Επίτιμος δημότης Έδεσσας ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου!

Το δημοτικό συμβούλιο Έδεσσας με απόφαση του ανακήρυξε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ναυπάκτου Επίτιμο δημότη της πόλης

Την πρόταση αυτή είχε κάνει ο δημοσιογράφος Άρης Παπαγιάννης ο οποίος και μίλησε με θερμά λόγια για αυτή την απόφαση.
Ο Σεβασμιώτατος έζησε αρκετά χρόνια στην Έδεσσα όπου και ήταν Αρχιμανδρίτης.
Δείτε παρακάτω το βιογραφικό του:
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεος, κατά κόσμον Γεώργιος Βλάχος, γεννήθηκε στά Ἰωάννινα τό 1945.
Ἔλαβε τήν ἐγκύκλιο μόρφωση στήν πατρίδα του. Ἐπεράτωσε τίς γυμνασιακές του σπουδές στόἈγρίνιο. Εἰσήχθη στήν Φιλοσοφική Σχολή Ἰωαννίνων, ἀλλά μετενεγράφη στήν Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης (1964-1968), ἀπ’ ὅπου ἔλαβε τό πτυχίο μέ «ἄριστα».
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου
Κατά τήν διάρκεια τῶν σπουδῶν του ἀσχολήθηκε ἰδιαιτέρως μέ τήν πατρολογία καί συμμετεῖχε σέ ὁμάδα φοιτητῶν πού ἀσχολήθηκαν μέ τήν καταγραφή τῶν χειρογράφων πού διασώζονται στίς Βιβλιοθῆκες τῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Βοήθησε καί στήν κριτική ἔκδοση τῶν ἔργων τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ μέ τήν καθοδήγηση τοῦ Καθηγητοῦ Παναγιώτου Χρήστου.
*Μετά τήν λήψη τοῦ πτυχίου του, ἄν καί εἶχε προτάσεις γιά συνέχιση τῶν σπουδῶν του στό Ἐξωτερικό καί γιά ἀκαδημαϊκή ἐξέλιξη, πῆγε στήν Ἱερά Μητρόπολη Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας, μέ ἕδρα τήν Ἔδεσσα, πλησίον τοῦ τότε Μητροπολίτου Καλλινίκου (Πούλου), ὅπου ὑπηρέτησε ὡς βοηθός λαϊκός ἱεροκήρυξ τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας (1969-1971).
Τό 1971 (10 Ὀκτωβρίου) χειροτονήθηκε Διάκονος καί διορίσθηκε Ἱεροκήρυξ τοῦ τότε ΟΔΔΕΠ. Τό 1972 (25 Ἰουνίου) χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος καί χειροθετήθηκε σέ Ἀρχιμανδρίτη, στήν ἴδια Μητρόπολη.
Ὡς Ἱεροκήρυξ περιόδευσε ὅλη τήν παραμεθόριο ἐπαρχία καί διοργάνωσε ὁμιλίες, κηρύγματα, κατηχητικά στήν πόλη τῆς Ἐδέσσης. Διοργάνωσε τίς Κατασκηνώσεις τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἐδέσσης, διηύθυνε καί δίδαξε ταχύρρυθμα ἱερατικά φροντιστήρια, ὁμίλησε σέ ἱερατικά Συνέδρια καί διηύθυνε τήν ὅλη ἐκκλησιαστική ζωή τῆ
Ἐπί μία τριετία ἐξυπηρέτησε τίς λειτουργικές ἀνάγκες τῶν ἀξιωματικῶν καί ὁπλιτῶν τῆς 2ας Μεραρχίας.ς πόλεως Ἐδέσσης καί τῆς περιφερείας.
Συνολικά στήν Ἔδεσσα ὑπηρέτησε δέκα ὀκτώ (18) ἔτη.
Ἵδρυσε καί κατευθύνει ὡς Πνευματικός μοναστική Ἀδελφότητα, ἡ ὁποία ξεκίνησε ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Ἐδέσσης Πέλλης καί Ἀλμωπίας καί τώρα εὑρίσκεται στήν Ἱερά Μονή Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου (Πελαγίας) τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θηβῶν καί Λεβαδείας.
