Ακόμη μια τεράστια επιτυχία για την Ελλάδα στους Παραολυμπιακούς Αγώνες.
Ο Αντώνης Τσαπατάκης χάρισε στην Ελλάδα το πέμπτο της μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.
Ο Αντώνης Τσαπατάκης κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στα 100μ. πρόσθιο SB4, σηκώνοντας για ακόμα μία φορά ψηλά τα ελληνικά χρώματα. Μετά από δύο τέταρτες θέσεις το 2012 και το 2016, ο Έλληνας παραολυμπιονίκης ανέβηκε στο βάθρο, χαρίζοντας στιγμές υπερηφάνειας στη χώρα μας.
Ο Χανιώτης πρωταθλητής ξεκίνησε πολύ δυνατά την κούρσα και δεν βγήκε ποτέ εκτός μεταλλίων. Ήταν, μάλιστα, για αρκετά δευτερόλεπτα δεύτερος, αλλά στο τέλος τερμάτισε τρίτος με χρόνο 1:40:20, πανηγυρίζοντας την μεγάλη επιτυχία του.
Το χρυσό μετάλλιο κατέκτησε ο Ρώσος Τσερνιάεφ, ο οποίος έκανε νέο παγκόσμιο ρεκόρ με χρόνο 1:31:96, ενώ το ασημένιο μετάλλιο πήρε ο Κολομβιανός Φουέντε Γκαρσία με χρόνο 1:35:86. Ο Ρώσος Μολκόφ προσπάθησε να πιάσει τον Τσαπατάκη στα τελευταία μέτρα, αλλά δεν τα κατάφερε και τερμάτισε τέταρτος με χρόνο 1:41:27.
Ο Αντώνης Τσαπατάκης χάρισε στην Ελλάδα το πέμπτο της μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Η χώρα μας μετράει πλέον ένα ασημένιο μετάλλιο και τέσσερα χάλκινα.
Η συγκλονιστική ιστορία του Αντώνη Τσαπατάκη
Το μετάλλιο της ζωής του o Αντώνης Τσαπατάκης το κυνηγούσε από το Λονδίνο και το Ρίο ντε Τζανέιρο και τελικά το κατάφερε, να φορέσει στο στήθος του το πιο λαμπρό μετάλλιο της καριέρας του στις πισίνες. Ο 33χρονος πρωταθλητής από τα Χανιά με συγκλονιστική προσπάθεια κατάφερε να κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο στα 100μ. πρόσθιο SB4 με 1:40.20.
Kαι πώς άλλωστε να μην το κατάφερνε, ένας άνθρωπος σαν τον Αντώνη, που δεν θα ήταν υπερβολή να τον χαρακτηρίσουμε «μαχητή». Τίποτα δεν του χαρίστηκε και την στιγμή που η ζωή κρέμονταν από μία κλωστή, εκείνος δεν το έβαλε κάτω. Με πίστη και υπομονή, μόλις λίγα χρόνια μετά το ατύχημά του, κατάφερε να κρεμάσει στο στήθος του το μετάλλιο που τόσο ήθελε.
Το τραγικό ατύχημα και η δύναμη της ψυχής…
Το κολυμβητήριο Χανίων ήταν κάτι σαν δεύτερο σπίτι για τον Αντώνη Τσαπατάκη, πράγμα πολύ λογικό, αν σκεφτεί κανείς πως ήταν μόλις 5 χρόνων, όταν περνούσε το κατώφλι. Στην πισίνα του κολυμβητηρίου είχε βρει ένα είδος ελευθερίας που δεν βίωνε πουθενά αλλού. Μεγάλωνε πάντα μέσα στο νερό, ως παίκτης της θρυλικής ομάδας πόλο του Ν.Ο. Χανίων.
