Τι αποκαλύπτει 20 χρόνια μετά την αυτοκτονία της Παγκράτη ο Τζεβελέκος

“Ήταν σωστή επαγγελματίας και πολύ τίμια απέναντι σε όλους τους συναδέλφους της. Ποτέ δεν είχε αδικήσει άνθρωπο”
Ένας από τους πιο γνωστούς και αγαπητούς ηθοποιούς που έχουν περάσει από το στερέωμα, ο Σωτήρης Τζεβελέκος, μίλησε για πρώτη φορά για τη Ρένα Παγκράτη, 20 χρόνια μετά από το τραγικό τέλος της ηθοποιού.
«Όποιος γνώριζε τη Ρένα θα καταλάβαινε, την ψυχούλα της. Ήταν ένα δοτικό άτομο και πάντα με το χαμόγελο στα χείλη. Αυτό ήταν που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση σε εκείνη. Ήταν πάντα χαμογελαστή» λέει στην espresso, φέρνοντας στο μυαλό του τις όμορφες στιγμές που έζησαν μαζί στη θρυλική τηλεοπτική σειρά «Λούνα Παρκ» του Γιάννη Δαλιανίδη, στην οποία συμπρωταγωνιστούσαν, όσο και στο θέατρο όπου δούλεψαν μαζί πολλές φορές.
Ήταν 25 Ιουνίου του 1998, όταν η Ρένα Παγκράτη, έχοντας πάρει πληθώρα φαρμάκων, βρέθηκε νεκρή μέσα στο διαμέρισμά της. Στην επιστολή που η αδερφή της βρήκε δίπλα στο άψυχο κορμί της περιέγραφε τη μοναξιά και την απελπισία της. Ο θάνατός της προκάλεσε μεγάλη συγκίνηση σε όλους όσοι την είχαν λατρέψει μέσα από τους κινηματογραφικούς ρόλους της που είχαν αφήσει εποχή.
Η ζωή της μακριά από το θεάτρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο ήταν αφόρητη. Ο μοναδικός ρόλος που πήρε τη δεκαετία του ’90 και πριν από την αυτοκτονία της, ήταν ένας ρόλος στη «Λάμψη» του Νίκου Φώσκολου. Μετά από αυτόν δεν της προτάθηκε ξανά τίποτα. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι η σφραγίδα που της έβαλαν οι ρόλοι στις βιντεοκασέτες του ’80, στο πλευρό του Στάθη Ψάλτη, ήταν καταλυτική και την εμπόδιζαν να κάνει κάτι άλλο, μεγάλο και δυνατό.
Ο φίλος της Σωτήρης Τζεβελέκος αποφεύγει να μείνει στο τραγικό τέλος της και λέει για εκείνη: «Δεν θα ήθελα να πω πώς αισθάνθηκα όταν έμαθα το τέλος της Ρένας. Ας το αφήσουμε αυτό σας παρακαλώ, γιατί δεν θέλω καν να θυμάμαι τις ώρες εκείνες. Άλλα θέλω να θυμάμαι. Από τη συνεργασία μου με τη Ρένα μόνο καλά μπορώ να θυμάμαι. Καταρχήν, ήταν σωστή επαγγελματίας και πολύ τίμια απέναντι σε όλους τους συναδέλφους της. Ποτέ δεν είχε αδικήσει άνθρωπο και αυτό είναι κάπως σπάνιο στο δικό μας επάγγελμα. Η Ρένα ήταν υπέροχη και στο θρυλικό πλέον “Λούνα Παρκ”, αλλά και στο θέατρο. Ήταν μια κωμική ηθοποιός με αστείρευτο χιούμορ. Η Ρένα θα μπορούσε να προσθέσει ατάκες στα κείμενα της και να μην καταλάβει κανείς το παραμικρό, προκαλώντας όμως παράλληλα και πολύ γέλιο. Ήταν κάτι ιδιαίτερο».
Πώς ήταν όμως ως άνθρωπος; «Κοιτάξτε, όσο τη γνώριζα εγώ και παίζαμε μαζί, η Ρένα ήταν πολύ ανοιχτός άνθρωπος και χαρακτήρας. Όλο με χαμόγελο και πάντα να προσφέρει σε όλους. Μετά δεν γνωρίζω αν οι συνθήκες της ζωής και του επαγγέλματος μας την ανάγκασαν να κλειστεί στον εαυτό της. Γιατί, όπως γνωρίζετε, το επάγγελμα μας δεν έχει μόνο γέλιο και καλές στιγμές. Κάποια στιγμή χαθήκαμε με τη Ρένα, αλλάξαμε επαγγελματικούς δρόμους», λέει χαρακτηριστικά ο Σωτήρης Τζεβελέκος, που στέλνει το μήνυμά του: «Όταν ένας άνθρωπος έχει φύγει εδώ και 20 χρόνια και ακόμα και σήμερα είναι τόσο αγαπητός, αυτό σημαίνει ότι έχει μείνει στις καρδιές όσων τον αγάπησαν. Εγώ πάντα θα κουβαλάω τη Ρένα μέσα μου, γιατί ήταν ένα υπέροχο πλάσμα. Ετσι θέλω να την έχω, στις καλές και ωραίες στιγμές του μυαλού μου».
thetoc