεν είναι μόνο οι πόντοι, τα τρίποντα, η εκτελεστική του δεινότητα, οι οργανωτικές αρετές του, το σωστό διάβασμα του παιχνιδιού, η ικανότητα του να αλλάζει τον ρυθμό σε έναν αγώνα, οι συνήθως απολαυστικές του εμπνεύσεις και οι ασίστ του Κώστα Σλούκα. Είναι και ο τρόπος που συμπεριφέρεται στα δύσκολα, η καλή και συνεχής επικοινωνία που έχει με τους συμπαίκτες του μέσα στο παρκέ, ο τρόπος που τους καθοδηγεί και τους εμψυχώνει. Η ψυχραιμία που δείχνει σε κρίσιμες στιγμές, το βήμα μπροστά που κάνει στα δύσκολα, η αποφασιστικότητα του όταν η μπάλα “καίει”, η ενωτική του συμπεριφορά, η ασπίδα που βάζει στην ομάδα με τις δηλώσεις του μετά το τέλος του κάθε αγώνα, η ηγετική του πλέον φυσιογνωμία. Ακόμη και η σκέψη του να κάνει το τραπέζι στους συμπαίκτες του, ύστερα από την άφιξη της αποστολής στην Κωνσταντινούπολη, ήταν μία κίνηση που συσπείρωσε ακόμη περισσότερο την “γαλανόλευκη”, κάτι που φάνηκε ξεκάθαρα και στο παιχνίδι κόντρα στην Λιθουανία. “Ο Σλούκας, είναι ο επόμενος Σπανούλης”. Σε μία προσωπική συζήτηση που είχαμε με τον Γιώργο Πρίντεζη, πριν μερικά χρόνια, λίγο πριν ο Έλληνας γκαρντ αποχωρήσει από το μεγάλο λιμάνι, μας είχε τονίσει πως “Ο Σλούκας, είναι ο επόμενος Σπανούλης. Αυτός μπορεί να γίνει ο επόμενος ηγέτης του Ολυμπιακού. Έχει μεγάλη ποιότητα σαν παίκτης και είναι καταπληκτικό παιδί. Αν του δώσεις την δυνατότητα, μπορεί να ηγηθεί, το έχει. Τον πιστεύω”. Είμαστε σίγουροι πως αυτή την άποψη την είχαν και οι Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος, οι οποίοι πρώτοι πίστεψαν, πόνταραν και επένδυσαν στο ταλέντο του, όταν ο αθλητής ήταν μόλις 18 ετών, φέρνοντας τον στον Πειραιά το καλοκαίρι του 2008 από τον Μαντουλίδη. Εκείνοι μάλιστα τον κράτησαν στα “ερυθρόλευκα” την σεζόν 2011-2012, όταν ο Ντούσαν Ίβκοβιτς είχε την άποψη να δοθεί δανεικός (!) σε άλλη ομάδα. Εκείνη την χρονιά, άλλοι παίκτες θα είχαν λυγίσει στην θέση του από τα… όσα άκουγε.
Εκείνος όμως, με πείσμα, υπομονή και πίστη για τις δυνατότητες του, κέρδισε (με δυσκολία) την εμπιστοσύνη του Σέρβου τεχνικού, βρήκε ενεργό ρόλο στο ροτέισον, φτάνοντας στο σημείο να γίνει ο game changer στην ανατροπή του περίφημου τελικού της Κωνσταντινούπολης (2012) απέναντι στην ΤΣΣΚΑ, μόλις στα 22 του χρόνια. Δείγμα του χαρακτήρα του. Όμως, η επεισοδιακή του αποχώρηση από το μεγάλο λιμάνι το καλοκαίρι του 2015 και ορισμένες συμπεριφορές του αθλητή οι οποίες τους ενόχλησαν, είχαν ως αποτέλεσμα οι πρόεδροι των “ερυθρολεύκων” να παρουσιαστούν συγκρατημένοι στις γέφυρες επικοινωνίας που είχε ρίξει το φετινό καλοκαίρι ο 27χρονος γκαρντ για την επιστροφή του στον Ολυμπιακό. Ενδεχομένως και να το έχουν μετανιώσει βλέποντας τον να μεγαλουργεί με την Εθνική μας ομάδα, αλλά το σίγουρο είναι πως θα αισθάνονται περήφανοι και δικαιωμένοι, για την εξέλιξη και την πορεία ενός “δικού τους παιδιού”. Προς τα παρόν, για την επόμενη τριετία, ο Κώστας Σλούκας θα αγωνίζεται στην Φενέρμπαχτσε (με την οποία φέτος κατέκτησε την 3η EuroLeague της καριέρας του), με την Εθνική μας ομάδα παράλληλα να βρίσκει τον επόμενο ηγέτη της, τον επόμενο μεγάλο γκαρντ της (άξιος συνεχιστής των Παπαλουκά, Διαμαντίδη, Σπανούλη, Ζήση), ο οποίος θα την οδηγεί για τα επόμενα χρόνια. Το πεπρωμένο του.
sport24.gr
