Λόγος της Πέλλας Ηλεκτρονική Εφημερίδα Νομού Πέλλας
Η 19χρονη Βασιλική επέβαινε μαζί με τον φίλο της στο βαγόνι του κυλικείου της μοιραίας αμαξοστοιχίας. Αμφότεροι κατάφεραν να σωθούν καθώς βγήκαν αμέσως μετά τη σύγκρουση από μια…τρύπα στο πάτωμα του βαγονιού.
Η Βασιλική Οικονομάκη, εξέφρασε την οργή της σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι ντρέπεται που ζει στην Ελλάδα.
«Ανεβαίναμε από Θήβα προς Θεσσαλονίκη. Ήμασταν στο εστιατόριο όταν έγινε μια έκρηξη, ένα μπαμ. Εγώ κοιτούσα προς την πλευρά της Αθήνας. Ήταν σαν να ερχόταν όλα πάνω μας, έπεσε ένα άλλο βαγόνι πάνω μας, οι λαμαρίνες και τα σίδερα ήρθαν πάνω στις πλάτες και τα πρόσωπά μας, βγήκαμε έξω από μια τρύπα στο έδαφος» περιέγραψε αρχικά μιλώντας στην εκπομπή «Το Πρωινό».
«Τι να πω για όλα αυτά τα παιδιά που ήταν μέσα. Το εστιατόριο ήταν γεμάτο και όλα αυτά τα παιδιά χάθηκαν. Και ντρέπομαι και ζητάω συγγνώμη σε όλα αυτά τα παιδιά που χάθηκαν, εγώ ντρέπομαι» συνέχισε. «Είμαι τυχερή που ζω σε αυτή τη χώρα, ντρέπομαι που ζω στην Ελλάδα… Κανείς να μην βγει και κανείς να μην μιλήσει. Να κλείσουν όλοι τα στόματά τους. Καμία συγγνώμη δεν θα τα αλλάξει αυτά, όλοι θα είμαστε δολοφόνοι αν δεν αλλάξουμε από εδώ και στο εξής» συνέχισε η Βασιλική.
«Οκτώ ημέρες δεν έχω κοιμηθεί και όλοι αυτοί κοιμούνται. Πετάνε τριαντάφυλλα στα τρένα που ακόμα υπάρχουν πεθαμένα παιδιά εκεί μέσα, λες και είμαστε στα μπουζούκια… Και κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια… Οκτώ ημέρες είμαι ζωντανή-νεκρή», είπε η φοιτήτρια και συνέχισε το ξέσπασμά της: «Όλοι φταίμε, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο. Κι εμείς φταίμε κι εμείς που δεν κάναμε τίποτα τόσα χρόνια. Και δεν βγαίνει κανείς να πει τίποτα. Όλα αυτά τα παιδιά πέθαναν για τίποτα. Τι είμαστε να κάνουμε θυσίες; Πού είμαστε, στον Μεσαίωνα, και θυσιάζουμε τους ανθρώπους για να φτιάξουμε τις ράγες; Οι άνθρωποι αυτοί πώς θα γυρίσουν πίσω, οι οικογένειες αυτές πώς θα ξαναχαμογελάσουν που δεν θα ξαναδούν τα παιδιά τους;», είπε.
Η Βασιλική Οικονομάκη, φανερά τραυματισμένη και κουρασμένη, βρήκε τη δύναμη και λέει πως «θυμάμαι να είναι όλα μαύρα, να έχουν σβήσει τα φώτα. Να είναι όλα μαύρα, να προσπαθούμε να βγάλουμε τα σίδερα από πάνω μας από τα χαλάσματα. Προσπαθούσα να βρω τους ανθρώπους που ήταν μαζί μου. Φώναζα βοήθεια. Θυμάμαι να καίγομαι και βγήκα έξω επειδή καιγόμουν. Έτσι σώθηκα, πήδηξα σε κάτι πράγματα». Πρώτα ήρθαν οι πυροσβέστες, όπως ανέφερε και τα ασθενοφόρα τουλάχιστον 35-40 λεπτά μετά, είμαι τυχερή που ζω, όλοι θα είμαστε δολοφόνοι αν δεν αλλάξουν τα πράγματα, εγώ δεν έχω κοιμηθεί, αυτοί κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια με τα κοστούμια τους;
«Δεν υπήρχαν ασθενοφόρα»
Η φοιτήτρια που σώθηκε μαζί με τον σύντροφό της ανέφερε ακόμη ότι «όταν βγήκαμε έξω, δεν υπήρχαν ασθενοφόρα. Περπατούσα και μου λέγανε οι αστυνομικοί ότι δεν έχουν έρθει τα ασθενοφόρα. Βγαίνανε άνθρωποι τραυματισμένοι και δεν υπήρχε ασθενοφόρο τα μπουν μέσα. Είχε έρθει το πούλμαν για να παραλάβει τους ανθρώπους να γυρίσουν στα σπίτια τους και δεν είχε έρθει ασθενοφόρο. Έπαιρνα τον πατέρα μου που βρισκόταν στη Θήβα και του έλεγα “πάρε το 100 γιατί εμάς δεν μας το σηκώνουν»… δείτε το συγκλονιστικό βίντεο εδώ