Τό ἔτος 1987 ὑπηρέτησε γιά ἕνα ἑξάμηνο ὡς Ἱεροκήρυξ στήν Ἱερά Μητρόπολη Θηβῶν καί Λεβαδείας, κάτω ἀπό τήν καθοδήγηση τοῦ τότε Μητροπολίτη αὐτῆς καί νῦν Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου.
Κατά τά ἔτη 1987-1995 ὑπηρέτησε ὡς Ἱεροκήρυξ τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, ἐπί Ἀρχιεπισκοπείας Σεραφείμ.
Στήν Ἱερά Ἀρχιεπισκοποπή Ἀθηνῶν, παράλληλα μέ τό ἔργο τοῦ Ἱεροκήρυκος διορίσθηκε Διευθυντής Νεότητος καί μέλος τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ Ἱδρύματος Νεότητος τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς, καί μέ τήν ἰδιότητα αὐτή διοργάνωσε καί διηύθυνε τά ἐκκλησιαστικά Κατηχητικά Σχολεῖα, διοργάνωσε Συνέδρια καί Ἡμερίδες γιά τούς ὑπευθύνους τοῦ Κατηχητικοῦ ἔργου, λειτούργησε Φροντιστήριο γιά τούς Κατηχητάς, ἐπόπτευε καί τά πνευματικά Κέντρα τῶν Ἐνοριῶν.
Τό διάστημα 1988-1990 κατόπιν προσκλήσεως τοῦ Πατριάρχου Ἀντιοχείας κ. Ἰγνατίου, ἀποφάσεως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί ἐγκρίσεως τῆς Διευθύνσεως Ἐκκλησιαστικῶν Ὑποθέσεων τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν δίδαξε κατά διαστήματα τήν Ἑλληνική Γλώσσα (ἀρχαία καί νέα), καί παρέδωσε μαθήματα Χριστιανικῆς Ἠθικῆς στήν Μπελεμέντειο Θεολογική Σχολή «Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός» τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας στόν Βόρειο Λίβανο, πλησίον τῆς Τριπόλεως, κατά τήν διάρκεια τοῦ Πολέμου στήν περιοχή. Προτάθηκε ἀπό τόν Μακαριώτατο Πατριάρχη Ἀντιοχείας κ. Ἰγνάτιο καί τόν Πρέσβυ τῆς Ἑλλάδος στήν Δαμασκό νά ἀναλάβη ὡς Σχολάρχης στήν Μπελεμέντειο Θεολογική Σχολή τοῦ Πατριαρχείου, ἀλλά οἱ δραστηριότητές του στήν Ἀρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν δέν τοῦ ἐπέτρεψαν νά ἀνταποκριθῆ στήν πολύ τιμητική, ὅπως τόν διαβεβαίωσαν οἱ ὑπεύθυνοι τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος, πρόταση τοῦ Πατριάρχη Ἀντιοχείας. Ἀργότερα (2001) ὡς Μητροπολίτης δίδαξε Βιοηθική στήν ἴδια Θεολογική Σχολή τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας.
Ἐκπροσώπησε τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ὡς τακτικό ἤ ἀναπληρωματικό μέλος στά Διοικητικά Συμβούλια: τοῦ «Ἐθνικοῦ Ραδιοτηλεοπτικοῦ Συμβουλίου» (ΕΡΣ), τῆς «Ἐθνικῆς Ἐπιτροπῆς AIDS», τοῦ «Κέντρου Ἐλέγχου Εἰδικῶν Λοιμώξεων» (ΚΕΕΛ), τοῦ «Ὀργανισμοῦ κατά τῶν Ναρκωτικῶν» καί σέ ἄλλες Ἐπιτροπές.
Ἐξέθεσε τίς ἀπόψεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στήν διακομματική Ἐπιτροπή τῆς Βουλῆς γιά τό δημογραφικό πρόβλημα (1992).
Ὁμίλησε, ὡς Ἱεροκήρυξ, σέ Ἱερατικά, θεολογικά καί ἐπιστημονικά Συνέδρια πού διοργάνωσε ἡ Ἱερά Σύνοδος, οἱ Ἱερές Μητροπόλεις, ἡ Πανελλήνια Ἕνωση Θεολόγων, κλπ.
