Όταν υπάρχουν στη σειρά τοποθετημένες μπάρες και πινακίδες σήμανσης με όριο ταχύτητας τα 30 χλμ που σου ‘’λένε’’ κόψε, φτάνεις σε διασταύρωση, τι άλλο να βάλουν δηλαδή για να καταλάβεις πως θα βγεις εκτός πορείας;
Για να μην αναφέρουμε πως μας φταίνε μόνο οι δρόμοι, δε μας ‘’πέταξε’’ κάποιος από το διάστημα και δεν προλαβαίνουμε να δούμε… Χαρακτηριστικό παράδειγμα το συγκεκριμένο σημείο που είναι ξηλωμένες οι σιδερένιες μπάρες, στο οδικό τμήμα Παραλίμνης – Χαλκηδόνας. Πόσοι είναι αυτοί που δε συνειδητοποιούν ότι είναι δημόσιοι κίνδυνοι;
Το πρόσωπο των ημερών: Θεοδώρα Τζάκρη, η νέα υφυπουργός Βιομηχανίας
Η Θεοδώρα Τζάκρη, χαρακτηρίστηκε πρόσωπο έκπληξη στη νέα σύνθεση της κυβέρνησης – με πολλά σχόλια και κριτική που δέχτηκε τις τελευταίες ημέρες, όμως για το νομό μας σίγουρα είναι ότι πιο θετικό θα μπορούσε να συμβεί και αυτό που οφείλουμε να παραδεχτούμε είναι ότι αποδείχτηκε «πολύ σκληρή για να πεθάνει» πολιτικά – αναφερόμενη στο χαρτοφυλάκιο που αναλαμβάνει σημείωσε πως είναι από τα πιο δύσκολα, σημαντικά και κομβικά για την Ελλάδα της κρίσης αφού στοχεύει στην παραγωγική ανασυγκρότηση. Αισιόδοξο το γεγονός, αν υλοποιηθούν και οι στόχοι, ώστε να επανέλθει σε ικανοποιητικό επίπεδο πρότερων ετών η βιομηχανία στην Πέλλα…
Τραγελαφική, με μία λέξη!
Αυτή η τάση των εκάστοτε κυβερνήσεων να αλλάζουν τα ονόματα των υπουργείων, αφού τα «βαφτίσια» στοιχίζουν κάθε φορά εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, απ’ αυτά που η Ελλάδα διαθέτει σε περίσσευμα την τελευταία πενταετία. Το τελευταίο «κρούσμα», τη μετονομασία υπουργείου Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων σε υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων (που ισχύει από προχθές) προκαλεί σοκ.
Το καπρίτσιο της νέας κυβέρνησης να διαφοροποιηθεί σε ένα τόσο… ουσιώδες θέμα από την πρώην (των Σαμαρά – Βενιζέλου) υπολογίζεται ότι θα στοιχίσει στο ελληνικό Δημόσιο κοντά στα 800.000 ευρώ! Στο εύλογο ερώτημα πώς είναι δυνατόν να είναι τόσο δαπανηρή μια απλή αλλαγή ονόματος, η απάντηση είναι ότι δεν είναι και τόσο… απλή, καθώς κάθε φορά πρέπει να αλλάξουν όλα. Δηλαδή: οι σφραγίδες, τα λογότυπα, οι φάκελοι και τα επίσημα επιστολόχαρτα, οι τίτλοι σπουδών (απολυτήρια των μαθητών κ.ά.) και δεκάδες ακόμη έντυπα.
Το μεγαλύτερο κόστος εντοπίζεται στους τίτλους σπουδών που παρέχουν τα σχολεία και οι οποίοι υπολογίζονται σε πάνω από 1.000.000 κάθε χρόνο! Και φυσικά τα σχολεία δεν μπορούν να δώσουν απολυτήρια χωρίς να αναγράφεται η… κάθε φορά σωστή ονομασία του υπουργείου Παιδείας ή όπως αλλιώς το βαφτίζει η φαντασία της οποιαδήποτε νέας κυβέρνησης.
Για να αντιληφθεί κάποιος πόσο πολύ μπορεί να έχουν στοιχίσει αυτές οι μετονομασίες στο ελληνικό Δημόσιο, αξίζει να πούμε ότι μόνο από το 2009 έως σήμερα η ονομασία του εν λόγω υπουργείου έχει αλλάξει τέσσερις φορές. Και όλα αυτά σε ό,τι αφορά στο υπουργείο Παιδείας. Γιατί ονομασία δεν άλλαξε μέσα στα χρόνια που πέρασαν μόνο αυτό, αλλά και άλλα υπουργεία. Τι μας νοιάζει όμως, λεφτά άλλωστε υπάρχουν…
Φλας: Τι μας νοιάζει όμως, λεφτά άλλωστε υπάρχουν…