Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών η βραβευμένη ποιήτρια και μεταφράστρια Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ.
Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ γεννήθηκε στην Αθήνα τον Φεβρουάριο του 1939. Γονείς της οι Γιάννης Αγγελάκης και Ελένη Σταμάτη. Είναι πνευματική κόρη του Νίκου Καζαντζάκη, που διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον πατέρα της.
Μόλις στα 17 της χρόνια δημοσιεύει στο περιοδικό Καινούργια εποχή το ποιήμα της «Μοναξιά» μετά από παρότρυνση του Νίκου Καζαντζάκη, ο οποίος έστειλε γράμμα στον Γιάννη Γουδέλη, τον διευθυντή της Καινούργιας εποχής γράφοντας: «Παρακαλώ, δημοσιεύστε αυτό το ποίημα, το έχει γράψει μία κοπέλα που δεν έχει βγάλει ακόμα το γυμνάσιο. Είναι το ωραιότερο ποίημα που διάβασα ποτέ!».
Από τότε άνοιξε ο δρόμος για την ενασχόληση της με την ποίηση και τη μετάφραση. Όπως αναφέρει και η ίδια ήταν μεγάλη η είσοδος της στην ποίηση. Άρθρα για την ποίηση και την μετάφραση της ποίησης έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες.
Το έργο της έχει μεταφραστεί σε περισσότερες των δέκα γλωσσών και ποιήματα της εμπεριέχονται σε λογοτεχνικές ανθολογίες. Αρχή και τέλος για εκείνη η ποίηση του Κ.Π. Καβάφη. Σπούδασε ξένες γλώσσες στην Αθήνα, τη Γαλλία και την Ελβετία. Είναι διπλωματούχος μεταφράστρια-διερμηνέας. Έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν, Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς Μαγιακόβσκι, Ουίλλιαμ Σαίξπηρ κ.ά. Η ποίησή της διακρίνεται από μια έντονη καταφυγή σε φανταστικές χώρες.
Το 1962 τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο Ποίησης της πόλης της Γενεύης (Prix Hensch). Το 1985 τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Έχει δώσει διαλέξεις και διάβασε ποιήματά της σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και Καναδά (Harvard, Cornell, Darmouth, N.Y.State, Princeton, Columbia κ.α.)
Το 2000 τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με το βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη, ενώ το 2014 βραβεύτηκε με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων για το σύνολο του έργου της.
Μεταξύ των βιβλίων της είναι:
Λύκοι και σύννεφα (1963) – Ποιήματα 63-69, (1971) – Μαγδαληνή, το μεγάλο θηλαστικό (1974) – Τα σκόρπια χαρτιά της Πηνελόπης (1977) – Ο θρίαμβος της σταθερής απώλειας (1978) – Ενάντιος έρωτας (1982) – Οι μνηστήρες (1984) – Όταν το σώμα (1988) – Επίλογος αέρας (1990) – Άδεια φύση (1993) – Λυπιού (1995) – Ωραία έρημος ωραία η σάρκα (1996) – Η Ύλη Μόνη (2001) – Μεταφράζοντας σε έρωτα της ζωής το τέλος (2003) – Στον ουρανό του τίποτα με ελάχιστα (2005) – Η ανορεξία της ύπαρξης (2011) – Ποίηση 1963-2011 (ανθολογία), εκδ. «Καστανιώτη» – Της μοναξιάς διπρόσωποι μονόλογοι, 2016 εκδόσεις Καστανιώτη.
Τον θάνατο της ανακοίνωσε μέσω Facebook ο συγγραφέας και ανηψιός της Αλέξης Σταμάτης.
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος εκφράζει τη βαθιά του θλίψη για την απώλεια της σπουδαίας ποιήτριας, Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ, μιας από τις σημαντικότερες φωνές της ελληνικής ποίησης, έναν άνθρωπο γλυκό και προσηνή που έφυγε σε ηλικία 81 ετών, αφήνοντας πίσω πλούσιο ποιητικό και μεταφραστικό έργο, για το οποίο απέσπασε πολλές και σημαντικές διακρίσεις για την τόσο ιδιαίτερη γραφή της.Το ΚΘΒΕ στο πλαίσιο των Λογοτεχνικών Πρωινών του τίμησε την ποιήτρια και το έργο της (16 Απριλίου 2006).
Με το ΚΘΒΕ είχε συνεργαστεί ως μεταφράστρια στις εξής παραγωγές:
«Παίζοντας» τουΣάμουελ Μπέκετ, σε σκηνοθεσία Νίκου Βρεττού (1990)
«Ο δράκος» του Γεβγκένι Σβαρτς, σε σκηνοθεσία Πάνου Χαρίτογλου (1983)
Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Σπούδασε ξένες γλώσσες στην Αθήνα, στη Νότια Γαλλία και στην Ελβετία (Πανεπιστήμιο Γενεύης – Δίπλωμα Μεταφραστών και Διερμηνέων). Νονός της ήταν ο Νίκος Καζαντζάκης, που διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον πατέρα τηςκαι συνέβαλε στην είσοδο της στο χώρο της ποίησης. Μετά από παρότρυνση του ίδιου, δημοσίευσε στην ηλικία των 17 ετών το πρώτο της ποίημα με τίτλο «Μοναξιά» στο περιοδικό «Καινούρια Εποχή».
Έργα της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από δέκα γλώσσες και ποιήματά της βρίσκονται σε πολλές ανθολογίες σε όλο τον κόσμο. Δημοσίευσε άρθρα και δοκίμια για την ελληνική ποίηση και τη μετάφραση της ποίησης σε πολλά περιοδικά και σε εφημερίδες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, Αλεξάντρ ΣεργκέγεβιτςΠούσκιν, Βλαντιμίρ ΒλαντιμίροβιτςΜαγιακόβσκι, Ουίλλιαμ Σαίξπηρ και άλλους.
Το 1962 τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο Ποίησης της πόλης της Γενεύης (PrixHensch). Το 1985 τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Έδωσε διαλέξεις και διάβασε ποιήματά της σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και Καναδά (Harvard, Cornell, Daztmouth, N.Y. State, Princeton, Columbia κ.α.) Το 2000 τιμήθηκε με το βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη (Ακαδημία Αθηνών).Το 2014 βραβεύτηκε με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων για το σύνολο του έργου της.