20 χρόνια μετά τα Ίμια και δε διδαχθήκαμε τίποτα

Τα γεγονότα, που πριν από 20 χρόνια «γκρίζαραν» περιοχές του Αιγαίου και έδωσαν την ευκαιρία στους Τούρκους να χτυπήσουν.

Υπενθυμίζω εν συνόψει τα γεγονότα, που «γκρίζαραν» περιοχές του Αιγαίου. Οι Τούρκοι βρήκαν ευκαιρία να χτυπήσουν, έχοντας απέναντι τούς ανεκδιήγητους Σημίτη και Πάγκαλο, οι οποίοι δεν γνωρίζω γιατί δεν λογοδότησαν, έστω στην Βουλή των Ελλήνων. Ποιος πολιτικός θα επαναφέρει το θέμα, με την συμπλήρωση 20ετίας;
Οι Τούρκοι κινήθηκαν εν μέσω Χριστουγέννων, όταν στις 25 Δεκεμβρίου του 1995, το φορτηγό πλοίο Φιγκέν Ακάτ προσάραξε σε αβαθή ύδατα κοντά στις νησίδες Ίμιες και εξέπεμψε σήμα κινδύνου.
Ο Τούρκος πλοίαρχος αρνήθηκε την βοήθεια του Λιμεναρχείου Καλύμνου επειδή, όπως είπε, βρίσκεται σε τούρκικο έδαφος και θα δεχθεί μόνο τουρκική βοήθεια.
Η επικοινωνία του ελληνικού ΥΠΕΞ με το αντίστοιχο τουρκικό έφερε στο φως την διεκδίκηση της Τουρκίας. Ο τότε δήμαρχος της Καλύμνου θορυβημένος από τις τουρκικές αξιώσεις, ύψωσε την ελληνική σημαία σε ένα από τα δύο νησιά στις 25 Ιανουαρίου 1996, συνοδευόμενος από τον αστυνομικό διευθυντή Καλύμνου, έναν ιερέα και δύο κατοίκους του νησιού.
Η τουρκική απάντηση ήρθε με δύο δημοσιογράφους της Χουριέτ, που αποβιβάστηκαν στο νησί, κατέβασαν την ελληνική σημαία και ύψωσαν την τουρκική. Ελληνικά και τουρκικά πολεμικά σκάφη κινήθηκαν στην περιοχή με την σύγκρουση να μοιάζει αναπόφευκτη.
Στις 28 Ιανουαρίου, το ελληνικό περιπολικό πλοίο «Αντωνίου» κατέβασε την τουρκική σημαία και ύψωσε πάλι την ελληνική, ενώ Έλληνες βατραχάνθρωποι αποβιβάστηκαν στα Ίμια, χωρίς να τους αντιληφθούν οι Τούρκοι. Ο δε ανεκδιήγητος Κώστας Σημίτης, προειδοποίησε την Τουρκία, ότι σε νέα πρόκλησή της η ελληνική απάντηση θα είναι δυναμική.
Οι Τούρκοι, προφανώς κάτι περισσότερο θα ήξεραν και  η πρωθυπουργός της Τουρκίας Τανσού Τσιλέρ δήλωσε στην Τουρκική Βουλή, ότι την επόμενη μέρα η Ελληνική σημαία θα κατέβει από το νησί. Την 31 Ιανουαρίου, τουρκικές ειδικές δυνάμεις αποβιβάστηκαν στη Μικρή Ίμια, ενώ τα ξημερώματα της ίδιας μέρας, ελικόπτερο του Ναυτικού το οποίο επιχείρησε να ανιχνεύσει την παρουσία των Τούρκων, κατέπεσε με αποτέλεσμα τον θάνατο και των τριών μελών του πληρώματος, του υποπλοίαρχου Παναγιώτη Βλαχάκου, του υποπλοίαρχου Χριστόδουλου Καραθανάση και του αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψού.