Ὡς Ἱεροκήρυξ τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν ὑπῆρξε ἀπό τούς πρωτεργάτας τῆς ἱδρύσεως καί λειτουργίας τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθμοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μέλος τῆς Ἐπιτροπῆς προγράμματος τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθμοῦ καί παραγωγός ἐκπομπῆς μέ τίτλο «Οἱ Πατέρες στόν σύγχρονο κόσμο» γιά μιά ἑξαετία (1989-1995). Ἀπό τό 2010 ἕως σήμερα ὡς Μητροπολίτης ἔχει ἑβδομαδιαία ἐκπομπή στόν ἴδιο Ραδιοφωνικό Σταθμό τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
*Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου ἐξελέγη τήν 19η Ἰουλίου τοῦ 1995, χειροτονήθηκε τήν 20ή Ἰουλίου τοῦ 1995 στόν Μητροπολιτικό Ναό Ἀθηνῶν προεξάρχοντος τοῦ Μητροπολίτου Ἰωαννίνων Θεοκλήτου καί συνιερουργούντων τῶν Μητροπολιτῶν Δημητριάδος Χριστοδούλου (μετέπειτα Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος), Πειραιῶς Καλλινίκου, Θηβῶν καί Λεβαδείας Ἱερωνύμου (νῦν Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος), Σερρῶν καί Νιγρίτης Μαξίμου, Μαντινείας καί Κυνουρίας Ἀλεξάνδρου, Κίτρους Ἀγαθονίκου, Περγάμου Ἰωάννου, Ἄρτης Ἰγνατίου καί Βεροίας Παντελεήμονος. Ἐνθρονίσθηκε στήν Ναύπακτο τήν 10η Σεπτεμβρίου τοῦ ἰδίου ἔτους.
Ἐπίσης, ὡς Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου διοργάνωσε τήν Μητρόπολή του· περιοδεύει κάθε καλοκαίρι τά χωριά τῆς Ὀρεινῆς Ναυπακτίας καί τοῦ Ἁγίου Βλασίου· ἵδρυσε τούς Συνδέσμους Ἀγάπης στίς Ἐνορίες τῆς Πόλεως, πού ἐπιτελοῦν ἕνα ἀξιόλογο κοινωνικό ἔργο· ἐνδιαφέρεται γιά τούς νέους καί τήν κατήχηση· ἐπισκέπτεται τά Σχολεῖα καί ὁμιλεῖ στούς μαθητές· ἐπαναλειτούργησε τίς Κατασκηνώσεις – «Κέντρο Ἐπικοινωνίας» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως στόν ἅγιο Παντελεήμονα Ἀντιρρίου· ἵδρυσε καί λειτουργεῖ στήν Ναύπακτο Σχολή Βυζαντινῆς Μουσικῆς καί τό Πολιτιστικό καί Ἐρευνητικό Κέντρο στήν θέση Ὅσιος Δαβίδ, διοργανώνει καί ὁμιλεῖ σέ Συνέδρια, Ἡμερίδες γιά ἱερεῖς, ἐκπαιδευτικούς, φοιτητές, ἐπιστήμονες, ἰατρούς, νομικούς, μηχανικούς κλπ.
Ὡς Μητροπολίτης Ναυπάκτου προεδρεύει καί σέ δέκα (10)Ἱδρύματα καί Κληροδοτήματα τῆς Ἐπαρχίας, ἤτοι στά Ἱδρύματα: «Δημητρίου καί Βασιλικῆς Παπαχαραλάμπους», «Γεωργίου Καπορδέλλη – Ἰωάννου Ξύκη», «Γεωργίου καί Μαρίας Ἀθανασιάδη – Νόβα», «Ἀνδρέα Τσάρα», «Γαβριήλ Οἰκονόμου», «Ἀντωνίου καί Παναγιώτας Ἀναστασοπούλου» (γίνονται οἱ νομικές καί γραφειοκρατικές διαδικασίες γιά τήν ἵδρυσή του), καί στά Κληροδοτήματα: «Δημ. Ἀσημακοπούλου», «Ἀ. Κοζώνη», «Δημ. Πλούμη», «Ἰωάννη Βαρδακουλᾶ», χορηγώντας ὑποτροφίες στούς μαθητάς καί φοιτητάς. Ἐπίσης εἶναι Πρόεδρος τοῦ Ἐφορευτικοῦ Συμβουλίου τῆς Δημοσίας Παπαχαραλαμπείου Βιβλιοθήκης Ναυπάκτου.