Στα 19 του χρόνια φοιτούσε ήδη στη Σχολή Δοκίμων Αστυφυλάκων και είχε όνειρο να κάνει καριέρα στο Αστυνομικό Σώμα, όταν ο Αντώνης, με το χέρι κολλημένο στο γκάζι, πλησίαζε τη στιγμή που θα άλλαζε τη ζωή του. Η μηχανή στην οποία επέβαινε ανατράπηκε λόγω υπερβολικής ταχύτητας, κάποια μέτρα από το κολυμβητήριο Χανίων. Η ζωή, όπως την ήξερε, δεν θα ήταν πια η ίδια. Ο Αντώνης δεν θα μπορούσε να περπατήσει ξανά.
«Δεν σκέφτηκα ποτέ “αν τότε δεν έτρεχα…”, γιατί εγώ έφταιγα. Εγώ πάτησα τέρμα το γκάζι! Δεν το πάτησε ούτε ο Θεός, ούτε κανείς άλλος. Ανέλαβα πλήρως την ευθύνη, το αντιμετώπισα και συνεχίζω να το αντιμετωπίζω σαν άντρας» μου λέει με τόνο που φανερώνει την αποφασιστικότητά του. Δεν ήταν μόνος του σε όλο αυτό, δεν κλείστηκε στον εαυτό του, αφού «είχα την αμέριστη συμπαράσταση των αγαπημένων μου προσώπων. Αν δεν είχα αυτούς, δεν θα μιλούσαμε τώρα. Η οικογένεια και οι φίλοι είναι τα πόδια μου!» είχε πει παλαιότερα ο χάλκινος Ολυμπιονίκης.
«Όλο αυτό συνέβη, το τροχαίο ατύχημα με τη μηχανή που είχα, ήμουν όπως κάθε παιδί επηρεασμένο από τη ματαιοδοξία και τον υλισμό. Δηλαδή πιστεύει στην ύλη, στα ρούχα, στις μηχανές. Ότι αυτά είναι σημαντικά. Όταν άνοιξα τα μάτια μου κατάλαβα ότι αυτό ήταν το λάθος. Κατευθείαν. Δεν έπρεπε να δίνω αξία σε αυτές τις ψεύτικες αξίες. Άνοιξα τα μάτια μου και είπα “οκ δεν μπορώ να περπατήσω αλλά μπορώ να ανοίξω το μυαλό μου και να το κάνω να τρέξει μπροστά”.
Δεν είπα ποτέ “Θεέ μου, γιατί μου το έκανες αυτό;” ή “γιατί μπαμπά μου πήρες τη μηχανή και μου έτυχε αυτό”. Είχα σπάσει μία πόρτα στο σπίτι για να μου πάρει τη μηχανή. Δεν έφταιγε ο πατέρας μου. Εγώ έφταιγα που έκανα τη μητέρα μου να κλαίει κάθε μέρα και όποτε βλέπει συνεντεύξεις μου. Τώρα κλαίει αυτή τη στιγμή». Όταν άνοιξα τα μάτια μου μετά το ατύχημα κατάλαβα ότι αυτό ήταν το λάθος κατευθείαν. Άνοιξα τα μάτια μου και λέω “οκ, δεν μπορώ να περπατήσω. Και τι έγινε;”. Μπορώ όμως να ανοίξω το μυαλό μου και να το κάνω να τρέξει μπροστά», εξομολογήθηκε ο Αντώνης Τσαπατάκης.
«Άργησες πολύ»
Ο Έλληνας Παραολυμπιονίκης Κολύμβησης πρωταγωνιστεί στο video clip του Γιώργου Σαμπάνη στο τραγούδι «Άργησες πολύ». Μετά από ένα τραγικό δυστύχημα, ένας πρωταθλητής κολύμβησης χάνει τον πιο πολύτιμο φίλο του και την κίνηση στα κάτω άκρα, αλλά κερδίζει τον εαυτό του και τη δύναμη να ζήσει την υπόλοιπη ζωή του με πάθος και αξιοπρέπεια…
Αυτή είναι τηλεγραφικά η υπόθεση του video clip του Γιώργου Σαμπάνη για το τραγούδι «Άργησες Πολύ», το οποίο σε σκηνοθεσία Γιάννη Δημολίτσα και επιμέλεια Μιχάλη Παπανικολάου, μπλέκει την πραγματική ιστορία του Παραολυμπιονίκη κολύμβησης.
Πηγή: sports3.gr
