Ο Σύλλογος φίλων Νοσοκομείου παρουσιάζει τη Μουσική παράσταση «Όλα είναι ένα ψέμα» στο Πνευματικό κέντρο το Σάββατο 16/12 ώρα 21.00.
Άπειρες οι φορές που σε γλέντια έφταναν στ’ αυτιά μου οι στίχοι της. Άλλοτε συνδυασμένοι με μουσικές εύθυμες κι άλλοτε με μελωδίες μελαγχολικές. Εκατομμύρια στόματα, μέσα στις δεκαετίες έχουν σιγομουρμουρίσει και τραγουδήσει με λαχτάρα τα λόγια της.
Δε νοείται Ελληνικό γλέντι, δίχως η παρέα να έχει σηκωθεί όρθια, τραγουδώντας και χορεύοντας τα τραγούδια της. Ο λόγος για την αείμνηστη στιχουργό μας Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, μια από τις λίγες γυναίκες στιχουργούς, που κατάφερε οι στίχοι της να μείνουν αναλλοίωτοι. Η παρουσία και η προσφορά της στην λαϊκή παράδοση είναι αναμφίβολα σημαντική, όπου όλα τα παιδιά της ομάδας όπως και εγώ, νιώθουμε υποχρεωμένοι απέναντι της και θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε μέσα από αυτή τη μικρή μουσική παράσταση, ένα μέρος από το έργο της.
Τα τραγούδια της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου τα έχουν μελοποιήσει οι μεγαλύτεροι Λαϊκοί συνθέτες, όπως ο Βασίλης Τσιτσάνης, Απόστολος Καλδάρας, ο Γιώργος Ζαμπέτας, ο Μάνος Χατζιδάκις και πολλοί άλλοι και τα τραγούδησαν οι μεγαλύτερες φωνές του Ελληνικού πενταγράμμου όπως ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, η Καίτη Γκρέι, η Πόλυ Πάνου, η Βίκυ Μοσχολιού. Τραγούδια που είναι ικανά να δημιουργήσουν συναισθήματα και συμπεριφορές, που είτε θα σε προσγειώσουν, είτε θα σε κάνουν να νιώσεις αερικό μέσα σε ένα ζεϊμπέκικο τριών λεπτών.
Κλείνοντας όμως θα ήθελα να πω πως τα τραγούδια αυτά έχουν ήδη δοκιμαστεί στον χρόνο και στο πολιτιστικό υπόβαθρο που δημιουργεί η εποχή ή που δημιουργείται από την εκάστοτε γενιά και πλέον μπορούμε με σιγουριά να δηλώσουμε πως όσο κι αν το καλό Ελληνικό- Λαϊκό τραγούδι μαστίζεται τις τελευταίες δεκαετίες, η προίκα μας είναι τόσο πλούσια μουσικά και στιχουργικά από φωτισμένους ανθρώπους, που είναι αδύνατον να την επισκιάσει αυτή η επιδερμική και επιφανειακή υπο-κουλτούρα περί μουσικής, που σήμερα κάνει εντονότερη την παρουσία της. Βέβαια το γεγονός πως υπάρχει ένας τέτοιος πολιτιστικός πλούτος, σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να μας καθησυχάζει, αλλά αντιθέτως πιστεύω πως πρέπει η κάθε γενιά να δημιουργεί και να εκφράζει τα πιστεύω της και τον τρόπο που εκείνη βλέπει τα πράγματα, δίχως όμως να ξέχνα την καταγωγή και τον προορισμό που επιλέγει, με μέσω την τέχνη του λόγου και της μουσικής αλλά και των άλλων παραστατικών τεχνών.
Έτσι κι εμείς μέσα από αυτή την διαδικασία, επιλέγουμε να εκφράσουμε τον δικό μας τρόπο και σας καλούμε να είστε μαζί μάς σε αυτή την προσπάθεια και σε αυτό το ταξίδι, έτσι ώστε να τραγουδήσουμε και να χορέψουμε ότι αγαπήσαμε.
Μαρία Λαγομάτη