Διετέλεσε τρεῖς φορές μέλος τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου ἐπί τῆς ἀρχιεπισκοπείας καί τῶν τριῶν τελευταίων Ἀρχιεπισκόπων, ἤτοι Σεραφείμ, Χριστοδούλου καί Ἱερωνύμου.
Συνόδευσε τόν μακαριστό Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο στίς εἰρηνικές του ἐπισκέψεις στήν Ἱερά Μονή Σινά καί στήν Ρουμανία.
Διετέλεσε ἐπανειλημμένως ἐκπρόσωπος Τύπου τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Ὡς Μητροπολίτης συμμετεῖχε σέ διάφορες Συνοδικές Ἐπιτροπές, ἤτοι: μέλος τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς μοναχικοῦ βίου, τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν Οἰκονομικῶν τῆς Ἐκκλησίας, τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Νεότητος, τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Δογματικῶν καί Κανονικῶν Ζητημάτων. Ἐπίσης συμμετεῖχε σέ Εἰδικές Συνοδικές Ἐπιτροπές, ἤτοι: Πρόεδρος τῆς Εἰδικῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν Ταυτοτήτων, Πρόεδρος τῆς Εἰδικῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς γιά τήν προετοιμασία τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων τοῦ 2004, μέλος τῆς Εἰδικῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς γιά τήν κακοποίηση τοῦ παιδιοῦ. Σήμερα συμμετέχει στίς ἑξῆς Συνοδικές Ἐπιτροπές: Πρόεδρος τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τοῦ Τύπου, τῶν Δημοσίων Σχέσεων καί τῆς Διαφωτίσεως, Πρόεδρος τῆς Εἰδικῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί Εἰδικῶν Ποιμαντικῶν Θεμάτων καί Καταστάσεων, καί ἐπιστημονικός σύμβουλος στήν Εἰδική Συνοδική Ἐπιτροπή Βιοηθικῆς.
Ὡς Μητροπολίτης, κατόπιν προτάσεως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ὑπῆρξε μέλος τοῦ Ἐθνικοῦ Ὀργανισμοῦ Πρόνοιας (ΕΟΠ) καί τοῦ Ἐθνικοῦ Συμβουλίου Ἰατρικῆς Ἠθικῆς καί Δεοντολογίας.
Ὁρίσθηκε εἰσηγητής στήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἐννέα (9) φορές ἕως σήμερα μέ θέματα: «Περί μεταμοσχεύσεων» (Ὀκτ. 1999), «Ἱστορική ἐξέλιξη τοῦ θέματος τῆς ἀναγραφῆς τοῦ θρησκεύματος στό δελτίο τῆς ἀστυνομικῆς ταυτότητας τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν» (Ἰούν. 2000). «Ἐνημέρωσις ἐπί τῆς πορείας τοῦ θέματος τῶν ταυτοτήτων» (Ὀκτ. 2000). «Ἐνημέρωση ἐπί τῆς πορείας τοῦ Θέματος τῶν ταυτοτήτων» (Ὀκτ. 2001). «Ἡ συμβολή τῆς Ἐκκλησίας εἰς τήν ἐπιτυχῆ διοργάνωσιν τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων τοῦ 2004» (Ὀκτ. 2002). «Ἡ ἰατρική ὑποβοήθηση στήν ἀνθρώπινη ἀναπαραγωγή, (Ὑποβοηθούμενη ἀναπαραγωγή-Νέος Νόμος)» (Ὀκτ. 2005). «Κανονισμός Εἰδικῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Ἀθλητισμοῦ» (Ὀκτ. 2006). «Ἡ λειτουργία τοῦ συνοδικοῦ πολιτεύματος στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος» (Ὀκτ. 2009). «Περί τῆς ἀναγνωρίσεως τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐν ἔτει 879-880 μ.Χ. συγκληθείσης Συνόδου ὡς Ὀγδόης Οἰκουμενικῆς» (Ὀκτ. 2011, ἀλλά ἀναβλήθηκε γιά ἄλλη Συνεδρίαση).