Κανείς Έλληνας δεν πίστεψε την επίσημη εκδοχή του Πολεμικού Ναυτικού, ότι το ελικόπτερο κατέπεσε λόγω κακοκαιρίας και απώλειας προσανατολισμού του πιλότου. Η πεποίθηση της ελληνικής κοινής γνώμης είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση συγκάλυψε το γεγονός για να μην ξεσπάσει πόλεμος. Οι Έλληνες στρατιωτικοί πρότειναν συγκεκριμένες ενέργειες με τον Σημίτη να αρνείται, αφού πλέον παρενέβησαν οι  ΗΠΑ, οι οποίες επέβαλαν την θέληση τους και στις δύο χώρες με το δόγμα «Νo ships, no troops, no flags» προκειμένου να τελειώσει το όλο θέμα χωρίς περαιτέρω επεισόδια.
Πλοία, στρατιώτες και σημαίες αποσύρθηκαν από τα Ίμια με τον Θεόδωρο Πάγκαλο να δηλώνει: «πως η ελληνική σημαία δεν θα αντικατασταθεί όταν αυτή καταστραφεί, από τους ισχυρούς ανέμους που έπνεαν στην περιοχή εκείνο το μοιραίο βράδυ».
Ο αντιναύαρχος ε.α. Β. Μαρτζούκος, γράφει στο onalert: «Η εκάστοτε κυβέρνηση ευθύνεται για την πρόληψη, την έγκαιρη αναγνώριση και την διαχείριση μίας κρίσεως με σειρά μέτρων (διπλωματικών, οικονομικών, στρατιωτικών κ.λπ.) κλιμακώσεως ή αποκλιμακώσεως, στο πλαίσιο της αποτροπής, ενώ οι εμπλεκόμενοι φορείς (ιδιαίτερα το ΥΠΕΞ και το ΥΕΘΑ), οφείλουν να ακολουθούν πιστά τις σχετικές πολιτικές αποφάσεις. Σε κάθε περίπτωση η επιτυχής αποτροπή του αντιπάλου σε περίοδο κρίσεως, προϋποθέτει κατ’ ελάχιστον πολιτική βούληση χρήσεως στρατιωτικής ισχύος (εάν απαιτηθεί) και Ένοπλες Δυνάμεις ικανές να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά όχι μόνο θερμά επεισόδια αλλά και μία γενική πολεμική αναμέτρηση. Ελλείψεις συνεργασίας και οργανώσεως, αμοιβαίες καχυποψίες, αυθαίρετοι ερασιτεχνισμοί, καθώς και ανάγκη για φροντιστήρια βασικών γνώσεων εν ώρα κρίσεως, απλώς συναποτελούν την βέβαιη συνταγή μίας αποτυχίας. Παρά τις ενδείξεις η κρίση δεν εντοπίσθηκε έγκαιρα, ώστε να υπάρξουν ανάλογες προληπτικές ενέργειες. Ακόμη και όταν η κρίση έγινε ορατή, αρχικά υποβαθμίσθηκε. Το αποκλειστικά αρμόδιο ΚΥΣΕΑ ουδέποτε συνεκλήθη, με αποτέλεσμα ο Πρωθυπουργός να ενημερώνεται κυρίως από συμβούλους και άλλοι φορείς (π.χ. ΥΕΘΑ, Α/ΓΕΕΘΑ) να αποδεσμεύουν εξ ανάγκης Εθνικούς Κανόνες Εμπλοκής, αρμοδιότητος ΚΥΣΕΑ. Οι αντιδράσεις υπήρξαν ανακλαστικές και όχι αποτέλεσμα στρατηγικού σχεδιασμού.  Δεν αξιοποιήθηκαν πλήρως τα διπλωματικά και γεωπολιτικά μας ερείσματα. Η πολιτική ηγεσία δεν γνώριζε στοιχειώδεις κανόνες αποτροπής, καθώς και βασικές διαδικασίες κλιμακώσεως και αποκλιμακώσεως της κρίσεως».
Είκοσι χρόνια μετά, η εικόνα της πολιτικής ηγεσίας εξακολουθεί να είναι ίδια. Για κάποιους και χειρότερη. Άλλωστε, με τόσο συνωστισμό πλοίων στην περιοχή, τι θέλατε να έκαναν;

Πηγή:voria.gr

20 χρόνια μετά τα Ίμια και δε διδαχθήκαμε τίποτα