«Πρώτες βοήθειες για όλους» Ένα μάθημα ζωής στο 3ο Δημοτικό Σχολείο Γιαννιτσών
Μια σημαντική εκδήλωση με άκρως εκπαιδευτικό χαρακτήρα στις πρώτες βοήθειες, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Δευτέρας 16 Φεβρουαρίου στο 3ο Δημοτικό Σχολείο ”Αγαθοβούλειο” σε συνεργασία με τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων και την Ομάδα Κλινικών Εκπαιδευτών της Μονάδας Γιαννιτσών του Γενικού Νοσοκομείου Πέλλας στο πλαίσιο του προγράμματος «Κοινωνικό Σχολείο» διοργανώνει επιμορφωτική συνάντηση με θέμα: «Πρώτες βοήθειες για όλους».
Αρκετοί αυτοί που παραβρέθηκαν στην αίθουσα εκδηλώσεων του 3ου Δημοτικού Σχολείου για να παρακολουθήσουν το εκπαιδευτικό αυτό πρόγραμμα που σκοπό είχε την αύξηση του αριθμού των εκπαιδευμένων πολιτών στη βασική Καρδιοαναπνευστική Αναζωογόνηση και τις Πρώτες Βοήθειες, αν και η συμμετοχή σαφώς θα μπορούσε να είναι και μεγαλύτερη.
Η ενημέρωση, θεωριτική και πρακτική έγινε από τη Διευθύντρια του Αναισθησιολογικού τμήματος Θεοδώρα Γεωργιάδου και η Προϊσταμένη του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών – Κλινική Εκπαιδεύτρια Μαρία Τζιωρτζίδου.
Τον κόσμο υποδέχτηκαν ο διευθυντής του σχολείου Αντώνης Πατσαβούδης και η υποδιευθύντρια Αγάπη Κορυφίδου. Ο κ. Πατσαβούδης χαιρέτισε την εκδήλωση και ενημέρωσε πως γίνονται ανάλογες κινήσεις στα πλαίσια του ”Κοινωνικού Σχολείου” και ευχαρίστησε τις κυρίες Γεωργιάδου και Τζιωρτζίδου, όπως και την υπεύθυνη της ομάδας που έδωσε το παρόν, Παγώνα Ντιούδη.
Το πρόγραμμα περιελάμβανε τέσσερις ενότητες: τη βασική Καρδιοναναπνευστική Αναζωογόνηση, θεωρητική και πρακτική εφαρμογή, Πρώτες Βοήθειες σε: Τραύμα, Επιληπτικές κρίσεις, Λιποθυμίες, Εγκαύματα, Σακχαρώδη Διαβήτη, Οργάνωση Φαρμακείου.
Το ενδιαφέρον κρατήθηκε αμείωτο για όλους όσους συμμετείχαν στο θεωρητικό κομμάτι και πολύ περισσότερο στην πρακτική εξάσκηση στην οποία έλαβαν μέρος.
Οι θεματικές ενότητες οι οποίες παρουσιάστηκαν αφορούσαν την πνιγμονή, την κρίση επιληψίας, την υπογλυκαιμία, τη θερμοπληξία, την υποθερμία, κατάγματα – αιμορραγίες, τη διαδικασία Καρδιοπνευμονικής Αναζωογόνησης (ΚΑΡΠΑ), καθώς και τους τρόπους ασφαλούς αντιμετώπισής τους.
Μερικά από τα στοιχεία που δόθηκαν από την κ. Γεωργιάδου ήταν πως οι πρώτες βοήθειες απαιτούν γνώσεις, πρακτική άσκηση και ψυχραιμία. Επιπλέον, επεσήμανε το εξής σημαντικό: Ότι οι γονείς που στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο και έχουν οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας πρέπεινα ενημερώνουν τους εκπαιδευτικούς και να μην κρύβουν τέτοια θέματα θεωρώντας τα ταμπού. Αν π.χ. ένα παιδί έχει σαγχαρώδη διαβήτη και παρουσιάσει λιποθυμικό επεισόδιο να ξέρει ο δάσκαλος ότι με κάτι γλυκό μπορέι να σωθεί.
Σε κάθε άνθρωπο που ενδεχόμενα κινδυνεύει η ζωή του, η σειρά των αντιδράσεων μας πρέπει να είναι συγκεκριμένη, ώστε να είμαστε αποτελεσματικοί στη βοήθεια που θέλουμε (και πρέπει) να προσφέρουμε.
Το αίτιο που δημιουργεί το πρόβλημα στον ασθενή μπορεί να είναι κάθε φορά και διαφορετικό, αλλά η λογική στην αντιμετώπιση τους είναι η ίδια.
Αυτό συμβαίνει γιατί αυτό που πάντα έχει ανάγκη ένας ασθενής είναι να μη σταματήσει η ροή του οξυγόνου προς τα ζωτικά όργανα του και ιδιαίτερα τον εγκέφαλο (αν ο εγκέφαλος μείνει χωρίς οξυγόνο για περισσότερο από 3 λεπτά, αρχίζει βαθμιαία να νεκρώνεται, οπότε ακόμα κι αν τελικά ζήσει ο ασθενής, μπορεί να έχει βαριές νευρολογικές βλάβες).
Πληροφορίες και γνώσεις που… αχρείαστες να’ ναι, μπορεί να σώσουν μια ανθρώπινη ζωή, ακόμη και το ίδιο μας το παιδί, για αυτό σε κάθε επόμενο παρόμοιο σεμινάρο πρώτων βοηθειών καλό είναι να υπάρχει και μεγαλύτερη συμμετοχή!
Χ.Π