*Ἔχει διακριθῆ καί γιά τήν συγγραφική του παραγωγή, ἀφοῦ ἔχει συγγράψει ὀγδόντα δύο (82) πολυσέλιδα βιβλία μέ θεολογικό, ἐκκλησιολογικό, κοινωνικό περιεχόμενο, βασισμένα στήν διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων. Ἀπό αὐτά τά ἑξήντα τέσσερα (64) βιβλία ἔχουν μεταφρασθῆ, μέ πρωτοβουλία τῶν μεταφραστῶν, σέ εἴκοσι μία (21) ξένες γλῶσσες, ἤτοι Ἀγγλικά, Ἀραβικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ἱσπανικά, Ρωσικά, Σερβικά, Οὐγγρικά, Ρουμανικά, Σουαχίλι, Κινέζικα, Βουλγαρικά, Οὐκρανικά, Τσέχικα, Ὁλλανδικά, Ἀλβανικά, Ἰταλικά, Φινλανδικά, Γεωργιανά, Οὐρντοῦ-Πακιστανικά καί Κορεατικά. Ἤδη μεταφράζονται καί μερικά ἄλλα. Ὁ συνολικός ἀριθμός τῶν βιβλίων, ἀνατύπων καί δημοσιεύσεων, πέρα ἀπό τά διάφορα ἄρθρα, ἀνέρχεται στά διακόσια ἑβδομήντα τέσσερα (274).
Νά σημειωθῆ ὅτι τά περισσότερα βιβλία πού ἐξεδόθησαν σέ ξένες γλῶσσες ἔγινε μέ πρωτοβουλία τῶν μεταφραστῶν.
Τά βιβλία ἀσχολοῦνται μέ θέματα θεολογικά, ἐκκλησιολογικά, πατερικά καί ἑρμηνεύουν τήν σύγχρονη πνευματικότητα μέσα ἀπό τήν Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική προοπτική.
Τό βιβλίο του μέ τίτλο «Τό Πρόσωπο στήν Ὀρθόδοξη Παράδοση» βραβεύθηκε ἀπό τήν Ἀκαδημία Ἀθηνῶν ὡς τό καλύτερο θεολογικό βιβλίο τῆς πενταετίας, μέ θερμή εἰσήγηση τῶν Ἀκαδημαϊκῶν κ. Εὐαγγέλου Μητσόπουλου, Μάρκου Σιώτη καί Σεβ. Μητροπολίτου Περγάμου κ. Ἰωάννη. Ἡ βράβευση ἔγινε τό ἔτος 1996 σέ ἐπίσημη ἑορταστική ἐκδήλωση τῆς ὁλομελείας τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν.
Bιβλία τοῦ κ. Ἱεροθέου χρησιμοποιοῦνται ὡς διδακτικά ἐγχειρίδια σέ Θεολογικές Σχολές τοῦ ἐξωτερικοῦ καί τῆς Ἑλλάδος καί γίνονται ἀντικείμενο διδακτορικῶν διατριβῶν σέ Πανεπιστήμια τοῦ Ἐξωτερικοῦ καί εἰγησήσεων σέ συνέδρια.
Παράλληλα μέ τήν συγγραφή βιβλίων ἀσχολήθηκε καί μέ τήν δημοσίευση ἄρθρων στόν ἡμερήσιο καί ἑβδομαδιαῖο Τύπο. Ἀρθρογράφησε καί ἀρθρογραφεῖ στόν ἀθηναϊκό Τύπο («Τό Βῆμα», «Ἐλευθεροτυπία», «Καθημερινή», «Τά Νέα», «Ἐλεύθερος Τύπος», «Ἀπογευματινή», «Κόσμος τοῦ Ἐπενδυτῆ»), στόν τοπικό Τύπο τῆς Ναυπάκτου, στό διαδίκτυο καθώς καί στήν ἐφημερίδα τῆς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου «Ἐκκλησιαστική Παρέμβαση» (www.parembasis.gr), τήν ὁποία ὁ ἴδιος ἵδρυσε ὡς Μητροπολίτης, καί τά κείμενά του ἀναδημοσιεύονται σέ πολλές ἄλλες ἐφημερίδες, περιοδικά καί ἱστοσελίδες. Τά ἄρθρα του ἀποτελοῦν παρεμβάσεις στίς σύγχρονες κοινωνικοπολιτικές καί ἐκκλησιαστικές ἐξελίξεις καί προσφέρουν τήν ὀρθόδοξη θεολογική ἑρμηνεία τῶν γεγονότων. Ἀποτελοῦν ἐπιπλέον ἔκφραση καί μαρτυρία τῆς Ρωμαίϊκης Παράδοσής μας, ἡ ὁποία διαθέτει ἀπεριόριστη δυναμικότητα καί μεταμορφωτική δύναμη.
Εἰσηγήθηκε θέματα, ἀπό τότε πού ἔγινε Μητροπολίτης (1995) μέχρι σήμερα (Ὀκτ. 2013), σέ τριακόσια πενήντα ἕνα (351) διεθνῆ καί πανελλήνια Συνέδρια καί δίδαξε σέ Σεμινάρια στὶς Η.Π.Α (Ἀτλάντα, Βοστώνη, Σιάτλ, Σικάγο), στόν Καναδᾶ (Βανκοῦβερ), τήν Συρία (Δαμασκό, Χαλέπι, Λατάκεια, Ἱερὰ Μονή Ἁγίου Γεωργίου στήν Κοιλάδα τῶν Χριστιανῶν), στόν Λίβανο (Μπελεμέντ, Κούρα) στήν Γερμανία, τήν Οὐκρανία, τήν Συμφερούπολη Κριμαίας, τήν Ρωσία (Μόσχα, Ἁγία Πετρούπολη, Σεργκέεφ Ποσάδ), τήν Ρουμανία (Βουκουρέστι, Ἰάσιο, Κραϊόβα καί Ἄλμπα Τζούλια), τήν Βουλγαρία (Σόφια, Βάρνα), τήν Βενετία, τήν Κωνσταντινούπολη, τήν Κύπρο (Λευκωσία, Λεμεσό), τήν Ἀγγλία, κ.ἀ.
Στὶς Η.Π.Α ἀνέπτυξε δύο θέματα στήν Θεολογική Σχολή τοῦ Τιμίου Σταυροῦ Βοστώνης τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς τό ἔτος 1999, ἔκανε τρεῖς εἰσηγήσεις σέ Σεμινάριο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἀμερικῆς (OCA), στό Βανκοῦβερ τοῦ Καναδᾶ (1995) καί στήν Ἀτλάντα τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν (1997), ὁμίλησε στήν κεντρική αἴθουσα τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Seattle (1999) κατόπιν προσκλήσεως τῆς Συγκλήτου τοῦ Πανεπιστημίου, ἀνέλαβε Σεμινάριο στό ὁποῖο δίδαξε στήν Tacoma τῆς Washington State (1999 καί τό 2007). Ὁμίλησε στό Λουθηρανικό Πανεπιστήμιο τῆς Tacoma Pacific Lutheran University (2007). Ὁμίλησε σέ Συνέδρια καί διαλέξεις πού διοργάνωσε ἡ Ὀρθόδοξη Ἑλληνική Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Δημητρίου στό Seattle τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν (1995, 1997, 1999 καί 2007), καί σέ διεθνές Συνέδριο στήν Ἱερά Μονή Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου στό Σικάγο (Σεπτ. 2007).
Ἡ Θεολογική Σχολή, Τμῆμα Κοινωνικῆς Θεολογίας, τοῦ Ἐθνικοῦ καί Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ἐκτιμώντας τήν προσφορά του στά Θεολογικά γράμματα, τόν ἀναγόρευσε σέ ἐπίτιμο Διδάκτορα (25-9-2008).

Επίτιμος δημότης Έδεσσας ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου!